Merhaba Ya Şehr-i Ramazan. Hoş Geldin 11 Ayın Sultanı Gönüllerin Nuru Huzuru

Ümmet Kan Ağlarken Ramazanda Menkıbe Anlatan değil Hakkı Haykıran Alimlere İhtiyacımız Var...

Abdülaziz Kıranşal

 Rabbimiz'e hamdolsun ki bir Ramazan ayına daha bizleri ulaştırdı.

Ramazan nefsimizi ıslah etme ayıdır..

Fakirin düşkünlüğünü yoksulun açlığını hissetme ayıdır.

Rabbim oruçlarımızı hakkıyla tutmayı nasip etsin.




Peygamberimiz Ramazan ayının özelliklerini anlatırken iftar vermeyi de

teşvik ederken şöyle buyururlar:

“Bu ayda her kim oruçlu bir mü’mine iftar edecek bir şey verirse, yaptığı bu iş günahlarının bağışlanmasına ve Cehennemden kurtulmasına sebep olur .
Oruçlunun sevabından da hiçbir şey eksilmeden onun kadar sevaba kavuşur”




 Sahabiler sordular: “Ey ’ın Resulü, hepimiz oruçluya iftar edecek bir şey bulup

 verecek durumda değiliz”

Peygamberimiz de, “ bu sevabı bir tek hurma ile, bir içim su ile, bir yudum süt ile oruçlu mü’mine iftar ettirene de verir” buyurdular

"Kim (farz olduğuna)inanarak ve(sevabını)Allah'dan ümid ederek oruç tutarsa; geçm,iş günahları bağışanır."

Hayırlı iftarlar..

RAMAZAN VE İNSANLAR

1. Tip İnsanlar:

Zaten takva üzere yaşıyorlardı. Ramazan gelince kolları sıvadılar. Hayırlarına hayır, gözyaşlarına gözyaşı eklediler. Uykularını azalttılar. Mideleri ezildi, büzüldü.

Kendilerine dinlenme yeri olarak bayram günü ve yerini değil, TUBA ağacının altını belirlediler. Mola yerleri orası oldu.

Ramazan bitince, Şevvalin altı gününü ona ilave ettiler. Pazartesi-Perşembeyi eklediler.

Acaba Ramazanımız kabul oldu mu diye endişelenip durdular. Öbür Ramazana kadar o heyecanla yaşadılar.

Kazandılar… Kazandılar…

2. Tip İnsanlar:

Ramazandan önce oyun ve eğlencedeydiler. Sanki dünya ebedi bir yurt, ahiret hayali bir yermiş gibi yaşıyorlardı.

Ramazan gelince ibadete soyundular. Her şey değişti. Camiden camiye koştular. Oruç, Kur’an, sadaka, sıla-ı rahim, gözyaşları ortaya çıktı. O halleri devm etse ideal bir Müslüman olacaklardı. Ama Ramazan bitince her şey bitti.

Tam kazanacakken kaybettiler. Ömürlerinin en büyük fırsatı bir dahaki Ramazana kadar ellerinden gitti.

3. Tip İnsanlar     

Ramazandan önce Kur’an’ın dediği gibi ‘hayvandan beter’ yaşıyorlardı. Ramazan girdi-çıktı onlar oralı olmadılar. Ramazanda onları ilgilendiren bir şey göremediler.

Ramazanın tatilini, bayramını bildiler. Tam bir hüsran yaşayan, ahiretlerini harap eden bir taife olarak melekler tarafından tescillendiler.

Kimi zaman da Ramazanda tam ters istikamete yöneldiler.

Yediler içtiler… Yediler içtiler…

Bayramlarını yaptılar…

Ramazan müslümanların daha az yeyip, daha az uyuyup, daha az konuşup, daha fazla ibadet ettiği bir cihad ayıdır.

Hayırlı geceler, gunler akip gidiyor. gelecek geliyor derken geldide mubarek eksiliyor bile.
Geceyi degerlendiriyoruz, gunduzde kosturuyoruz,tabi yorgun dusuyoruz, yinede pes etmiyecegiz insaAllah bol kurani kerimli bol secdeli gecsin insaAllah bu gunler. Rabbim bu suurla bayrama ulastirsin.

ORUÇ TUTMANIN BİLİMSEL FAYDALARI


Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“(İbrahim): Hastalandığım zaman bana şifa veren O’dur.” (Şuara, 80)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Oruç tutun, sıhhat bulun!..” (Ebu Nuaym, Kitabu’t Tıb, Ebu Hureyre)


İşte hem bu ayeti hem de hadis-i şerifi adetâ bilimsel olarak kanıtlayan bir haber…

1877 senesinde Dr. Edward Dyun adlı doktor, Amerika’da ilk defa “oruçla” tedavi usulüne başlamıştır ve o, bu başarısını bütün dünyaya ispat etmiştir.

İNSANIN YARADILIŞINA UYGUN TEDAVİ USULÜ

Bu sihirli tedavi, Dr. Dyun’a öyle tesir etmiştir ki, “Oruç Tedavisiyle” ilgili kitabında şunları söylemektedir:

“Bu kitap, ilaçlarla tedavi eden bir doktorun hayat tecrübeleri esasıyla yazılmıştır. Ben bütün ilaçların insan sağlığına tamamen faydasız olduğuna emin olduktan sonra, nihayet –oruçla- tedaviyi iyice denedim ve kesin olarak söyleyebilirim ki, bütün hastalıkları, insanın yaratılışına tam uygun fıtri bir tedavi usulü olan –oruç-la kolaylıkla tedavi etmek mümkündür.”

