İlkokul Tekrar 5 Sene Olmalı

İlkokul orta okul bir aradayken 4.sınıfı bitirip 5 e geçen bir öğrenci hakkında geçen konuşmada ;branş öğretmeni sınıf öğretmeninin yanında sanki o yokmuş gibi valla bu öğrenci çok kötü yazı kötü okuma kötü hiç mi bişey öğrenmediler önceki sınıflarda anlamıyorum ki dedi.kendim iyi biliyorum o öğrenci gayet iyi bir öğrenciydi.öncelikle çocuklarımıza öğrettiğimiz el yazısını daha ilk günden okuyamıyorum düz yazı yazın diyerek 4 yıllık bir düzeni yok edip suçu sınıfçılara atıyorlar.

5. sınıf öğrenilen tüm konularım tamamlanıp pekiştirildiği sınıftır. çocuklarımızı elimizden alıp branş öğretmenlerine verdiler. her biri prematüre bebek gibi oldu. tam olgunlaşmadan ortaokula gidiyorlar. yeniden istiyorum 5. sınıfları.... çocukların eğitimi için çok gerekli

4+4+4 kesintili eğitim modelinde, yeniden ortaokul olarak düzenlenen ikinci 4 yıllık eğitime mesleki yönlendirmeyi erken yaşa çekme gerekçe olarak sunulmuştu. Ancak üç yıllık uygulamadan da anlaşıldığı gibi hükümetin amacı mesleki yönlendirme değil bütün okulları imam hatip okullarına dönüştürmektir.
İmam hatip ortaokullarının yeniden açılması ve birçok genel lisenin imam hatip lisesine dönüştürülmesiyle, bu okulların sayısında inanılmaz bir artış yaşanmıştır.
MEB’in istatistiklerine göre Türkiye genelinde imam hatip ortaokulu sayısı bir yılda 1361’den 1597’ye, imam hatip lisesi sayısı ise 854’ten 1017’ye çıktı. İmam hatip lisesi öğrenci sayısı 546 bin, imam hatip ortaokulu öğrenci sayısı ise 385 bin oldu. Geçen yıla göre ortaokul ve lise ile birlikte imam hatipli sayısı yaklaşık 658 binden yaklaşık 932 bine yükseldi.
Yine imam hatip ortaokullarında görev yapan öğretmen sayısı 11 bin 408’den 17 bin 325’e, derslik sayısı ise 7 bin 134’ten 10 bin 385’e çıkmıştır.
İmam hatip ortaokullarında 22 öğrenciye bir öğretmen düşüyor. Derslik ve öğretmen ihtiyacının hat safhaya ulaştığı ülkemizde imam hatiplerin öğretmen kadrosu bakımından avantajlı olması dikkat çekicidir.

İçinde bulunduğumuz çağa ayak uydurabilmek ve küreselleşen dünyada önemli bir yere sahip olabilmek için, eğitim çok önemli bir unsur olarak ortaya çıkıyor. Eğitimin kalitesinin yüksek olması , nitelikli işgücü ve dinamik bir toplumun bütünlüğünü de meydana getiriyor. Bu nedenle, eğitimde yapı taşı görevini üstlenen eğitim kurumlarının, nitelikli insan yetiştirmede ve ülkenin refah düzeyinin artırılmasındaki rolü, hayati bir önem taşıyor.

Ülkemizde, eğitim alanında sorunlar ciddi düzeyde devam etmektedir.
Eğitime erişimin belirli sosyoekonomik gruplar için halen sorunlu olması,
okuma-yazma oranlarının halen istenen düzeyde olmaması, mesleki eğitimde
yaşanan sorunlar, eğitimde ve istihdamda yer almayan ve mesleki becerisi
olmayan gençler arasında işsizliğin yüzde 30’ları aşaması, eğitimin sağladığı
yeteneklerin günün gereklerine yanıt vermede yetersiz kalması gibi birçok
eğitim sorunu ile karşı karşıyayız.

