öğretmenliğe vekil öğretmenlikle ağrıda merkez bir okulda ilk adımımı attım. Okul müdürü 1. Sınıfları alacağımı söyledi. Yapmayın etmeyin hocam 2 ay önce mezun oldum 1. Sınıfları nasıl okuturum dedim ama müdür dinlemedi. Aşağıya sınıfa indim. İçeriye bir girdim 32 öğrenci ve velileri. Sınıf büyük bir karmaşa içinde. Zaten o an kalakaldım. Çocuklar deseneniz sınıf içinde boğuşuyorlar, karete yapıyorlar, bağırıyorlar. Ne diyeceğimi bilemedim. Ağzımdan tek bir kelime bile çıkmadı. Allahtan yanımda müdür yardımcısı vardıda hızır gibi imdadıma yetişti. Yarım saat içinde alıştık birbirimize velileri yolcu ettik. Çocuklarla şarkı söylüyoruz şiddetle kapı çalmaya başladı. Gel demeye kalmadan erkek bir veli daldı sınıfa. Öğretmen senmisin dedi evet dedim. çocuğumu sen okutamazsın dedi, neden dedim. Sen ne biliyorsunki benim çocuğuma ne öğreteceksin dedi. Şaşırdım kaldım. Kendimi toplayınca, düzgün konuşun beyefendi deyip çocuğunu kendime çektim. Ne derdiniz varsa müdür beyle halledin dedim. Ama ne kadar kötü bir duygu olduğunu size anlatamam. O an ben bu işi yapamayacakmıyım diye düşündüm.
Ama Allahın işi işte. 2 ay sonra sözleşmeli öğretmen olarak tayinim çıktığında bana hakaret eden veli gelip gitmeyin hocam, ne yapsakta burda kalmanızı sağlasak diye sordu. Bende neden ben birşey bilmiyorum ne öğretebilirimki öğrencinize, gitmemi zaten istiyordunuz deyince özür diledi benden
. Çok konuştum ama o günü hala unutamıyorum.
