haz bir özgürlük şarkısıdır,
özgürlüğün kendisi değil...
arzularınızın tomurcuklanmasıdır,
onların meyvesi değil...
sizi bir doruğa çağıran derinliktir;
derin olan değil, yüksek olan değil...
çırpınan kanattır haz, bir kafeste,
gök değildir, gök değil, onunla
kucaklanan...
gerçekte bir özgürlük şarkısıdır, haz,
ve ben, kalplerinizin bütün neşesi ve
çoşkusuyla
söylemenizi isterdim onu;
ama yine de, onu söylerken harcayıp
bitirmenizi
istemezdim bir seferde,
her biri özgürlük kadar değerli ve gerekli
başka her şeyi
ve her şeyle birlikte sevme yetinizi,
kalbinizin ferini...
(halil cibran)
