Keşke Öğretmen Olmasaydım.

Bana sorarsanız öğretmenlik en güzel, en keyifli, en eğlenceli en... mesleklerden biri. Çok seviyorum mesleğimi, çok da keyif alıyorum. Tek dert ettiğim şey öğrencilerimin daha fazla öğrenmesi, öğrenememesi. Varoluş sebebimizin de bu olduğu düşünülürse en büyük derdim bu. Sevgiyle, heyecanla, gülen gözlerle yüzüme bakan çocuklar için yapamayacağım şey yok. Öğretmenlik benim yaşam enerjim.
Ama tabii ki başka sansı olmadığı için öğretmen olmuş ya da öğretmenlikte umduğunu bulamamış arkadaşlarım da var. Öğretmen olduğuna pişman olması işini iyi yapmadığı anlamına gelmez, böyle bir genelleme yapılmamalı.
 

branş neydı hocam?

ben konu başlığının değişitirilebileceğini zannediyordum ancak bu mümkün değilmiş eğer yönetim ekibi anket sonucuna göre takdir ederlerse konuyu kilitleyebilirler.

branş neydı hocam?

Sınıf öğretmeniyim. Her gün gözümün önünde büyüyen 28 tane öğrencim var. Sevilmez mi

gerçekten güzel bir konu evet keşke öğretmen olmasaydım diyorum en azından matematik öğretmeni...

  Konu kilitlenebilir ama ben farklı başlıklarla bu konunun tekrar dile getirileceğini düşünüyorum. Aslında velilerin kendi aralarında değerlendirip taleplerde bulunmaları gerekir. Ders kitaplarına bakılınca eğitim sisteminin ne hâle geldiği açıkça görülüyor zaten.

becayiş mesajları artmış tayin mesajları artmış bakanlıktan bir Allahın kulu mesajları değerlendirmiyor sendikalar uyuyor gerçekten çok öğretmenliği seven.Ben de seviyorum okulumu ama geçen sene yarım bıraktığım bilgisayar mühendisliğine tekrar kaldığım yerden devam etmeliyim ki kanadaya gidebileyim.

çocuklar öğretmenliğin en iyi saf yönü bence ama gerektiği saygıyı görmeyen dışarıdan insanların kolay sandığı aslında hiç de öyle olmayan en korunaksız en çok adaletsizliğe ve sürekli sebepsiz anlık değişimlere uğrayan bir meslek çalışmaktan şikayet etmiyorum ama her olumsuz yeniliğin öğretmenleri mağdur etmesine kimine öyle kimine böyle davranılmasına sygısızlıklara karşı öğretmene destek çıkılmayıp elinin kolunun bağlanmasına karşıyım

 
    Bence keşkesi olmayan mesleklerin en başında geliyor öğretmenlik.
 
    Bu mesleğe başlatan büyük bir sevgi vardı içimizde,Çocuk sevgisi,eğitme aşkı,zor olacağını bile bile... Onların ellerinden tutup yürümeye başladık mı,karşılaştığımız zorlukların üstüne üstüne gittik hep,çoğumuz köy öğretmenliği yaptık yıllarca hangimiz pişman oldu,canımız pahasına çalışmadık mı çoğu yıllar.Keşke dedik mi;  asla...Zor ama mutlu yıllarımızın sayısı belli değil.Belki çoğu zaman farketmediler gece yarılarına kadar uykusuz geçen günlerimizi.Ama O sabah canım öğretmenim diye koşup sarılan öğrencilerimiz hangimize yeniden güç vermedi.

    Kırk öğrenciyi okumaya geçirdiğim o yıl,çocuklara destek olsun diye duvara yapıştırmak zorunda kaldığım yazılar resimler yüzünden sayın müdür beyefendinin rencide eden konuşması bile keşke dedirtemedi öğretmenlerim.Emekli oldum.Öğrenci kalbinin temiz sevgisini özledim.İki yıldır ücretli çalışıyorum.Bir daha ayrılmak istemiyorum onlardan.Allahım yaşlandırmasın bedenimizi de hep ışık tutlım onlara...

   

22 yıl önce zor koşullarda bu mesleğe başladım.Babam resmen bana yalvardı.Kızım bırak diye.(Terörün yoğun olarak öğretmenlere hedef aldığı yıllar Bingöl)Hiç pes etmedim.O yıllarda ve daha sonrasında hiç pişmanlık duymadım.Hala mesleğimi ve çocuklarımı çok seviyorum.

Şırnak'ta görev yaptığım 2.5 yıl süresince hiç pişman olmadım. Ama Urfa Viranşehir'e geldiğimden beri boşuna çalıştığımı anladım.........

Hiç alakan olmayan bir olayda bile hiç tanımadığın adamların başına üşüşüp sana hesap sorması doktor, polis, öğretmen den başka hangi meslekte var. Biraz samimi olun. Hep gerçekleri başkalarından beklemeyin. Bende öğretmen olduğum için gururluyum. Peygamberlik mesleği diye övünçlüyüm ama başlığa uygun olumsuzluklarında dile getirin ki herkes bal kaymak zannetmesin.

Ogretmenligi cok seviyorum ama ogretmen olmak icin calismasin cocuklar.

  Hocam bu şartlarda bende katılıyorum size...Bende öğrencilerimin öğretmen olmasını istemiyorum ve bunu da kendilerine söylüyorum açık açık.....

evet kızıyoruz sinirleniyoruz işimizin yoğunluğundan dolayı kendimizi ve yakın çevremizi ihmal ediyoruz ama bütün bu dertler bir çocuğun gözlerinin içine bakınca onun duygu dünyasına girince o ince ve hassas terazinin kefelerinden birine bütün sıkıntılarımızı diğerine ise bir çocuğun size gülümseyip sarılmasını ölçtüğü an iyi ki de öğretmen olmuşum dedirtiyor... sevgilerimle...

öğretmen olacağıma keşke esnaf olsaydım,öğretmenlik mesleği kadaraşağalanmış bir meslek yok şu anda ülkemizde,öğrenci küfreder veli döver söver,başbakanı az çalışıyon diye küçümser,bakan(dinçer) bizi aşağılar,hala bu mesleği nasıl seviyorsunuz ya,maaş desen hizmetliden az,keşke olmasaydım,lanet olsun yazdığım güne,şimdi diyeceksiz istifa et o zaman bu yaştan sonra elimden iş de gelmez ki...ama hak verdiğiniz hiç bir nokta olmayacak mı