Bam Teli

   " Hazân içinde kalan gül budağıyım ki hevâ
     Bana şikest verip kalmışını bürehne vü har "

   " Kimi ki dost dedim çıktı düşmen-i cânım
     Kimi ki yâr dedim oldu âkıbet ağyar "

Yüreğe dokunmak güçtü,
zahmetliydi,
emek istiyordu…

Murathan Mungan

Bütün hayatımı, en ince ayrıntılarına kadar düşünerek hesapladığım iyiliklerin hayaliyle geçirdim albayım...
Artık ne olacaksa olsun istiyorum...

(Oğuz Atay)

Bülbül, gül bahçesinde güle, kendi nağmelerini fısıldar...

" kasımın son mısralarındayız, günlerden ne bilmiyorum.. ama ben; bugün de seviyorum seni.. "

Gündüz geceye, ay güneşe hasret;
Ben ise sana...

“Uyuyan göllere ay ışığında
Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Tomurcuk ayrılıp, gül açtığında
Yağmurun saçını çözsem kim anlar?”

Abdurrahim Karakoç

Sırtımda ayaz
Geçip gitti ellerimden bi mevsim daha....
 

Hayat Çok Yoruyor Beni"
Dedi.
Dedim ki;
"At FazLaLığını Hayatın".
"NasıL?"
Dedi..
Dedim ki;
"HAYY" de,
Boşver Gerisini...
Sadece O'na TesLim Et Kendini.!
"ALLAH" de,
Bırak Ötesini...!

Bunca kalabalık içinde yalnız senin adın tenha sokağıydı aşkın..

sanıldığının aksine hiçlik "bir hiç olmak" değildir...
hiç olmak egodan sıyrılarak bütün evrenle ve tanrıyla bir olduğunu fark etmektir... tabi ki bunu fark eden kişi kalkıp da "benim kişilik olarak hiçbir değerim yok, evrenin öylesine bir parçasıyım" demez, zira egosundan kurtulmuş olan kişi için artık " ben" diye bir kavram yoktur... o her yerdedir; kendini evrendeki bütün maddelerin bir parçası olarak görür, hisseder... çiçeğin,denizin,taşın,ille de kuşların bir parçasıdır ve bu o kadar normal bir duygu gibi gelir ki ona... yani aslında hiçlik dediğimiz şey aslında herşey olmaktır...

Gönlüm görürken...
Bir ben… bir ben mi kördüm....

mutlu mu olmak istiyorsun,
yoksul bir çocuğu giydir,
aç bir çocuğun gözlerini doyur.
arabesk yasak...

mutlu mu olmak istiyorsun,
yoksul bir çocuğu giydir,
aç bir çocuğun gözlerini doyur.
arabesk yasak...

Açlıkla doyduk.... tok bi şekilde açlıkla öleceğiz....