Özgürlükçü insanım, baskıya hiç gelemem.
Kuralları abartmam, kolayca sıkmam, üzmem.
Okulu sevsin derim, koşarak gelsin, gitsin.
Güzel güzel konuşsun, kendini ifade etsin.
Dedim yavaş öğrenir, canınızı sıkmayın.
Her çocuk farklı olur, sakın kıyas yapmayın.
Acelemiz yok lakin, ipi de bırakmayın.
Kesmeyin umudu hiç, değişebilir yarın.
Ben böyle söyledim ya içi rahat herkesin.
Karşılığı ne oldu bu iyi niyetimin?
Ben üste gitmedikçe, veli, öğrenci saldı.
Hayallerim ne idi, başka bahara kaldı.
Sınıfın yarısında kuru boya bulunmaz.
Türkçe kitapları da kayıp; nerdedir bilinmez.
Uyarıp duruyorum, üzerine alınmaz.
Yazsın diye beklerim, lakin o hiç salınmaz.
Defteri tamam olsa kitabı eksik olur.
Tamamen kayıp eder, çöpe atar, oturur.
Kırtasiye açsam mı sınıfın köşesine?
Bari takılmayayım kalemi, silgisine.
Her dersimin başında 10 dakika kargaşa,
Sebep değişir durur, tenefüsler saç başa.
Oğlanlar şiddetsever, rahat durmaz el ayak
Okuldan çıkıyorum inanın koşar ayak.
Geçmişi sorgulatır bu çocuklar her daim,
Acaba bilmem kime ne tür kötülük ettim?
Hamileyim, seneye ilk dönem yokum diye,
Dertleniyor velisi, ne olacak bebesi?
Tabi iyisi takar, bu hassas konuları,
Gerekirse alırlar vallahi çocukları.
Bir kaç iyi giderse, sınıf olur hunilik.
Az biraz düşününce gelir bana delilik.
Başladım çıkarmaya, her şey yarım yamalak
Okuma yarışına yaklaşıyorum korkak..
