İlkokul Tekrar 5 Sene Olmalı

İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Sosyo Ekonomik Düzeyleri İle Sosyal Bilgiler Dersinde Kazandıkları Değerleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi” adlı araştırmaları, Hatay il merkezinde bulunan 32 ilköğretim okulu arasından rasgele örnekleme metodu ile seçilen 5 ilköğretim okulunda öğrenim gören 140 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanması amacıyla, 36
maddeden oluşan likert tipi bir anket formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerin sosyo ekonomik düzeyleri ile değer kazanım düzeyleri arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki tespit edilmiştir. Bu sonuç doğrultusunda, araştırma kapsamında bulunan değerlerin kazandırılması sürecinde, öğrencilerin değerleri edinmeleri bakımından sosyo ekonomik düzeylerinden çok süreçle ilişkisi olan diğer faktörlerin göz önünde bulundurulması önerilmiştir.

Eğitime bir sistem olarak bakıldığında ise bu sistemin üç temel öğesi olarak karşımıza; öğrenci, öğretmen ve eğitim programları çıkmaktadır. Bu temel öğelerin her birinin çok önemli olduğu ve birbiri ile ilişkili bulunduğu bilinmekle birlikte, öğretmenin, öğrenciyi
ve eğitim programlarını etkileme gücünün diğerlerine oranla daha fazla olduğu ve eğitim sistemini etkileyen en önemi öğe durumunda olduğu da bir gerçektir. Çok dikkatli hazırlanmış programlara, zengin kaynaklara rağmen, önemli olan öğretmenin sınıfta ne yaptığıdır. Gerçek ders programını öğretmenin sınıfına girip kapısını kapattıktan sonra sınıfta yaptığı ve öğrencilere yaptırdığı etkinlikler oluşturur. Öğretmen, ders programının en önemli belirleyicisidir. Kendisinden en yüksek verim beklenecek düzeyde hazırlanan bir eğitim
programı, onu uygulayan ve niteliği yüksek olmayan bir öğretmenin elinde verimsizleşir. Çünkü hiçbir eğitim modeli, modeli işletecek personelin niteliğinin üzerinde hizmet üretemez.
Bu, eğitim sisteminin başarısı için de bir ön şarttır.  Öğretmenin sahip olduğu hizmet öncesi eğitim kadar, kendi mesleğine ve öğrencilerine karşı duygu ve tutumları da son derece önemlidir. Bir dersten beklenen hedefdavranışların gerçekleştirilebilmesinde birinci derecede görev, o dersin öğretmenine düşmektedir. Öğretmenin olumlu tutumu öğrencinin hem öğretmeni, hem de dersini benimsemesine, dolayısıyla okul çalışmalarından zevk almasına neden olmaktadır. Bu şekilde öğrenci sınıf içerisinde kendini daha iyi ortaya koyabilecek, kendini keşfedip yeterliliklerinin ve sınırlılıklarının farkına varabilecektir

Sınıf mevcudunun az olması hem öğretmene hem de öğrenciye birçok yararlar sağlar. İdeal sayıdaki bir sınıf mevcudu sınıf atmosferini iyileştirir, öğrencinin dikkatini artırır, gürültüyü azaltır, öğretmenin farklı yöntem ve teknik kullanabilmesine, öğrencilere daha fazla zaman ayırmasına, öğrenciyi daha iyi tanımasına ve izlemesine olanak sağlar, sınıf yönetimini kolaylaştırır. Sınıfların kalabalık olması bu yararları ortadan kaldırdığı gibi öğretmen ve öğrenci  üzerinde psikolojik , sosyal ve sağlık sorunlarının ortaya çıkmasına yol açabilir

