Bilmemenin Rahatlığını Duyun

BİLMEMENİN RAHATLIĞINI DUYUN
Bir zamanlar yaşlı ve bilge bir adamın yaşadığı bir köy varmış.Köylüler ne zaman bir konuda çıkmaza girseler, kaygıya kapılsalar, bu adamın yanına koşarlar ve onun açıklamalarıyla tatmin olurlarmış.Bir gün köyün çiftçilerinden biri büyük bir telaş içinde bilge adama gelmiş. Bilge adam, bana yardım et. Korkunç birşey oldu.Öküzüm öldü, tarlamı sürecek başka hayvanım yok. Söyle bana, bundan daha kötü ber şey olabilirmi? Bilge adam cevap vermiş: OLABİLİR de OLMAYABİLİR de. Adam bir koşu köye dönmüş ve komşularına bilgenin aklını kaçırdığını söylemiş. Tabi ki, başına gelenden daha kötü bir şey olamazmış. Bilge adam bunu nasıl göremiyor diye düşünmüş Ne ki, ertesi gün çiftçi çiftliğinin yakınlarında başıboş gezen genç ve güçlü bir at görmüş. Adamın artık bel ağlayacağı öküzü olmadığı için, aklına bu atı yakalayıp ölen hayvanın yerine kullanmak gelmiş ve atı yakalamış. Ne sevinmiş o güne kadar tarla sürmek hiç bu kadar kolay ve keyifli olmamış. Yanıldığını söyleyip, özür dilemek için bilge adama gitmiş. Haklıymışsın bilge adam öküzümü yitirmek olabilecek en kötü şey değilmiş. Tersine tanrının bir nimetiymiş eğer başıma bu gelmeseydi yeni atımı yakalamazdım. Sen de kabul edersin ki, bu da olabilecek en güzel şey. Bilge adam bir kez daha OLABİLİR de, OLMAYABİLİR de demiş. Eyvah diye düşünmüş çiftçi bu adam gerçekten keçileri kaçırmış.Oysa, çiftçi yine olacaklardan habersizmiş. Birkaç gün sonra oğlu ata binerken düşmüş. Bacağı kırıldığı için artık tarlada babasına yardım edemeyecek duruma gelmiş. Açlıktan öleceğiz diye hayıflanmış çiftçi ve bir kez daha bilge adama koşmuş.Bu kez ona atı bulmanın olabilecek en güzel şey olmadığını nasıl bildin?diye sormuş. Bir kez daha haklı çıktın. Oğlum sakatlandı ve tarlada bana yardım edemez hale geldi. Bu kez artık bundan daha kötü bir şey olamayacağına eminim.Herhalde sen de kabul edersin. Ne varki bilge adam yine sakin bir ifadeyle çiftçinin yüzene bakmış ve onun üzüntüsünü paylaşan bir sesle OLABİLİR de OLMAYABİLİR de, demiş.Bilge adamın bu denli cahil oluşuna öfkelenen çiftçi hışımla tekrar köyüne dönmüş.Ertesi gün köye askerler gelmiş ve yeni patlayan savaş için ne kadar eli ayağı tutan erkek varsa götürmüşler. Köyde bıraktıkları tek genç adam çiftcinin oğluymuş.Böylece orduya alınanlar büyük ihtimalle ölecekken, oğlanın hayatı kurtulmuş.

Her şeyi bilemeyeceğimize göre, "BİLMİYORUM" demek bu kadar zor olmamalı...

Evet hocam çok haklısınız.Hani bir hadisi şerif vardır.Sizin hayır bildiğiniz şeyde şer;şer bildiğiniz şeyde, hayır vardır.Buda gösteriyor ki bizim hiç bir olayın  olumlu yada olmusuz getirisini hesap etmemiz mümkün değil.

bence bu öykü  çok güzel. ::)Hep kötü düşünen insanlara güzel bir öykü.

Biz buna''Her işte bir hayır vardır''desek?

her işte bir hayır vardır.sebepsiz hiç bir şey olmaz.kaderci olmak lazım biraz.

doğru her işte bir hayır var..

hak şerleri hayreyler
zannetme ki gayreyler
mevlam görelim neyler
neylerse güzel eyler.

hak şerleri hayreyler
zannetme ki gayreyler
mevlam görelim neyler
neylerse güzel eyler.

Kesinlikle katılıyorum size. Bu sözleri daha bu sabah çok sevdiğim bir arkadaşıma söylemiştim..

     Birgün padişah ve veziri meyve  yiyorlarmiş.Vezir yanlışlıkla padişahın parmağını kesmiş,koparmış.Padişah çok çok öfkelenmiş.Vezir istifini bozmadan:''Kızmayın hünkarım.Vardır bir hayır.''demiş.Padişah öfkelenmiş ve vezirin zindana atılmasını emretmiş.Vezir zindana giderken de yine''Vardır bir hayır''diye söylenmiş.
    Aradan 7 yıl geçmiş.Padişah bir sefere çıkmış ve (Hikaye bu ya)etraflarını aniden yamyamlar sarmışlar.Kimse karşı çıkamamış.Herkesi  esir almışlar ve yemişler.Yamyamların inanışlarına göre(!) de bir uzvu eksik olan insanları yemek harammış.Sadece  parmağı kesik olan padişahı serbest bırakmışlar.O anda padişahın aklına vezirinin sözü gelmiş:''Her işte bir hayır vardır.''
     Ülkesine  dönen padişah hemen vezirin serbest bırakılması emrini vermiş.Vezirine yalvarmış ve özür dilemiş.Haklı olduğunu söylemiş.Vezir ise''Üzülmeyin.Bunda da bir hayır vardır.'' demiş.Padişah şaşırmış ve 7 yılını zindanda geçirmesine sebep olduğunu ve hala aynı sözü tekrarladığını söyleyince vezir:''Padişahım,eğer beni zindana atmasaydınız bende sizinle birlikte giderdim.Eksik bir uzvum olmadığı için de şimdi yamyamlara yemek olmuş olacaktım.Ama şimdi bu  sayede yaşıyorum.Her işte mutlaka bir hayır vardır.''demiş.
     Evet,görelim mevlam neyler,neylerse de güzel eyler......

Katılmamak içten değil,ellerinize sağlık

''Bilmiyordum,kusura bakma'',bir diyebilsem.Sonra aklıma;"De ki : Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?" ayeti gelir...Bilmenin daha doğru olduğunu kabul ederim o zaman.

bilmemek ayıp değil ki.bilmediğim bir konuyu öğrencilerime rahatlıkla söyleyebiliyorum ve herkese.