Bu gün 3.4. dersim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersiydi ve benimde o esnada eve varıp gelmem lazımdı. O esnada eski okulumdaki 4 sene okuttuğum şu an 8.sınıf olan öğrencilerimin hepsi aynı sınıftalar ve sınıf rehber öğretmenleri ve başka bir öğretmen arkadaşla beraber şu an görev yaptığım okuluma beni ziyaretime gelmişler ve benim sınıfı öğrenip sınıfıma varmışlar. Tabi derste ben olmayınca diğer öğretmen arkadaşlar bana haber etmek istemişler gelince sürpriz olsun diye haber ettirmemişler. Diğer okuldan öğrencilerimle beraber gelen öğretmen arkadaşım bana telefon edip nerdesin diye sorunca bende eve kadar gittim ve okula geri hemen döneceğim dedim ve bana doğru sınıfına gel dedi. Ben şaşırdım acaba bir durum mu var diye ama yanına gelmiştim sınıfının önünde bekliyorum dedi. Okula döndüm ve doğru sınıfımın kapı önünde arkadaşla görüştüm neden aşağıda beklemedin ve önceden haber etmedin dedim. Bana öylesine uğradım dedi ve sınıfına bir gir istersen dedi ve kapıyı çaldım sınıftaki Din Kültürü Öğretmeni arkadaş kapıyı açtı ve hocam gel deyince içeri bir girdim ve çok şaşırdım ve aynı zamanda çok duygulandım. Çünkü sınıfta eski öğrencilerim yeni öğrencilerimin yanına oturmuşlar ve kaynaşmışlar ve beni bekliyorlar. Öylesine sevindim ve duygulandım ki bilemezsiniz. Hepsi ile teker teker hasret giderdik, sohbet ettik geleceğe dair konuştuk. TEOG sonuçlarını konuştuk ve bana öğretmenim belki bir daha böyle bir daha topluca görüşemeyiz, okul bitince hepimiz farklı okullara gideceğiz diye bu sürprizi ve ziyateri yaptık dediler ama ben çok çok duygulandım. İçten içe sevinç gözyaşları döktüm. Sonra hatıra fotoğrafı çektirip, vedalaşıp ayrıldık. Bu günü hayatım boyunca unutmayacağım. Öğretmenliğin en güzel yönlerinden biride bu. Hem insan yetiştir hem insan kazan.
Ne mutlu size ki, öğrencilerinizin yüreklerine dokunmuşsunuz.. İşte bir öğretmenden başkasının asla tadamayacağı, anlayamayacağı eşsiz duygu .. Tebrik ederim öğretmenim...
