Eski Zamanları Özleyen Var Mı?

ESKİDEN
Çember çevrilir, Su musluktan içilir,
Ağaçlara tırmanılırdı.
Bebekler bezden, Silahlar tahtadan,
Resimler kömür karasından yapılırdı.
Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin
İsimleri konulur,
Saatli maarif okunurdu.
Komşuda pişen, Bize...
Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz, Sokaklar karanlık,
Yıldızlar parlak olurdu.
Turşu, salça, mantı, Evde yapılır,
Karpuz kuyuda soğutulurdu.
Erik ağacının çiçeği, Pencere camımıza yaslanır,
Güz yaprakları bahçemize düşerdi.
Kardan adam yapılır, Evlerde soba yakılır,
Kış gecelerinde masal anlatılırdı.
Merdiven çıkılır,
Aidat ödenmez, Yönetici seçilmezdi.
Evler badanalı, Sokaklar lambasız,
Mahalleler bekçili olurdu. Ajans radyodan dinlenir,
Çizgi roman okunur, Defterlere kenar süsü yapılırdı.
Hayat, Arkası yarın gibiydi,
Kesintisizdi.
Her gün yaşanacak bir şey vardı. Herkes kendi düşünü kurar,
Kendi hayatını oynardı.
ŞİMDİ
Herkes
      Yoğun, Yorgun Ve Tek başına...

hocam szölerinize katılmamak elde değil 1980 1990larda hayat daha bir başkaydı.Cep telefonu yoktu,bilgisayar yoktu,internet yoktu.Günümüz insanları iletişim araçaları artmasına rağmen daha bir yalnız.Kalabalıkaların içinde yalnızlıklarımızı yaşıyorlar

Suçu zamana yüklemek daha kolay gelir bize:Çünkü değişen zamandır.Hiçbişey eski tadında değildir ve bunun tek sorumlusu yine zamandır...

Zor gelir bize kabul etmek!Kabul etmek değer verilmeyen değerlerimizi aslında yine bizim kaybettiğimizin!

Yalnızlık uçurumlarına yuvarlanırken elele yuvarlanırız hem de yalnızlığımıza inat,sıkı sıkıya tutarız ellerimizi,ama yine birbirimizden haberimiz yoktur.Herkes kendi yalnızlığına öyle bi gömülmüştür ki...

Suçlu mu kim? Ah bi bilsem.Yine de herzamanki gibi suçu zamana yükleyelim.Nasıl olsa zamanın cevap hakkı bile yok

 Eskiden televizyon yoktu ama eş dost ziyaretleri vardı...
Televizyon çıktı dostluk yok oldu..
Bu arada teknoloji karşıtı değilim.....

Bunun nedenlerini kendimizde aramalıyız.Teknolojiye ayak uydurmalıyız ama bunun yanında değerlerimizi geleneklerimizide unutmamalıyız. ikisini bir arada götüremiyoruz galiba teknolijiye yenik düştük sanırım

selam arkadaşlar 3-4-5 okutan var mı? ben sıkıntı çekiyorum ders konusunda değil disiplin konusunda.Onları okutan erkek öğretmen 3.sınıf olup bana geliyorlar bir türlü denge sağlanmıyor.Lütfen bilgilerinizi paylaşın

"Hey gidi eski günler" der büyüklerimiz.
Hayat akarken birçok şeyi de götürmüş. İnsanın elinin altında telefon gibi bir nimet varken aramıyor bile. Önceden kuyruğa girerlermiş, randevu alırlarmış sevdiklerine ulaşmak için.
Suçlu aramaya gerek yok, her sabah aynada gördüğümüz insan ve diğerleri.

24 yıllık ömrümde tek dönmek istediğim zaman dilimi köyde geçen çocukluğum ve ilkokul yıllarım.

15 kişilik bir ailenin en küçük mensubuydum; evimiz çok kalabalıktı; belki her istediğimizi alamıyorduk ama her günüm şuan yaşadığım 1 seneden daha anlamlı ve dolu dolu geçiyordu.Doğanın kucağına kayardık hayallerimizle; sallanırdık en güzel salıncaklarda geceleri gökyüzüne bakarken...

" Eski zamanları özleyen var mı?" sorusuna tek yanıtım: Evet var, hem de çok...

Günümüzde yaşadığımız güzellikleri GÖREMEMEK eski zamanlardaki güzellikleri özlememize neden oluyor.
Belki doğanın kucağında olmamak iyi bir şey değil, fakat bu internet ortamında kurulan dostlukların, yapılan sohbetlerin kötü olduğu, sıcak olmadığı anlamına gelmez.
Aynı mekanı paylaştığım insanlar kalbimi sevinçle dolduramazken, yüzümü güldüremezken, internet ortamında sohbet ettiğim, yüzünü hiç görmediğim bir insan kalbimi fethedebiliyor.

Lütfen elimizdekilerin kıymetini bilelim.

"Neden geçmiş hep güzel gözükür gözümüze?"
"Neden içinde bulunduğumuz zamanı geçmş kadar güzel kılmak için uğraşmayız?"
"Bugünlerde geçmiş olduğunda özleyecekmiyiz peki?"

Eski zamanları özlüyorum.Dönmek için bir şansım olsa hangi tarihe döneceğim bile belli ama öyle bir şansım olmadığı için şimdiki zamanımı daha iyi yaşamaya zamanın hakkını vermeye çalışıyorum.Elimden geldiğince

bende eski zamanları çok özlüyorum ama şimdiki zaman da güzel sayılır

Bence, kendini bilmeyen geçmişini özleyemez. Özlemek bilmekle doğru orantılı giden bir şeydir. Söz gelimi çocukluğunu bilmeyen hatırlamayan biri onu nasıl özleyebilir. Bilmek ise yaşanmışlıkla doğru orantılı gelişen bir şey...şimdi 10 yaşımızdaki bilme durumumuz ile 45 yaşımızdaki bilme durmumuz aynı olamaz. Ancak eğer 10 yaşımızdaki yaşanmışlıkları unutmamış isek onları, o anlardaki kendimizi pekala özleyebiliriz. Ki eğer çocukluğumuz iyi geçmiş ise özlemeliyiz de...   

Nerede o eski günler... Herkesin söylediği bir cümledir bu. Aksa hocamın dediği gibi bilme durumumuzla ilgili bu. Ancak bir de şunu düşünelim. Bizden önceki nesillerin yüzyıllarca yaşamadığı kadar çok değişim geçti bizim üzerimizden. Ve belki de bu yüzden yorgun, bu yüzden yoğun ve bu yüzden yalnızız bu kadar.

bence eskiyi özleyenler çocukluğunu özlüyor. dertsiz tasasız ...........günleri