Seni terk eden insanlar olacaktır, bırak hepsi terk etsin.
İnsan dünyadan uzaklaştıkça Rabb'ine yakınlaşır.
O'nun dostluğu ile yeniden doğar...
Bir insan yüreğini üşütüyorsa üzülme.
Allah oraya rahmetini bırakır sıcacık eder.
Sen yeter ki kapını açık tut!
Sen gözyaşını bir elinle silerken
melekler sırtını sıvazlar ve der ki;
Üzülme Hak teala senin hakkını ahretinde
kendi verecek.
O halde de ki; Bana Allah Yeter..."
Aslında öfkemiz bize sorun çıkaran insanlara değil sayın hocam. Kendimize. Zira, ne yaparsak yapalım, değişmeyen ve sorun çıkaran insanlar, bize gönderilmiş bir sınav. Bizim asıl öfkemiz kendimize. Çünkü bu sınava bazen yeteri kadar sabır gösteremiyoruz ve kendinizi bu konuda acımasızca eleştiriyoruz.
Tüm bunları yaşadığım için bu düşüncelerimi kendi adıma ifade ediyorum. Bahsettiğiniz konuyla direk ilgisi olduğu için belirtmek istedim.
Çoğu şeyi sadece yaratıcıdan beklemek ve O'ndan istemek en doğru olandır.