Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

 

Bence bu şiirleri artık bir şiir kitabı haline getirmeli. yazar isimleri hepsini anonim deriz. :)geliri de köy okulu yaptırırız. Eğitimhane İlkokulu diye.

çok güzel bir öneri..tebrikler

Neden bekler insan?
Sevdiği için mi,
Yoksa
Sevildiği için mi?
Oysa ben
Ne sevildim
Ne sevdim
Peki niye ve neyi  bekledim?
Cevabını
Bilmediğim bu soruyu
Sormuyorum kendime...
Çünkü dilim bilmese de
Yüreğim bilir cevabı.....

 GÜNAH
Etrafımda mor dağlar,
Ruhumda bir kasvet var.
Her adımda ki firak,
Ruhu; inceden sallar.

Ben, dünyasında gezen;
İhanete uğramış,
Tecrit koyunda keşiş,
Bilmez ki ne işlemiş.
              Hikmet Baş

Şimdi gözüm
Bir akşam vaktinde Çayırbaşı
Sessizliğiyle meşhur gönlümün çığlığı
Poyraz mı o esen yoksa gurbet mi
Yükünüz ağırdır emeği taşıyorsanız
Ekmeği taşıyorsanız yük değil..
Kabayel mi o esen yoksa hasret mi
Biz Acılöz'ü uzak bilen çocuklardık
Ne ara kilometreler yakın oldu
Biz toprağı vatan bilen adamlardık
En son ne zaman toprağa bastık?..
Bize Çayırbaşı 4'tü kirvem
Ne ara hasreti dert oldu?..
Bize çakır dikeni gül, kangal menekşe, yandak fesleğendi gülüm
Ne zaman sardı dört yanımızı bu naylon çiçekler?.
Bizim yangınlarımız vardı
Mor açanda peygamber çiçeği
Bitmeyen sevdamız..
Şimdi gözüm
Sen söyle
Akşamsa akşamdır da
Bu ciğerimize saplanan nedir?.

Bazen sadece baharın sonudur,
Bazen bir köşe, kuytudur,
Bazen susuştur,
Bazen bir dostun soluğudur,
Bazen
Bazen mutluluk sonsuzdur...

sonunda ölmediğimiz hikaye yok,
perili masallarda geçiyor iyi niyetli, usulca ölmeler
çocukluğundan esen uğultulu sesler kaplıyor, gençliğinin uzun koridorlarını
sahnede silah varsa muhakkak patlıyor

kadim sırlarla mühürlü ağzını dağlayan zehirli kelimeler,
zihninin derinliklerinde geziyor; huzursuzca üreyerek.
ihtimal olan her şey, hızla ihtimal olmaktan çıkıyor
manivelayı iyi niyetsiz, maskeli adamlar büküyor.

ayrıksal kurgu sadece köylüleri tatmin ediyor!
her şey bu kadar birbirine bağlı iken
iblis araknenin ağını dağıtıyor.
huzursuz perdeler kapanınca, tüm hayatlar kendini dara çekiyor
ama herkes, her sabah, o ışıltılı ceketini giyip sokağa çıkıyor.
kahramanımız sabaha çıkmıyor
sahnede silah varsa mutlaka patlıyor


[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Feryadım günün ardındaki yuvasızlığıma
Nicedir hüküm süren kimsesizlik
Göçmen kuşların izinde
Varır mıyım varlığı uzaktaki yare
Sussam gözlerinde
Yüreğiyle konuşsam tüm ezberlerimle
Yıllarca birikmişim
Yatağını aşan akarsuyum
Buluta ağır gelen yağmurum
Sözlerce anlatsam kendimi de
Bir susuş arasında öpsen
Bir göz kırpmasında sarılsan ya
Üşüyen tüm benliğime
Senin gönlün aşiyandır bilirim
Bense güle vurgun bir bülbül
Şakırım tüm susuşları delercesine
Feryadım çağlayan ey yar
Aklıma düştüğün vakittir tan.

