Bu konuda fil/çimen olayınındaki çimen gibiyiz. İnanılmaz artışlar ve her gün gelen zamlardan dolayı rahatsızız ve şikayetçiyiz. Fakat yetkililer bunun sebebinin ekonomik politikalar değil, fırsatçı esnaflar, aracılar olduğunu ifade ediyor. Fabrika çıkışlı ürünler ayrı dert, köylü ise ürününe bedel belirleyemediğini, çünkü elinde kalmasından korktuğunu ifade diyor.
Bu durumda bir vatandaş olarak ne yapabilirim mesela. Tüketmemek çözüm değil, sonuçta gıda. Aracıyla, fabrikayla iletişim kurup dert anlatamam. Bilinçli tüketici olarak ne yapabilirim. Kazıklardan delik deşik olan bütçelerimizi yamayacak gelirimiz de yok. Oradaki aracılar kim mesela.
Huni gelsin evet !
Aslında fiyatların artışında etken gerçekten de çok çeşitli. Ama ben de etkenleri tam olarak
bulamadım.Bildiginiz üzere çoğu ülke şu an gıda stokluyor.Dünya da gıda enflasyonunda hızlı bir yükseliş var. Ama bu yükseliş tarım ülkesi olmamıza rağmen bizim ülkemizde daha da fazla. Biz de tarımın içindeyiz. Biz geçen sene yazın ürettiğimiz domatesi tarla da 50 ile 80 kuruş arasında sattık. Öğlen sattığımız o domates o günün akşamında çok değil 35 km ötede şehir merkezinde markette 4 TL. Nasıl bu fiyata çıkıyor nasıl oluyor akıl sır ermiyor. Deseler ki bu domates az ötede yerinde 50 kuruş deseler hayatta inanmam.O gün mevsiminde öyle olan domates şimdi 10 TL olsa ben şaşırmam. Yani demem o ki asıl kazanması gereken üreten, emekçi dışında herkes çok kar ediyor bu işten. Üreten inanın emeğinin karşılığını alamıyor. Girdiler çok fazla. Çoğu zaman yaptığımız masrafı bile çıkaramadığımız oluyor. Diyeceksiniz ki ekmeyin! Ekmek zorundayız ,zorundalar. Başka alternatifleri yok. Her sene bu sene kazanacağız umuduyla ekiliyor yine herşey sil baştan. Ama gün gelecek çiftçi de artık yorulacak bırakacak bu işleri.O zaman enflasyonu görün siz . Ürettiğimiz halde böyleysek.Konu biraz dağıldı ama idare edin artık.
