Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

 

Eski insanların, haklı telaşı(!)

Gösteriş merakı, bilinçsiz ruhları
Gerçek hayattan kopardıkça kopardı,
Hazırlarken " kociş"ine sofralar,
Patlıyordu dört bir yanda bombalar ..
Duyarlılık, empati yahut tavazu;
Anlayış, sabır , gören var mı yüzünü?
Nerede eski günler deyip dururuz,
Var mı dar gün dostu konu komşumuz?
Sanal ortamlarda  şişer egolar,
Hep gözler önünde ; evler, odalar..
Korkarım insanlık böyle giderse
Kibrimiz göklerde, letafet yerde..
Ah zaman kaybettim şiir başında;
Sunumumu paylaşayım hemen sosyal ağımda!

   trajikomik halimiz.. 

Yüreğinize sağlık [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] ve [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] .

Döküle döküle kalmadı umut
Gururlar sardı her yanı.
Artık sanallar veriyor komut
Uzmanlar koyamıyor tanı...
Başı boş doldu sokaklar
Perişan halde dolaşır korkaklar
Bir gün elbet gerçeği soracaklar
Isıtmıyor  artık içindeki kanı..
Dört nala koşar gibi makinelere doğru
Unuttular Hak'ka,camiye giden yolu
Haramla dolmakta sağı solu
Uyuyan nesil almakta vatanı...
Özlemler bitmez hasreti yaktıkça
Kendini görecek özüne baksa.
Vuslat çemberini boynuna taksa
Rahmet yağacak fırsatı tanı..

Kuşların gönlüme dolduğu günebakan
sevdasından geriye sen kaldın..
Sessiz sedasız sana dönüyor özlem
O eski yaz bahçelerinden hep seninle
ısınır hazana yenik düşen ellerim..

Hadi el salla şimdi !
Amansız bekleyişlere
Onca Yaşanmışlığa
Deyip de dokunamadığımız
Görüp de bakamadığımız ne varsa
Hadi el salla şimdi !
Zambak kokusuna gizlenen hasrete
Bulutlardan geçen ömüre
Kanayan yerlerimize
Hadi el salla şimdi !

Bak...!
Gözümde herşeyin değeri düşerken
Tek değeri artan gerçek sendin
Ben güneşi isterken
Sen "ay"ı  mazeret olarak sunup bulutların arkasına saklanma
Benim bildiğim bi duayı söyle bana
"Sen " diye ölürken
"Amin"de bana

Affet le söz kestik
Hoşgeldin le nişanlandık
Elveda ile nikah kıydık
Ne çok geçtik çember ve felek ikilisinin arasından
Kelimeler utandı
Biz utanmadık.....

İmkan-sızı-ma...

Anlat hadi
       Ne oldu
            Hayal ağacımıza
                     Sen düşerken
                            Ben sımsıkı
                                   Takılıp kaldım...

(Kaçırmaman için gözlerini gözlerimden,
kapadım işte...)

NE İDİK,NE OLDUK

Kendisi yapınca siftahı,
Komşusunu takip ederdi.
Paylaşmaktı sadece iştahı.
Komşum da kazansın derdi.

Kilitsiz zekat sandığından,
İhtiyacı olan alır, doyardı.
Allah’a tam inandığından,
Zengin zekatını koyardı.

Böyle necip bir millettik,
Haramdan çok sakınırdık.
Dinimizi dünyaya bellettik.
Haya ziynetleri takınırdık.

Birden ne oldu böyle bize,
Kendimizi niye kaybettik?
Bu millet gelmezdi dize,
Değerlerimizden vazgeçtik.
     Osman Ali Aydın

Sevdamiz gibi parlasin güneş
Her an sıcak ve parlak
Bitmesin bu mutluluğumuz
Birgün biterse eğer sevdamız
Karanlığa boğuluruz hiç istemeden....

KAZANAN   BEN
Kapmak için bin takla attı.
İnsanı aldatan kendini aldattı.
Sevindi, parasına para kattı.
İnsanı aldatan kendini aldattı.

Gasp ettiğinin bereketi gitti.
Gün oldu aldıkları bitti.
Dediler, her şeyini kaybetti.
İnsanı aldatan kendini aldattı.

El sürersen böyle olur harama,
Tuz bastın kanayan yarama,
Niye dokundun şimdi parama?
İnsanı aldatan kendini aldattı.
     Osman Ali Aydın

Dünden bugüne ne değişti
Yazmadığın her söz kalbime işledi.
Istemem gitmeni
Sözlerinden mahrum edilmeyi.

Sendin benim yüreğimi anlatan
Ama yoksun bekledim o kadar
Kırdı kalbini bu kötü yazar
Senin gibi asla olamam
Şiir yazsam ancak bu kadar   

       1-İ KUZUCUKLARIM

Kuzucuklarımın hangisini met edeyim,
Arının balındaki güle benzettim,
Sevgisini saygısını nasıl anlatayım,
Mehmet Akif öğrencisine benzettim.

Her biri öğretmenim diye bakar,
Kucaklarını açıp okulda koşar,
Suluktan suyunu içmiş de kanar,
Yeni kuzucuklarıma benzettim.

1-İ öğrencilerimi severim,
Rabbim ilimlerini bol veresin,
İyiliklere güzelliklere ersin,
Taze açmış çiçeklere benzettim.

Tertemiz sevgi dolu kalpleri,
Yardımcıları sınıf anneleri,
Yüce Rabbim bol eyle nasiplerini,
Ana baba kuzusuna benzettim.

Yüce Rabbim’e emanet eyledim,
Haklarında hayırlısını dilerim,
Okuma yazmayı tez öğrensin,
Hasan Hüseyin öğrencisine benzettim.

İstanbul ellerinde gezer oynar,
Ana, baba sevgisine kanar,
Okumayı yazmayı çok sever,
Atatürk’ün öğrencisine benzettim.

                                     Hasan Hüseyin BAYAR

Eylül şairlere kalsın..
Ben ekime aşkı ekeceğim
yağmurlarda saklayacağım seni
Bir de erguvan yüreğimi..
Eylül şiirlerde kalsın..
Sıradaki ekim seni bana getirsin.!