Eğitimhaneliler! Sevinçlerimizi Ve Üzüntülerimizi Burada Paylaşalım

iki öğrencim beni az önce ziyarete geldiler çook mutlu oldum.ama çook hastayım.şairin dediği gibi beni bu havalar mahvetti

Öğretmenim çooook geçmiş olsun. Rabbim şifa versin...

oğlum istanbul' da bankada çalışıyor... akşam geldi .. on gün izinli.. çooooooook mutluyum..
 

Öğretmenim çooook geçmiş olsun. Rabbim şifa versin...

çook teşekkür ederim arkadaşım.Bu arada Fehaş hocam gözünüz aydın.

iki öğrencim beni az önce ziyarete geldiler çook mutlu oldum.ama çook hastayım.şairin dediği gibi beni bu havalar mahvetti

çok geçmiş olsun öğretmenim..aman dikkat edin bu havalar tam hasta olunack hava aldanmamak lazım...

oğlum istanbul' da bankada çalışıyor... akşam geldi .. on gün izinli.. çooooooook mutluyum..
 

gözünüz aydın fehaş öğretmenim...biz eve gidince annemin nasıl sevindiği geldi aklıma

  melf öğretmenim, ayşe öğretmenim teşekkürler.. kızım da gelseydi iyiydi ama  olmuyor işte.. sizin anneleriniz gibi, sizler gibi. biz de yıllardır hasretle geçiriyoruz günlerimizi... canları sağ olup bulundukları ortamlarda mutlu olmaları herşeye değer... aynı dileklerim sizler için.. görüyorsunuz.. hep sizlerleyim..

oğlum istanbul' da bankada çalışıyor... akşam geldi .. on gün izinli.. çooooooook mutluyum..
 

Gözünüzaydın Fehaş öğretmenim.Ahh ne güzel çok mutlu olmuşsunuzdur,sizin adınıza sevindik.
Bende bu hafta çok sevinçliydim.Geçen yıl mezun ettiğim çok başarılı ama çok yoksul üç kız öğrencim vardı,şu an 6.sınıflar.Müdürümle görüşerek onların 7.sınıf için ücretsiz dershaneye yazılmalarını sağladım.Çok ama çok mutluyum.Çocuklar o kadar sevindilerki anlatamam.

hayat okul-ev, ev-okul duvarları arasında geçip gidiyor ve hayata sırf çalışmak için gelmişiz gibi sadece çalıştığımı hissediyorum...
işimi sevmediğim sonucu çıkmasın buradan. seviyorum..ama sanki hayatım işimden ibaret..belki de hayatı duvarlar arasına hapseden benim... Allah büyük sıkıntılar vermesin diyorum yine de.. Derdi olmayanlar benim gibi duvarları dert etmeye başlarlar...

işte duvardan muzdarip biri daha.Bizler(duvarcılar)hayatı yeterince eğlenceli kılamayan,aşırı ciddi takılan insanlarız.Biraz gülebilsek ve derin nefes alabilsek belki duvarları aşanlardan oluruz.Ne dersiniz?

Duvarcılar akımına dahilim ben de...

bende duvar ustasıyım arakadaşlar....

Memlekettte herkes duvarcıymış da haberimz yokmuş....
Ne yalan söyleyeyim, sevindim bir yerde.Kendimi yalnız hissediyodum.
Ciddi takılma konusu doğrudur. Genellikle hayatı ciddiye alan insanların daha az mutlu oldukları söylenir...Ama şöyle de bir durum var. Bazen çıkıp dolaşayım gezeyim diyorum hani farklılık olsun ama yorgunluktan adımımı dışarı atacak halim olmuyor....Ben mi fazla dayanıksızım meslek mi fazla yorucu bilmiyorum.2.sınıfları okutuyorum ve inanın okulda bulunduğum süre zarfında doğru düzgün oturmuyorum bile. anneleri gibi peşlerine dolanıyorum öğrencilerimin  sosyal faaliyetlerdir, yok şu konu yetişmedi, dur 2 fotokobi çektireyim vs........

Belki de dertsizlikten kaynaklanıyordur. Hani derler ya dertsizseniz, dert sizsiniz diye. Konuşmak, gülmek için zorlarken buluyorum kendimi çoğunlukla.

sahte oluyor sanki bazen çoğu kahkahamız ama olsun ya, sahte de olsa gülelim arkadaşlar, iyi geliyor insana...

gülüyor olsada yüzüm,
sanki bahtiyar,
attığım her kahkahada
binlerce hıçkırık var ....

gülerim ağlayacak halime