Okullarımızda kalabalık sınıflar önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Çok hızlı değişim ve dönüşümlerin yaşandığı çağımıza ayak uydurabilecek nesilleri yetiştirmek için eğitim kalitemizi
yükseltmemiz gerekir. Ancak öğrencilerin neredeyse üst üste yığıldığı sınıflarda çağdaş bir eğitimin verilemeyeceği ortadadır. Sınıf mevcudunun modern standartlara uygun hale getirilmesi için gerekli
çalışmalar bir an önce başlatılmalıdır.
Ağrı, Erzurum ve Malatya illerinde öğretmen ve öğrenciler üzerinde yapılan araştırmaya göre şu
bulgular elde edilmiştir.
- Kalabalık sınıflar öğretmenlerin motivasyonunu azaltmakta, sınıf yönetimini, sınıfı derse
hazırlamayı zorlaştırmakta, öğretmen öğrenci ilişkilerini olumsuz etkilemekte, bu sınıflarda ders
yapmak öğretmene sıkıcı gelmekte, zaman kaybına sebep olmakta, ders dışı etkinliklere yer
vermeyi engellemekte, öğrencilerin derse katılım oranını düşürmekte, öğrenci başarısını olumsuz yönde etkilemekte, öğretmenlerin sağlığını bozmakta ve öğretmeni strese sokmaktadır. Kalabalık sınıflar kadın öğretmenleri sağlık açısından daha fazla etkilemekte ve daha fazla strese sokmaktadır. Malatya’da görev yapan öğretmenler, kalabalık sınıfların öğrenci başarısını olumsuz yönde etkilediği görüşünü daha fazla benimsemektedirler.
- Kalabalık sınıflar öğrencilerin derse olan ilgisini azaltmakta, öğrenciler kalabalık sınıflarda
rahatsız olmaktadırlar. Sınıf mevcudunun kalabalık olmasından dolayı öğrenciler derste
kendilerini yeterince ifade edememekte, temizlik ve sağlık sorunları ortaya çıkmakta, oturma
düzeni öğrencileri rahatsız etmekte, öğrenciler yeterince derse katılamamakta, öğrencilerin dersi
dinlemeleri zorlaşmakta ve öğrenciler strese girmektedir. Erkek öğrenciler kalabalık sınıflarda
oturma düzeninden kız öğrencilere göre daha fazla şikayetçi olduklarını ve tahtayı
göremediklerini belirtmektedirler. Sınıfların kalabalık olmasından dolayı lise 1.sınıf
öğrencilerinin derse olan ilgileri 2.sınıf öğrencilerine göre daha fazla olumsuz etkilenmektedir.
Kalabalık sınıflardan dolayı 1.sınıf öğrencileri sınıf değiştirmeyi veya başka okula gitmeyi daha
fazla istemektedirler. Sınıfların kalabalık olması Ağrı ve Malatya’da okuyan öğrencilerin derse
olan ilgilerini Erzurum’da okuyan öğrencilere göre daha fazla olumsuz etkilemektedir. Sınıfların
kalabalık olması sağlık açısından en çok Ağrı’da okuyan öğrencileri etkilemekte daha sonra sırasıyla Malatya ve Erzurum’da okuyan öğrenciler gelmektedir. Kalabalık sınıflardan en çok Malatya’da okuyan öğrenciler şikayetçi olmaktadır.
- Hem öğretmenler hem de öğrencilerin büyük çoğunluğu sınıf mevcudunun 20 kişi olması gerektiği görüşünü benimsemektedirler

Ilkokul kesinlikle dört yıldan beş yıla çıkarılmalı hem çocukların akademik başarısı için hem de psikolojik gelisimleri için...