eğitim alanında gelecek nesillerin sorumluluğunu sosyal
devlet almaya devam etmelidir. Eğitim hakkı insanlığın en temel
haklarındandır ve sosyal devlet bu alandaki temel sorumluluğundan
vazgeçmemelidir. Özellikle coğrafi, ekonomik vb. olarak dezavantajı bölgelere
ve kesimlere eğitimin erişilebilir kılınmasını sağlamak yükümlülüğü, sosyal
devlet anlayışının ve eğitim hakkının en önemli ayağıdır. Bu, hiçbir biçimde
eğitimde piyasa süreçleri ve aktörleri olamaz anlamı taşımaz. Ancak, sosyal
devletin sorumluluk üstlenmesi, sosyal adaleti ve fırsat eşitliğini, toplumsal
birlik, dayanışma ve huzuru sağlamak açısından önemlidir.

5. sınıf öğrenilen tüm konularım tamamlanıp pekiştirildiği sınıftır.

Bu araştırmada katılımcılara öncelikle 4+4+4 eğitim sistemine ilişkin çoktan seçmeli sorular sorulmuştur. Bu araştırmada elde edilen bulguların birbirini destekler nitelikte olması araştırmada kullanılan veri toplama aracının dolayısıyla araştırmanın güvenirliğinin sağlanmasında önemli bir etkendir. Çünkü katılımcılara sorulan sorulara verilen cevaplar, bir sonraki sorunun cevaplarıyla tutarlı ve bir birbirini destekleyecek niteliktedir. Aşağıda birbirini destekleyen araştırma sonuçlarına yer verilmiştir. Katılımcılardan alınan verilerin betimsel istatistik analizleri sonucunda elde edilen bulgulardan hareketle, katılımcı- ların yaklaşık yarısının “sorun yaşadığı”, yaklaşık dörtte birinin “kararsızım” düzeyinde kaldığı ve çok az bir bölümünün sorun yaşamadığını belirttiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçtan hareketle, öğretmenlerin büyük bir çoğunluğunun 4+4+4 eğitim sistemini uygularken sorun yaşadığı, çok az bir bölümünün sorun yaşamadığı söylenebilir. Katılımcıların yarıya yakınının yeni eğitim sistemi hakkında olumsuz bir tutuma sahip olduğunu belirttiği bulgusuna ulaşılırken, %28’inin de olumlu bir tutuma %24’e yakı- nının da “kararsızım” düzeyinde kaldıkları sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin yaklaşık yarısının 4+4+4 eğitim sistemine karşı olumsuz bir tutuma sahip olmaları, sorun yaşamayla ilgili daha önceki soruda öğretmenlerin dile getirdikleri sorun yaşama sonucuyla açıklanabilir. 4+4+4 eğitim sistemini uygulamada sorun yaşayıp yaşamadığı sorusuna öğretmenlerin yarısından fazlasının “sorun yaşadığını” ve 4+4+4 eğitim sistemine kar- şı tutumun sorulduğu soruya öğretmenlerin yaklaşık yarısının “olumsuz tutuma” sahip olduğunu belirtmesi ile öğretmenlerin 4+4+4 eğitim sistemi hakkında ortak bir yargıya sahip olduğu söylenebilir. Ancak bu kanaatin olumsuz bir nitelikte olduğu söylenebilir. 4+4+4 eğitim sistemini ideolojik bulma ile ilgili soruya katılımcıların çok azının “bilimsel”, yaklaşık üçte birinin ideolojik olduğu, yine yaklaşık üçte birinin hem ideolojik hem bilimsel olduğu düşüncesinde olduğu şeklinde cevap verdikleri saptanmıştır. Katılımcıların üçte birinin yeni eğitim sisteminin kutuplaşmaya yol açacağı düşüncesinde oldukları, yaklaşık %38’inin de kutuplaşmaya yol açamayacağı kanaatinde oldukları saptanmıştır. Katılımcıların büyük bir çoğunluğunun (%66’sı) yeni eğitim sisteminin kalıcı olmayacağı düşüncesinde oldukları saptanmıştır. Bu sonuç ile yıllardan beridir sürekli değiştirilen, bir türlü kalıcı bir zemine oturmayan, çoğu zaman siyasi ve ideolojik anlayış- lara bağlı olarak şekil alan eğitim sistemimizin geçmişinden günümüze olan yapısından dolayı bu kanaate sahip oldukları söylenebilir. 4+4+4 eğitim sisteminin uygulayıcıları olarak öğretmenlerin bu genel yargılara sahip olmaları, dikkate alınması gereken bir husustur. Bu sonuçlardan hareket ile 4+4+4 eğitim sisteminin uygulamaya konmasına karar veren yönetici ve teorisyenler ile uygulayıcıların aynı paralel düşüncelerde olmadıkları, teori ile pratiğin büyük bir çoğunlukla birbiriyle uyuşmadığı söylenebilir

