biz oturmayı,kalkmayı,insan olmayı,yolda yürümeyi öğretiyoruz ya bu çocuklara.okuma yazmayı saymıyorum bile!gün geliyor çocuklarını almaya gelmiyolar ve saatlerce çocuk bekliyoruz soğunun altında!hiç de böyle bir sorumluluğumuz olmamasına rağmen.edep öğretiyoruz ahlak öğretiyoruz ve karşılığı da bu oluyor işte.tamam hiçbir şey deme teşekkür etme ama bana dokunma lütfen dokunma!!!
Öyle haklısınız ki öğretmenim..
Bugün sözde erken çıktık yarım gün bilmem ne.
Tören sonrası okul düzensizliği sağolsun saçma sapan, karmaşık bir çıkış ile sınıfı ellerimle , tek tek teslim edemedim.. Çoğunun annesi gelmişti ama içim rahattı yine de.
Allah içime doğurmuş sanki. Çıkışta gidemedi ayaklarım.
Sınıf annesi ile konuşuyorum. O ara da bir velim çocuğunu bulamamış bana sordu. Kendi gözleri önünde kaybetti çocuğunu yani.
Onunla birlikte aramaya koyuldum tabi. Neyse idarecinin odasına bir girdik onunla birlikte bir öğrencim daha orda.
Ablası almayı unutmuş kendisini!
Evimi ben biliyorum ben giderim dediyse de tek gönderir miyim?
Ufacıklar, imkanı yok yollayamıyorum. İçime dert oluyor.
Evine kadar ben götürdüm, binaya girdim.
Komşular şaşkın '' Hocam hayırdır???'' falan. Dedim ablası almayı unutmuş. Eve bırakmak istedim Deniz'i.
''Allah razı olsun hocam. Buyurun çayımızı için. Valla şaştım kaldım. İlk kez böyle bir şeyle karşılaşıyorum. Ne kadar iyisiniz.'' dediler.
Bu sene başından beri evine kadar bıraktığım 2. öğrenci..
Böyle fedakarlıkların farkında, güzel veliler de var öğretmenim..
Allah hepimize bol bol versin böylelerinden..
Günün özeti..
Büyük T yazımı,5 rakamı at, et, ata, ete birleştirme, cümle kurma ve tiyatro ile günü bitirdik.
İki gündür uzun uzun anlatmama rağmen kutladığımız bayramı hala şeker bayramı zanneden çocuklar bir tek bende mi acaba?

İyi akşamlar zümrelerime..