Bütün Şiirlerim - Osman Ali Aydın

Tebrik ederim öğretmenim.
Yüreğinize sağlık.

Çok teşekkür ederim öğretmenim.

 HOŞ GELDİN BEY

Gitti bir gün uzaklara arkasına bakmadan,
Dönebilme ihtimalini akılda bırakmadan,
Çok zaman geçti beklenenden haber yok,
Tebessüm dolu yüzüyle bir ne haber yok.
Yıllar içinde en çok büyüyen özlem oldu,
Veda zamanını bile zihinler unuttu.
Ayrılık acısına rehin kaldı, küçük yürekler,
Çocuklar bitmeyen yarınlarda babalarını bekler.
Böyledir gurbet, içini yakıp kavurur insanın.
Yaşayan bilir acısını, hüzünle geçen bayramın.
Umuda açılan kapı ne zaman aralanır.
Kapalı kaldıkça, insan her gün yaralanır.
Çanakkale’den dönecek yolcu bir ömür beklendi.
Baban gelirse beni çağır sözü günlere eklendi.
Bir gün gelecek biliyorum diyordu.
Yaşlanmıştı artık o yanına gidiyordu.
Son anlarında düştü yatağa, gözü hep kapıda,
Çınladı mutluluk dolu sesi kulaklarda.
Geldin mi? Hoş geldin, hoş geldin bey.
Biliyordum geleceğini bitti artık her şey.
           Osman Ali AYDIN

 USANDIK

Umudun tükendiği her akışta,
Dönüp arkamıza baktık, usandık.
Üşüdük, aylarca bitmeyen kışta,
Tonlarca odunu yaktık, usandık.

Dertlerimize çare olmasını umarak,
Tarlamıza tohumları ektik, usandık.
Acılar içinde kalıp kıvranarak,
Tarifsiz çileleri çektik, usandık.

Olmamış diye yaptığımız işlerde,
Çaktığımız çivileri söktük, usandık.
Terk edildiğimiz tüm gidişlerde,
Ayrılırken gözyaşı döktük, usandık.

Dinmek bilmeyen yaşlarımızı,
Belli etmeden sildik, usandık
Yıllar geçerken artan yaşlarımızı,
Ağaran saçlarımızla bildik, usandık.
            Osman Ali AYDIN

  ÜÇ AYLAR

Önünde Recep ve Şaban,
Şu mübarek üç aylar,
En sonunda Ramazan,
Arkasında bayramlar.

Anlatılmaz onların feyzi,
Müslüman’ın ahiret çeyizi,
Sıralanmış incidir, dizi dizi,
Af edilir berat alanlar.

Bereketi ömrü aşar Kadirin,
Akıl şaşar düşünse derin,
Yüksek olsun istersen yerin,
Onlar nafile namazı kılanlar.

Karşılığını terazi tartamaz.
Bilen bu gecelerde yatamaz.
Başka aylar yerini tutamaz,
Kul aciz, bunları nasıl anlar?
                Osman Ali AYDIN

ZEKÂT

Artırır malını kat kat,
Fakirin hakkı olan zekât,
Gider verilmeyince dikkat,
Borçlunun hakkı olan zekât,

Zekât yoksulun hakkıdır,
Emaneten sen de saklıdır,
Şu kimse ki akıllıdır,
Bilir yolcunun hakkı zekât,

Gel ver zekâtını çekinme,
Malın azalmaz sakınma,
Ateş olan şeye dokunma,
Düşkünün hakkıdır zekât.
         Osman Ali AYDIN

KARALAMA SÖZLER

Şiir, süslü cümleleri bir arada okumaksa,
O zaman ben bu sahada hiç olamam.
Anlamlar inşa edip kalbe dokumaksa,
Kalemi elime almadan da duramam.

Karalama sözler olmasın karalama sözler,
Bıraksın gönüllerimizde en derin izler.
Zihinlerde canlanıp ibret ile açılsın gözler,
Sevgilinin vedasını yazıp aşığı vuramam.

Kültürümüzü unutup yeni bir akım açamam,
Milli değerlerimizi haykırmaktan kaçamam,
Dinimin emirlerini yazmaya paha biçemem,
Hikmet dolu sözleri boş satırlarda bulamam.
                                     Osman Ali AYDIN

DOSTA GİDELİM

Her yere gitmekti çaban.
Gel artık dosta gidelim.
Saraylar oldu yaban.
Gel artık dosta gidelim.