Araştırma kapsamında ortaokul beşinci sınıf öğrencileri ile yapılan görüşmeler sonucunda elde edilen bazı bulgulara göre, öğrencilerde çoğunlukla farklı sorulara aynı genel cevapları verme eğiliminin görülmesi, öğrencilerin kendi kararlarını verme konusunda sıkıntılar yaşadıklarını göstermektedir. Bir başka ifadeyle öğrencilerin ders seçmeleri konusunda ailelerinin kararlarının daha belirleyici olduğu, öğrencilere daha az
tercih etme izni verildiği ortaya çıkmaktadır. Dersin seçim aşamasında öğrencilerin daha çok velileri
tarafından yönlendirildikleri, ancak öğrencilerin de bu yönlendirmelere uyum sağladıkları tespit edilmiştir.
Fakat öğrencilerin bu uyumu velileri ile aynı fikirde olmaktan çok ders seçme konusunda yeterli bilinç
seviyesine sahip olmamalarından kaynaklandığı tahmin edilmektedir. Öğrenciler bu dersi seçme sebeplerini
daha çok matematik dersi ile ilgili notların yükselmesi amacına yönelik olarak açıklamışlardır. Ancak bu
dersi seçerken “Matematik” dersi ile Matematik Uygulamaları dersi arasındaki işleniş değişikliğinin pek  farkında olmadıkları belirlenmiştir. Bunun yanında derslere katılmaya başlayan öğrenciler Matematik
Uygulamaları dersinde, yoğun matematiksel işlemlerden ziyade çizim ve ölçüm gibi uygulamalı çalışmalarınyer aldığını gördükleri; bu sebeple de umduklarından daha eğlenceli bir işleniş sürecine sahip olan bu dersin
beklentilerini karşıladığı kanaatine vardıkları görülmüştür. Ayrıca öğrenciler ders öğretmeni ile ilgili ağırlıklı
olarak olumlu fikirler beyan etmişler, bu konuda herhangi bir eleştiriden mümkün olduğunca kaçınmışlardır.
Yine benzer bir biçimde öğrenciler, bu dersin bir sonraki yılda da seçilmesi ile ilgili olumlu söylemde
bulunmuşlardır. Ancak bu konuda seçmeme özgürlüklerinin olduğunu kabullenmekte önemli ölçüde zorluk çektikleri belirlenmiştir.
Araştırmanın bulgularına göre şunlar önerilebilir: 1) Beşinci sınıf öğrencilerinin seçmeli Matematik
Uygulamaları dersi seçimi konusunda henüz yeterli tecrübe ve bilinç seviyesine sahip olmadıkları için bu
konuda öncelikle öğrencilere yeterli bilgilendirme yapılabilir. 2) Seçmeli ders seçimi konusunda velilerin,
 Cilt 2 / Sayı 2, 2014
Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - ENAD
Journal of Qualitative Research in Education - JOQRE
21
bilimsel gerçekler çerçevesinde, öğrencileri nasıl destekleyecekleri konusuna yönelik bilgilendirme
toplantıları yapılmalıdır. Bu toplantılarda katılımın en üst seviyede tutulması, işlevsellik anlamında önem
teşkil etmektedir. Bu sayede öğrencilerinin tercihlerine nasıl yaklaşılacağı konusunda onlara destek
olabilirler. 3) Seçmeli derslerin seçim işleminden önce seçebilecekleri dersler, bu derslerin içerikleri,
derslerin işleniş biçimleri ve her dersin sağlayacağı avantajlar uygun bir anlatım yöntemi ile anlatılarak
öğrenciler bu konuda daha fazla bilinçlendirilebilir. 4) Öğrencilerin özgüven ve kendi özelliklerinin farkında
olma konusunda uygun rehberlik çalışmalarına her fırsatta katılmaları sağlanmalıdır. Öğrencilerin
kendilerine uygun olan ve olmayan durumları ve şartları belirleme konusunda yeterli tecrübe ortamı
yaratılarak gelişimsel özelliklerine katkı sağlanabilir. 5) Bu araştırma bir sonraki eğitim-öğretim yıl(lar)ında bölgesel veya ulusal düzeyde beşinci ve altıncı sınıfta seçmeli Matematik Uygulamaları dersini seçen
öğrencilerle yapılabilir.

hayirli bayramlar diler tum ogretmenlerimizin ve milletimizin kurban bayrami kutlu olsun.

maalesef eğitim,ordu,ekonomi,uluslararası ilişkilerdeki reformlar istenilen sonucu vermedi.5.sınıf verilmeli,1.sınıf yaşı 7 olmalı.Yegenimi 7 yaşında başlattık sınıfın geri kalanı oyun bebesi dökülüyor sınıf.Şimdi de aldık özel koleje verdik.