Sabah olur uğraş başlar
Gündüz saatler dakikaları kovalar
Geçen vakit ömürlü kisaltir
Gaflet uykusu gözleri koretmis

Öğlen olunca beklersin akşamı
Iş bitse de gitsem dersin
Akşam olunca yorgun yürekler
Varınca eve gündüz kalır geride

Acarsin tv yi
Unutursin dünyayı
Diriliş biter sanırsın
Mahserde dirileceksin unutursin

sonunda ölmediğimiz hikaye yok,
perili masallarda geçiyor iyi niyetli, usulca ölmeler
çocukluğundan esen uğultulu sesler kaplıyor, gençliğinin uzun koridorlarını
sahnede silah varsa muhakkak patlıyor

kadim sırlarla mühürlü ağzını dağlayan zehirli kelimeler,
zihninin derinliklerinde geziyor; huzursuzca üreyerek.
ihtimal olan her şey, hızla ihtimal olmaktan çıkıyor
manivelayı iyi niyetsiz, maskeli adamlar büküyor.

ayrıksal kurgu sadece köylüleri tatmin ediyor!
her şey bu kadar birbirine bağlı iken
iblis araknenin ağını dağıtıyor.
huzursuz perdeler kapanınca, tüm hayatlar kendini dara çekiyor
ama herkes, her sabah, o ışıltılı ceketini giyip sokağa çıkıyor.
kahramanımız sabaha çıkmıyor
sahnede silah varsa mutlaka patlıyor


[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Placebo ile birlikte olunca, bir daha teşekkürler..

Placebo ile birlikte olunca, bir daha teşekkürler..

Melankoliye lobotomi yapmışlar; bir yanı şiir, diğer yanı müzikte kalmış beyninin

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

................
O bakışla her şey başladı...
Yine bir kasım sabahı
Soğuk, hüzün ve karamsarlık dolu
En azından bende uyandırdıklarıydı bu
Hoş... Duygularım hep aynıydı
Değişen sadece aylardı...
O güne kadar sıradan
Rutin geçen bir hayattı benimkisi...
Takiii...
Gözlerim gözlerinde kaybolana kadar....

Ben o gözlerde huzuru buldum
O güne kadar tatmadığım
Arayıpta bulamadığım huzuru...

Ben o gözlerde sevgiyi buldum...
Karşılıksız, samimi, içten sevgiyi
Benliğimi yerle bir eden
O güne kadar varlığından haberdar
Ancak....
Hiç yaşamadığımı o an farkettiğim sevgiyi....

Ben o bakışta özgürlüğü gördüm....
İçimde deli taylar estiren özgürlüğü....
Kır zincirlerini çık gel diyen
Sana biçilen hayatı değil
Kelebeğin ömrü kadar kısada olsa
Kendi istediğin hayatı yaşamaya
Her şeyi ardında bırakarak gel....

Ben o bakışta kendimi buldum....
Kırka dayanan ömrümde
Nice insanlar tanımış
Farklı diyarlar görmüştüm
Ama bir eksik vardı
Önemli bir eksik...
Kendimi tanımamıştım..
Kendimle tanışmamıştım...
Şimdi tanıyordum artık
En azından tanımaya başladım
O bakıştı artık dünyama değer katan...
Ömrümü o bakışa vermeye razıyım...

Bir çift turna tünemiş sesine
Gün aydınlandı dinleyince. .

Güneşin ilk ışıkları
Toprağa düşen
Çiğ damlalarını
Nasıl parlak gösteriyor ise
Benim günümde öyle
Parlak seninle....

Güneşin ilk ışıkları
Toprağa düşen
Çiğ damlalarını
Nasıl parlak gösteriyor ise
Benim günümde öyle
Parlak seninle....

👍👏

 Senin nefes arası verdiğin molalar
 Benim satır aralarıma misafir olmuş