Genel Sohbet Günlüğü 2017 - 2018

Hayırlı akşamlar arkadaşlar...

Bugün güne kötü başladım aslında...sabah kuaförümde randevum vardı; çok yakın tanıdıkları bir aileden bahsetti;anne iki sene önce kanserden daha kırklı yaşlarındayken vefat etmiş.Tek bir kızları varmış şu an yirmi bir yaşında...üniversite okuyormuş...son günlerde saçının rengini ve modelini aynı annesi gibi yapmış...babası geçen sene yeniden evlenmiş...baba İstanbul da yaşıyormuş yeni eşiyle...çocuk burda bir evleri daha varmış,akşam gelmiş komşularla sohbet etmiş sabah evin bahçesinde kendini asmış...bir de mektup bırakmış geride...ne yazdığını bilmiyorum ama tam anneler günü arifesinde çok üzücü bir olay...Allah rahmet eylesin demekten başka ne gelir ki elden...

Hayat böyle bir şey, kayıpların çocuklar üzerindeki etkiyi  kendilerinden başka kimse bilemez. Çevreden çok yorum yapan olur. Kimine göre  çocuk dağıtmıştır, kimine göre  kötü yola düşmüştür. Okuyunca  kıza çok üzüldüm kim bilir iç dünyasında neler yaşadı. Kim kimin ne yaşadığını nereden bilir. Allah affetsin.. .

Hayat böyle bir şey, kayıpların çocuklar üzerindeki etkiyi  kendilerinden başka kimse bilemez. Çevreden çok yorum yapan olur. Kimine göre  çocuk dağıtmıştır, kimine göre  kötü yola düşmüştür. Okuyunca  kıza çok üzüldüm kim bilir iç dünyasında neler yaşadı. Kim kimin ne yaşadığını nereden bilir. Allah affetsin.. .

maalesef...bende çok üzgünüm...senelerce el bebek gül bebek büyü bir evin bir kızı olarak sonra birden her şey tersine dönsün...kimsede iç dünyasıyla ilgilenmemiş bu çocuğun bence;yalnızlık en büyük meselesiymiş...bir de acaba çocuklarımızı kendimize çok alıştırmamalı mıyız diye düşünüyorum...her şeyden önce bireyselleşmesini mi önemsemeliyiz...çok duyguya da boğmamalı mıyız...

maalesef...bende çok üzgünüm...senelerce el bebek gül bebek büyü bir evin bir kızı olarak sonra birden her şey tersine dönsün...kimsede iç dünyasıyla ilgilenmemiş bu çocuğun bence;yalnızlık en büyük meselesiymiş...bir de acaba çocuklarımızı kendimize çok alıştırmamalı mıyız diye düşünüyorum...her şeyden önce bireyselleşmesini mi önemsemeliyiz...çok duyguya da boğmamalı mıyız...

Aynı şeyleri düşündüğümde  hep dua ederim.çocuklarımla konuşurum.Fakat kimse acısını yaşamadan bilemez.
Yine de  onları ayakta duracak sorumluluk ve duygusuyla yetiştirmek gerek.
Her şeyin aşırısı zarar...

Kusura bakmayın alıntı yapmayı beceremedim. Ama ben de aynı düşünüyorum. Galiba  çocuklarımıza hayatın sadece mutlu yönlerini gösteriyoruz. Hayatta karşılaşabilecekleri olumsuzlukların üzerini süslü perdelerle örtüyoruz.

İyi akşamlar arkadaşlar

Hayırlı Akşamlar Arkadaşlar...

Kusura bakmayın alıntı yapmayı beceremedim. Ama ben de aynı düşünüyorum. Galiba  çocuklarımıza hayatın sadece mutlu yönlerini gösteriyoruz. Hayatta karşılaşabilecekleri olumsuzlukların üzerini süslü perdelerle örtüyoruz.

ne yazık ki öyle yapıyoruz...aslında yapmamalıyız,her sıkıntıdan biz kurtarmamalıyız sonuçta hep biz yanlarında olmayacağız...yokluğumuza üzülmeliler ama boşluğa düşmemeleri için gerekli tadbirleri alarak hayata hazırlamalıyız diye düşünüyorum.

Kertenkelebek  hocam size katılıyorum ancak şu alıntıyı nasıl yaptığınınızı tanımlarsanız sevinirim

Akşamınız hayr olsun arkadaşlar 😊

Hayırlı akşamlar.

Hayırlı akşamlar hane

İyi akşamlar arkadaşlar.

Anket doldurulmuştur [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocam
Başarılar diliyorum...
Umarım amacına ulaşır..

teşekkür ederim hocam