Düşmanlar güldü geçti.
Mevsimler geldi geçti,
Ömür bir yeldi geçti.
Gel artık dosta gidelim.

Azalır oldu istekler.
Gelmez oldu destekler.
Kurudu artık kökler.
Gel artık dosta gidelim.

Dosta gidelim bizi bekler.
Kur’an okuyalım sözü bekler.
Hasreti bitiren yüzü bekler.
Gel artık dosta gidelim.
           Osman Ali AYDIN

ON   BEŞLİLER

15 yaşında çocuktu onlar,
15 yaşında öğrenciydi,
Her biri düşündü,
Vatan için ne yapabileceğini.
Yanlarında temiz iç çamaşırları.
Çanakkale’ye geçtiler.
Giydiler beyazları,
Allah’a göçtüler.
Elbise değiştirmeseler de olurdu,
Rableri hazırlamıştı onlara,
Kefene de ihtiyaçları yoktu,
Elbiseleri boyandı al kanlara.
Şehitlerin akan kanları,
Misten güzel kokar.
Hayran eder bakanları,
Gören dönüp yine bakar.
Dualarımız sizinle,
Cennetteki on beşliler.
Aramıza gelirseniz izinle,
Cennet olur şehirler.
        Osman Ali AYDIN

MEHTER   MARŞI

Haydi durma bir tekbir getir,
Yeri göğü inlet mehter başı.
Estergon kalesine götür,
Düşmana dinlet mehter başı.

Çocuklara duyur neslimi,
Bilsinler tarihteki resmimi,
Söyleyince Türk’ün ismini,
Dünya’ya anlat mehter başı.

Şahlansın kolbaşının kıratı,
Allah, Osmanlı’ya versin beratı,
Dualarımızla geçsinler sıratı,
Kahramandı ecdat mehter başı.
          Osman Ali AYDIN

SARIKAMIŞ ŞEHİTLERİ

İnsanın içini üşüten günde,
Allahu Ekber Dağları’nda dondular,
Cennete gittikleri düğünde,
Şehitlik makamına kondular.

Sarıkamış’ta ölüm havadan soğuktu,
Titrek seslerinde şehadetleri boğuktu,
Melekleri gören bedenleri buz tuttu.
Fedakârlığın en üstününü sundular.

Hatırlayınca içini üşütür insanın,
Cennet kürkü giyip ısındılar
Şehitleri çoktur, Yüce Allah’ın,
Onlar ne ilk ne de sondular.
           Osman Ali AYDIN

KAHVALTI
Sevgili çocuklar,
Siz sever misiniz peyniri?
Nasıl da güçlendirir kemikleri.
Ya güzelim zeytinleri,
Onları da yersiniz değil mi?
Hepsi sağlık belgeli.
Sevmeyen olmaz yumurtayı,
Onsuz geçirme haftayı,
Kalsiyum gerek bize,
Süt de iyi gider üstüne.
Duydum ki; bal ile reçel,
Hepinizin boğazından geçer.
Sağlıklı çocuklar geliyor.
Geleceğimiz kuvvetli.
Bu çocuklar beslenmeyi biliyor,
Hepsi de çok kuvvetli.
Sevindim yemek seçmemenize,
Beslenmeniz dengeli.
Şimdi çok çalışarak,
Geçebilirsiniz her engeli.
       Osman Ali AYDIN

BAYRAM   SABAHI

Erkenden yeni elbiseler giyinince,
Bayram namazına koşardım.
Harçlıklarımı elimde görünce,
Mutluluk içinde coşardım.

Şekerlerin çokluğunu görünce,
Sayısına inanamaz şaşardım.
Bayramın son dakikasına kadar,
Masal dünyasında yaşardım.

Annemin açtığı baklavayla böreği,
Misafire hazırlanan susamlı çöreği,
Ziyarete gelenlerin huzurlu yüreği,
Eskiyi bilmesem bu bayramları boşardım.

Şimdi her şeyim olsa da kalmamış tadı,
Bayramların özünde duyulan sadece adı,
Ayakkabım, elbisem yatağımda kaldı.
Akşam erkenden onlarla yatardım.
          Osman Ali AYDIN

     YENİ UFUKLAR

Karanlığın sürekli olduğu nerede görülmüş.
Umudun bittiği yer, yeni başlangıcın kapısıdır.
Cennete çekilen çilelerin sebebiyle girilirmiş.
Beklenmedik sürprizler, yaşanan acının yapısıdır.

