Bam Teli

Kaldrımlar üstüne yağıyor
yollar gibi insanların.

Mevlana der ki; Bir adamın birçok hüner, fen ve bilgi sahibi olduğuna bakma. Verdiği sözde duruyor mu? Değer veriyor mu? Vefası var mı? Asıl ona bak!!!!

ölüler kemik kanatlı
yıkılan binaların üstündeki ruhlar.

alevler el uzatıyor
serin serin akan düşlere
şimşekler çılgınlığı bıraktı
toprak kusarken öfkesini

Öyle bir yar sev ki evladim, elinde su tasiyla iftari bekleyen oruclu gibi beklesin seni...


Mevlana

Alışmakla cezalandırma beni sensizliğe..
Baharı sildirme iklimlerinden gönlümün..
Yokluğun anlatılamayan bir buhran bulutudur..
Adınla süslenmiş gökyüzümden yagdı yagacak
Sensizlik dizelerinden....çöker dipsiz kuyularda..

Şiirlerini özledim
Anlamsız kafiyesiz
Bir de seni ....

Sözde değil özde aşk istiyorsan şayet; ”ten”e değil, ”can” a değeceksin…

Gel desem..
.....,.............
Benimki de lafuguzaf
Gelecek olan zaten  gitmezdi....

ASLA ;sıradan olmamı beklemeyin.! Çünkü Ben 'BEN' olabilmek için çok BEDEL ödedim...

her insan huzur verir
kimileri gelince
kimileri gidince

bu uçsuz bucaksız dünya içinde, bil ki,
mutlu yaşamak iki türlü insana vergi;
biri iyinin kötünün aslını bilir,
öteki ne dünyayı bilir, ne kendini....

Misafir olarak geldi sanmıştım hüzün gönlüme,
Meğer ev sahibi olacakmış bütün ömrüme ..

öyle bir nokta koydum ki bugün hayatımda
nokta bile anlayamadı neden koyulduğunu...

Çay'ı bildin mi sevgili ?
Ha sen, ha o.
Yokluğunuz ölüme eşdeğer..
Hadi!
O varken, sen de çık gel...