VÜCUDUN KENDİNİ YENİLEME PROGRAMI

Bilim dünyası açıklamıştır ki, oruç tutan insan, bütün hayat enerjisini, hücrelerini yenilemek için harcar ve beyin, diğer bütün organların adına çalışarak kişiyi bilinçli ve zinde tutar. İnsanın geçici halsizliği ise, açlıktan değil, vücudun kendini yenileme programındaki çalışma kampına alınmasından kaynaklanmaktadır.

Kaynak: Fatma Aladağ, Şebnem Dergisi, Ağustos-2011

Ramazan müslümanların daha az yeyip, daha az uyuyup, daha az konuşup, daha fazla ibadet ettiği bir cihad ayıdır.

Kıllet-i taam, kıllet-i menam, kıllet-i kelam. Bu üç özellik her müslümanın ömür boyu hayat felsefesi olmalıdır. İlk ikisi bende kısmen olsa da üçüncüsü konusunda sıkıntılarım var. Selametle kalın.

Bitti diye ardından mahzunlaştığımız tek aydır kendileri. 

Yaşlı çoban sürüsünü otlatmak için yaylaya çıktığında tepeye yakın bir elma ağacının altında dinlenir ve eğer mevsimiyse, onunla konuşarak: "Hadi bakalım evladım, derdi. Bu ihtiyarın elmasını ver artık". Ve bir elma düşerdi, en güzelinden, en olgunundan. Yaşlı adam sedef kakmalı çakısını çıkartarak onu dilimlere ayırır ve küçük bir tas yoğurtla birlikte ekmeğine katık ettikten sonra, babasından kalan Kur'an'ını okumaya koyulurdu.
Çoban, bu ağacı yirmi yıl kadar önce diktiğinde sık sık sular, bunun için de büyükçe bir güğüme doldurduğu abdest suyundan geriye kalanı kullanırdı. Elma ağacının kökleri, belki de bu sularla kuvvet bulmuş ve kısa sürede serpilip meyve vermeye başlamıştı. Çoban o zamanlar henüz genç sayıldığından şöyle bir uzandı mı en güzel elmayı şıp diye koparırdı. Fakat aradan geçen bunca yıl içinde beli bükülüp boyu kısalmış, ağacınkiyse bir çınar gibi büyüyüp göklere yükselmişti. Ama boyu ne olursa olsun, ağaç yine de yavrusu değil miydi? Onu bir evlat sevgisiyle okşarken:
"Ver yavrum, derdi, gönder bakalım bu günkü kısmetimi." Ve bir elma düşerdi hiç nazlanmadan, yıllar boyu hiçbir gün aksamadan.
Köylüler, uzaktan uzağa gözledikleri bu hadiseyi birbirlerine anlatıp yaşlı çobanın veli bir zât olduğunu söylerlerdi.
Yaşlı adam, ağacın altında dinlenip namazını kıldığı bir gün, yine elmasını istedi. Ancak dallar dolu olmasına rağmen nedense bir şey düşmemişti. Sonra bir daha, bir daha tekrarladı isteğini. Beklediği şey bir türlü gelmiyordu. Gözyaşları, yeni doğmuş kuzuların tüylerini andıran beyaz sakalını ıslatırken, ağacın altından uzaklaşıp koyunların arasına attı kendini.
Yavrusu, meyve verdiği günden bu yana ilk defa reddediyordu onu. İhtiyar çobanın beli her zamankinden fazla bükülmüş, güçsüz bacakları da vücudunu taşıyamaz olmuştu. Hayvanlarını usulca toplayıp köye doğru yöneldiğinde, aşağıdaki caminin her zamankinden daha nurlu minarelerinden yankılanan ezan sesiyle irkildi birden. Yeniden doğmuştu sanki çoban. Bir şey hatırlamıştı.
Çocuklar gibi sevinerek ağacın yanına koştu ve ona şefkatle sarılırken :
"Canım" dedi, hıçkırıp ağlayarak.
"Benim güzel evladım, mis kokulum. Şu unutkan ihtiyarı üzmeden önce neden söylemedin, bu günün Ramazan'ın ilk günü olduğunu ?"

Allah Resulü Sallallahu Aleyhi Vesellem bir gün ashabıyla otururken bir an kıyametten bahsetmeye başladı. Anlatır ... anlatır, kıyamet günü kulun amellerine konu gelir.
Kıyamet günü birçok kimse Tehame kadar sevapla gelir. Allah Teala onların amellerini boşa çıkarır.
Bu dehşetli tablo karşısında ürperen Salim Mevla Huzafe Hazretleri atılarak;
-Anam babam sana feda olsun ya Resulullah, Biz o kavmi nasıl tanıyacağız?
-Seni hak dinle gönderen Allah'a yemin ederim ki, ben onlardan olmaktan çok korkuyorum.
-Ey Salim! Onlar oruç tutarlar namaz kılarlar ama kendilerine haramdan bir şey teklif edildiği zaman Allah Teala'dan korkmadan haram işlerler. İşte Allah onların amellerini kabul etmez.

Oruç, iç dünyamızı kasıp kavuran 'ben'e hakim olmak ve Ümmet'in açlarının halini aç kalarak anlamaya çalışmaktır.

Kilo vermek için değildir
“ Oruç ”
- Kuaför masrafından kurtulmak için değildir
“ Başörtüsü ”
- Spor olsun diye kılınmaz
“ Namaz ”
- Gururlanmak için verilmez
“ Sadaka veya para ”
- Et için değildir
“ Kurban ”
- Desinler diye yaşanmaz
“ İslam


Aynen öyle..

Oruçlu bir kimse yalanı ve yalanla iş yapmayı terk etmezse onun yemesini içmesini terk etmesine ALLAH’ın hiçbir ihtiyacı yoktur.” [Buhari, Savm, 8.]

Hayırli iftarlar ...