Şu Dünya’da size ne verilirse onu severek seçin.
Rabbim kaderleri inceden yazmanın ustasıdır.
Ayrılık kavuşmanın lezzetini artırmak için,
Şu biçare kalan gönlüm, didarının hastasıdır.

Dua edilen seher sonrasında doğar Güneş’imiz.
Aydınlık, gözlerin nuru seçebilmeme hasasıdır.
Sevinçle birden yükseliverir alçalan sesimiz.
Mevla’yı bulan Mecnun’un, Leyla’yı terk kıssasıdır.

Gönül gel isteklerini kaderine gizlice terk et.
Planlanan nasip insanın en hikmetli yazısıdır.
Dostu bul, hükümlerindeki ince sanatı fark et.
İnkâr edenin ondan ayrılması en büyük acısıdır.
                                           Osman Ali AYDIN

   DEĞERLERİMİZ ŞİİRİ
Sevgi insan olmanın gereği,
Vücudumuzun manevi direği,
Şefkatle dolduralım şu yüreği,
Sevgisiz kalbi taşımak yüktür.

Sevgi ümidin ilk merdiveni,
Değerleri koruyan eldiveni,
Allah sever, insanı seveni,
Allah, sevgide en büyüktür.

Yapılanı unutmamaktır ahde vefa,
Teşekkür duygusunu gönülde yaşatır.
Hatırda kalmalı bize yaşatılan sefa,
Şükran duygusu bütün bedeni kuşatır.

Nankörlük yakışmaz yapılan iyilik için,
Yapılan iyiliğe sen de bir iyilik düşün,
Çevrendeki bütün canlılarla iyi geçin,
Aldığın duayı içimizdeki melekler işitir.

Bir ölçüdür verilen sözü tutmak,
Doğru oturup, doğru kalkmak,
Yapmadığımız bir şeyi anlatmak,
İnsanı aldatmak büyük hiledir.

Değerleridir toplumu değerli yapan,
Kültürüdür bir milleti ayakta tutan,
Yıkılmaya başlar değerlerinden kopan,
Türk Milleti değerleriyle bir numunedir.
            Osman Ali AYDIN

GEÇİLMEYEN   ÇANAKKALE
Toplanmış gelmişler Dünya’nın her yerinden,
Kara gün sarmıştı etrafı belliydi bu derinden,
Gemilerine, toplarına ve tüm ihtişamına güvenerek,
Beş çayı İstanbul’da emelleriyle sarhoş, sevinerek,
Nasıl iş bu dediler karşımızda fazla Türk yokken,
Yardıma gelenler kimlerdi onlara duraksız ve erken.
Conk bayırını bir saatliğine aldıktı tüm övünebildikleri,
O da doğru değildi zaten görememişlerdi hiç zirveleri,
Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.
Şehadete değil Allah’a koşuyordu Mehmetlerin nicesi,
Allah en büyüktür tekbiri, dillerinde tekrar eden hecesi,
Korkunç bir uğultuydu bu kulakları patlatan.
Öyle bir destan ki tüm düşmanları çatlatan.
Nasıl kalkardı onca ağırlık Seyit’in ellerinde,
Bu sorunun cevabı şehadet getiren dillerinde
Açlık acısı unutulmuştu çoktan vatan acısı daha beter,
Allah ne güzel Mevladır dediler bize Allah yeter.
Ölülerin kokusu duyulmuyordu sanki iman kokusundan,
Mehmetler ölürken ordu bir şey kaybetmiyordu dokusundan,
Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.
O gece sessizce vazifesini tamamlayınca Nusratımız,
18 Mart bize hediye edildi onlardan kalan hatıramız.
Duvardan daha kuvvetliydi geçilmeyen çelik bedenler,
Tekrar yardıma geliyordu şehit olup cennete gidenler.
Gelibolu’da dönüp durdular şaşkın ve çaresiz,
Gitmek en iyisi dediler artık duyurmadan sessiz,
Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.
Bu destan tarihin sayfalarında tek kalacak bir eşi seçilmez,
Nice nesillerin dillerinde tekrar edecek; Çanakkale geçilmez.
                                    Osman Ali AYDIN