4. Sınıfı bitiren bir çocuğun 5. Sınıfa branş öğretmenlerinin girdiği sınıflarda başarılı olacağına inanmıyorum

4+4+4 Eğitim Sisteminin Zayıf Yönlerine İlişkin soruda, görüşlerine başvurulan katılımcıların hepsinin 4+4+4 eğitim sisteminin zayıf yönlerine ilişkin görüş beyan ettikleri, aynı görüşlerin çok sayıda öğretmen tarafından dile getirildiği saptanmıştır. Bu soruda 4+4+4 Eğitim Sisteminin Zayıf Yönleri ana tema olarak belirlenmiştir. Bu ana temanın kapsamında alt temalar ve alt temalar altında yer alan kategorilerin birçok öğretmen tarafından dile getirildiği, hemen hemen öğretmenlerin büyük bir çoğunluğunun 4+4+4 eğitim sisteminin zayıf yönlerine ilişkin olarak birden çok zayıf yönden bahsettikleri saptanmıştır. Öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeylerinin yetersiz olması, okul binalarının ayrılmamış olması, dayatmacı, tepeden inme ve ideolojik olarak uygulamaya konmuş olması, okuma yazmaya geç başlanması, 5. sınıflarda ders yükünün artırılmış olması, okul öncesi eğitimin zorunlu olmaktan çıkarılmış olması ve pilot uygulaması yapılmadan yurt genelinde yaygınlaştırılmış olması 4+4+4 eğitim sisteminin en çok üzerinde durulan zayıf yönleri olarak saptanmıştır. Eğitim-Bir-Sen (2013) tarafından yapılan çalışmada, aynı binada ya da okul ortamında birden fazla okulun bulunmasının önemli bir sorun olduğu, belirlenmiştir. Yine aynı çalışmada, 4+4+4 eğitim sistemini olumlu bulup destek verenler de dâhil olmak üzere, katılımcıların çoğunun ders saatlerinin artırılmasını eleştirdikleri, özellikle beşinci sınıf öğrencilerinin günde yedi veya sekiz saat ders almaya hazır olmadıkları ve öğleden sonraki son saatlerde çok sıkıldıkları katılımcıların görüşleri ile ortaya çıkmıştır. Külekçi (2013) tarafından yapılan çalışmada 4+4+4 kesintili zorunlu eğitim sisteminin birleştirilmiş sınıflarda öğrenci sayısının azalmasına bağlı olarak az da olsa olumlu katkısı olduğu ama çoğunlukla okul yaşının düşürülmesi, fiziki altyapının yetersiz olması, öğretmenlerin iş yükünü arttırdığı şeklinde olumsuz yönde etkilediği sonucuna varılmıştır.

Elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin büyük bir çoğunlukla “İlkokul ve ortaokul binalarının ayrılması”, “ Sınıfların ay ve yaş durumuna göre oluşturulması”, “Ekonomik yönden destekleme”, “Okula başlama yaşının yükseltilmesi”, “okul öncesi eğitimin zorunlu kılınması”, “5. sınıfın ilkokul kapsamına alınması”, “Alt yapı eksikliğinin giderilmesi”, “okula gitme saatlerinin düzeltilmesi” şeklinde çözüm önerileri sundukları belirlenmiştir. Ayrıca birbirine yakın oranlarla “eğitimde zorunluluğun kaldırılması”, “5. sınıflarda ders saatlerinin azaltılması”, sistemden vazgeçilmesi”, “ikili öğretime geçilmesi” gerektiği yönünde çözüm önerileri dile getirilmiştir. Aslında dile getirilen çözüm önerilerinin daha önceden dile getirilmiş olan sorunlarla paralel olduğu, öğretmenlerin bir yıllık uygulama sonunda karşılaştıkları olumsuzlara yönelik olduğu söylenebilir. Yukarıda ortaya çıkan sonuçlardan hareketle, aşağıdaki önerilerde bulunulabilir: • Okul öncesi eğitim her halükarda zorunlu eğitim kapsamına alınmalı • İlkokula başlama yaşı en az 66 aylık olacak biçimde yükseltilmeli. • Okullardaki fiziki altyapı bir an önce giderilmeli. • 5. sınıflardaki fazla ders yükü azaltılmalı. • Okul binaları ilkokul ve ortaokul olacak biçimde birbirinden ayrılmalı. Okullardaki sıra, masa ve lavabolar öğrencilerin yaş ve gelişim dönemlerine uygun olacak bi- çimde yeniden yapılandırılmalı. • İlkokul ve ortaokullarda okul yönetimleri birbirinden ayrılmalı. Aynı ortamı payla- şan okullarda okul idarecileri arasında çalışma saatleri mesaiye uygun bir biçimde yeniden paylaşılmalı. • Branş derslerdeki öğretmen açığı biran önce giderilmeli. • 4+4+4 eğitim sistemi hakkında öğretmenlerin önemli bir çoğunluğunun olumsuz bir yargıya sahip oldukları saptanmış olduğundan öğretmenlere zaman zaman yeni eğitim sistemi hakkında güncellenmiş şekilde hizmet içi eğitim ve bilgilendirme çalışmalarının yapılması gerekir. • Seçmeli ders seçimi sadece okul idaresine bırakılmamalı, öğrenci ve veli görüşü ve isteği dikkate alınmalı.

ilkokul bilgisiyle universite sinavina giren ogrenci var bu ulkede .sinif ogretmenlerinin buyuk bir cogunlugu fedakarca ogrencilerinin basarisini artirmak icin calisir cunku onlari  cocuklari gibi gorur.bizde temelden sikinti olmaz.ama cocuga tasiyamayacagi yuklersen ve konuyu anlayip anlamadigini bilmeden gecersen temelsiz dersin.

İçinde bulunduğumuz çağa ayak uydurabilmek ve küreselleşen dünyada önemli bir yere sahip olabilmek için, eğitim çok önemli bir unsur olarak ortaya çıkıyor. Eğitimin kalitesinin yüksek olması , nitelikli işgücü ve dinamik bir toplumun bütünlüğünü de meydana getiriyor. Bu nedenle, eğitimde yapı taşı görevini üstlenen eğitim kurumlarının, nitelikli insan yetiştirmede ve ülkenin refah düzeyinin artırılmasındaki rolü, hayati bir önem taşıyor.

ilkokul 5 yila cikarken ortaokula gecis sinavi yapilmali basarili ogrenciler fen ortaokulu anadolu ottaokulu gibi turlere sahip ortaokullara yerlestirilmeli.ilkokul 5.siniflar her iki donemin sonunda turkiye geneli sinavlara girmelidir.ayrica okula yeni baslayacak 1.siniflar gunde 25 dakikalik 3 derslik sureclerle 1 ay erkenacilmalidir.

5.sinif ogrencinin ilkokulunun kaymagini yedigi ve en ust seviyeye ciktigi sinifti simdi ise dibe vurdugu ve ne yapacagini bilmedigini sinif oldu.