Neden Öğretmenlik?

Aslında Başlığı Açmamdaki Bir Diğer Önemli Sebep Üniversiteye Başladığımda İlk Gün İlk Derste Hocamızın Bize Şu Soruyu Yönelttiğinde:kimler İsteyerek Geldi? Üzerine 90 Küsür Kişilik Sınıfta Yalnızca 10 Kişinin Parmak Kaldırmasıydı !!ben De O Parmak Kaldıranlar Arasında Yokum Kesinlikle İstemeyeceğim Bir Meslekti Ama İlk Atandığım Gün Öğrencilerimin Çocuklarımın Gözlerindeki Koşulsuuz Sevgiyi Gördüğüm Vakit Her Gün Yeni Şeyler Öğrenmenin Öğretmenin Hazzıyla Üstelik Bir Sınıf Öğretmeni Olarak Da Herşeyden Biraz Bilmenin Gerkliliği Bu Mesleğin Tam Bana Göre Olduğu Hissine Varmamda Etken Oldu

   Bütün öğretmen arkadaşlara soruyorum neden öğretmensiniz?
          Benle başlayalım isterseniz.Öğretmeyi sevmem ve verdiklerimi aldıklarını görmenin eşsiz zevki.

aslında ilköğretim matematik öğretmeni olmayı planlarken kendimi sınıf öğretmenliğinde buldum. çalışmaya başladıktan sonra anladım ki hiçbir şey minicik pırıl pırıl gözlerle sizin her hareketinizi izleyen masum çocukların sene sonunda okuma yazmayı öğrenmiş olmasının mutluluğunu vermiyor.

kaderin cilvesi

mini mini birlere okuma yazma öğretmek küçücük bir çocuğa faydalı olup belki de hayatında kocaman değişiklikler yapıp hayatına yön vermek burnunu silip sana sarılarak teşekkür etmesini izlemek dünyanın en güzel şeyi galiba

öğretmeyi,rehber olmayı,her gün çocukları yeniden keşfetmeyi,farklı düşünmeyi,düşündürmeyi,soru sormayı ve cevaplamayı,koşturmacayı,konuşmayı,zorlukları ve de daha sayamadığım sayamayacağım nedenleri ile öğretmenlik mesleğini seçtim iyikide seçmişim

Aslında öğretmen olmayı istemedim ama öğretmen oldum çok şükür diyorum şimdi.Ama bazen sabrımın taştığını hissediorum yoruluyorum çokk yinede mutluyum bu meslekte.

Allah beni öğretmen olmam için yaratmış diyorum.

  Olumsuz yorumların olmaması (şimdilik)güzel.Üniversitede iken araştırma yapmıştık genelde mecburiyetten denilmişti bu durum beni üzmüştü.Bir işi isteksiz yapmaktan daha kötüsü yok.
   Mecburiyetten oldum ama;severek yapıyorum diyenler de vardı tabi.

Büyüyünce ne olacaksın sorusuna çocukların yüzde ellisi öğretmen der.Bu aşk küçükken başlar.

çocuk ruhlu olduğum için.
ama bazen pişman olmuyor değilim.beş sene birleştirilmiş okutunca ve yer değiştirme imkanı olmayınca yıpranıyor insan..

ben seviyorum bu mesleği lisede (öğretmen lisesi mezunuyum ) öğretmen olmayı hiç düşünmedim hatta okurken de stajda karar verdim 4 yıl okuduktan sonra şimdi düşünüyorum başka hangi mesleği yapardım diye ama bulamıyorum bu meslek tam bana göre yok yok ben tam bu mesleğe göreyim başkası olmazdı zannımca

kollarımın kırılması...

Herkesin bir nedeni vardır elbette. Ben bir neden bulamıyorum bu mesleği niye seçtiğim konusunda. Sadece yaptığım mesleğin hakkını veriyor muyum diye bakıyorum. Hayat insanı bir yerlere sürüklüyor devamlı. Bence önemli olan bu meslekte mutlu musun yoksa değil misin?