Bugün Hayat Sana Ne Öğretti?

Ben yoruldum hayat demeyi

Söylemek isteyipte söyleyemediklerimizin en büyük mazeret limanı;

"yok bir şey"

Sabah diyetteydim     .Az once karnim doyunca gözüm açıldı arkadaşlar .  : 

En çok kendini sevip saygı duymak gerekiyormuş.

Çıkarına göre konum alanlar eskiden can ciğer arkadaşım bile olsalar gözümden yerin dibine düşürmeyi.

Ulaşımın sıkıntı olduğu bir iş yerinde bazı insanların şahsiyetini ulaşım için ipotek verebildiğini.

Israrcı olmanın kazandırdığını biri çok ısrar edince öğrendim 

*Güvenmek diye bir şey var, sevmekten öte..*

Kendini çok yormadan çalışmak gerektiği..

ne kadar da güzel bir bakış açısından bakmaya çalışsan da oynak insanlar yine oynak oluyor : ))))))))))))           

 Ne oluyor bize;inançlarımızı mı yitirdik ... eskiden çakıl taşları denizde sektirilirken şimdi bizler çakıl taşı olduk hayatta sekiyoruz ...

Şubat bahara uzatmışken elini, fırtanalarla gelmeye çalışan martta nereden çıktı.

Küçükken düştüğümüzde acıyan yeri anamız ovar , öper geçerdi sızısı...
Artık düşüp de kalktığımızda sızısı geçmiyor acıyan yerlerin ...

Düşünce çukuruna düşeceğine hayata dalıp dalıp yaşamayı.

"Her şeyin teorisi'ni" ilk kez bugün izlemek ve hayata Hawking'in acılarını ve umutlarını da katarak daha radyoaktif bakmak.