İlkokul beş seneye çıkarıldığında artıları (olumlu yönleri) daha fazla olduğu bir gerçektir. Ancak özellikle ingilizce, din kültürü, matematik, fen ve sosyal bilgiler derslerini sınıf öğretmenlerinin -branş öğretmenleriyle kıyaslandığında- büyük çoğunluğunun yetersiz kalması kaçınılmazdır. Çünkü adı geçen branşlarda derse giren branş öğretmeni, sürekli aynı derse girdiği için uzmanlaşmakta; sınıf öğretmenleri ise diğer sorumluluklarıyla beraber göz önüne alındığında yetersiz kalmaktadır. (Kendini yetiştirmiş öğretmenlerimiz istisna...)

Branş öğretmenleri 5. Sınıf yaş grubuna yönelik bir pedagojik birikime sahip değil o yaş grubu 10 farklı öğretmenin altında eziliyor. Psikolojik olarak ta kaldıramıyorlar. Bunları da göz önüne alarak konuşalım.

İlkokul beş seneye çıkarıldığında artıları (olumlu yönleri) daha fazla olduğu bir gerçektir. Ancak özellikle ingilizce, din kültürü, matematik, fen ve sosyal bilgiler derslerini sınıf öğretmenlerinin -branş öğretmenleriyle kıyaslandığında- büyük çoğunluğunun yetersiz kalması kaçınılmazdır. Çünkü adı geçen branşlarda derse giren branş öğretmeni, sürekli aynı derse girdiği için uzmanlaşmakta; sınıf öğretmenleri ise diğer sorumluluklarıyla beraber göz önüne alındığında yetersiz kalmaktadır. (Kendini yetiştirmiş öğretmenlerimiz istisna...)

    Öğretmenlikte sürekli aynı derse girmekle uzmanlık olabilseydi keşke:))Ülkemiz uzman öğretmenlikten kaynıyor olurdu hihihhihi
   İki grup öğretmende de :Eğer yatıyorsa,bir de başkalarının üzerinden geçiniyorsa,bir de kendini diğerlerinden üstün görüyorsa,meslektaş çemberini kurmuyorsa,heç uğraşmadan,değişimi başlatamadan kendinden öncekileri ve sonrakileri suçluyorsa  iki grup öğretmenden de hiçbir şey olmuyor. Ortada da halimiz.Anca o onu suçlar,o onu suçlar,hadi şöyle yapalım diyen olmuyor işte.

onemli olan cok bilmek degil.iyiogretmek zaten ilkokulda matematikte logaritma polinom yok ingilizcede direct indirect yok fende ivme momentum yok.kisacasi sinif ogretmeleri isinibilir.ogretme konusu bizim isimiz.

İlkokul beş seneye çıkarıldığında artıları (olumlu yönleri) daha fazla olduğu bir gerçektir. Ancak özellikle ingilizce, din kültürü, matematik, fen ve sosyal bilgiler derslerini sınıf öğretmenlerinin -branş öğretmenleriyle kıyaslandığında- büyük çoğunluğunun yetersiz kalması kaçınılmazdır. Çünkü adı geçen branşlarda derse giren branş öğretmeni, sürekli aynı derse girdiği için uzmanlaşmakta; sınıf öğretmenleri ise diğer sorumluluklarıyla beraber göz önüne alındığında yetersiz kalmaktadır. (Kendini yetiştirmiş öğretmenlerimiz istisna...)

Saçmalamişsın sn.hocam. Sanki 4+4 den once " sınıfçılar 5.sınıfta yetersiz" lafınız sizin her şeye at gözüyle baktığınızı gösteriyor.

bu seçimde kim 4+4+4'ü kaldıracak ona vereceğim oyumu.

egitimde oyle bir mekanizma olmali ki siyasiler karisamamali ama turkiyede nerede?adam kayirma torpil degil calisan ureten ve karsiliginda devletin hakkini verdigi ogretmenin yer aldigi sistem olmali.kimse birbirine benzemek zorunda degil.turk egitim sistemi civciv yetistirmemeli cagdas dunyaya entegre olan aydin insanlari olusturmaliyiz.bilmeliyizki hayatta en hakki mursit ilimdir bilimdir.calisan arastiran insanlara ihtiyacimiz var.bu ulke bizim suriye ya da irak olmak istemiyoruz.almanya japonya finlandiya gibi teknolojisi gelisen ulkelerden olmaliyiz.