Sanki programlanmış bir hayat yaşıyoruz. Çoğu şeyleri rutine bağlamışız. Arada bir farklı şeyler yapmak lazım. Bu farklı şeylerin bile toplumun insanlığın yararına olması önceliğimiz olursa kendimizi daha huzurlu, daha mutlu hissedebiliriz.
Hayatın akışında hep zıtlıklar vardır. Ömrümüz bunları dengelemek için çaba göstermekle geçiyor.
Canımızı sıkan, bizim için sınav aracı olan art niyetli insanların zararından; adam gibi adam insan gibi insan olan dostların öğütleri, telkinleri, umut veren sözleri ile bir nebze koruyabiliyoruz kendimizi.
Uzak diyara eğitimi için giden evladımızın gidişiyle oluşan hüznümüzü; sevdiğimiz bir insana kavuştuğumuz zaman hafifletebiliyoruz.
...
....
Özetle yaşamak, nefes almak, yararlı olmak, güvenilir olmak, aranmak, umut vermek, bir kalbe dokunmak, bir sorun çözmek, bir kötülüğe, adaletsizliğe engel olmak ne kadar da güzel.
