İnsan Hayatı Üzerine

İdeolojik duruş, günümüzün apolitiklestiren piyasa ekonomisinde ayrımcı bir bakış, şiddetin kaynağı olarak algılanır...Oysa kişiye karekter kazandıran, aidiyet duygusunun geliştiren, utanç verici davranışlardan uzak tutan, bütünleştirici bir soyutlamadır.
Bilgiyi talep eden, psişik yeterlilikleri yaratan, mücadeleci insan tipinin varolmasına selam durmaktadır... İdeoloji, Ebuzerin çöldeki sürgünü ile A. Camus un sisifosucu direncidir.,. Yaşamı insanlastıran ideolojik insanı mum ışığı ile aradığımız zamanları yaşıyoruz...

"Ekim...
Tatlı sohbetlerin,
Uzun gecelerin,
Tarçınlı salepin,
Ansızın bastıran yağmurların,
Buğulanan camların,
Yazlık ve kışlık giyilen kıyafetlerin, Camlara çizilen umutların zamanı..."

(Alıntı)

Kimisi sizi sever, kimisi büyütür
Kimisi hayat verir, kimisi tüketir...
Kimilerinizi iyi seçin..!

    Hayat hiçbir şeye üzülmeyecek kadar kısa. Ama duygularla donatılmış insanoğlunu yönlendiren bir de kalbi var. Ondaki niyet hayat akışına yön veriyor. İyi niyet de kazandırıyor. Hem de tahminlerden çok öte. Mesela hesap günündeki büyük ödül gibi. Onu kazanmak için verilmiş hayatın her saniyesi çok değerli.
   Bu değerli zamanı başkalarına yardımcı olma, işlerini gereği gibi yapma, dertliyi dinleme, doğayı güzelleştirme gibi nice iyi değerlerle değerlendirmek en iyisi olsa gerek.
     Hayatın sürprizi ise doğumla başlayan geri sayımın her an bitmesi.
    İyi niyetle iyi işler yapmak için vakit nakittir.

Niyetimiz hayr, akıbetimiz hayr olsun [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocam.

"Bir yerde herkes birbirine benziyorsa orada kimse yok demektir..."

"Balığa denizden başkası azaptır."

Hz Mevlana

"Bir yerde herkes birbirine benziyorsa orada kimse yok demektir..."

Benim yaşadığım ilde kimsecikler yok, herkes birbirine çok benziyor karakter olarak çünkü.

İnsan hayatı, hayret verici derecede zengin ve karmaşık bir mozaik. Duygular, ilişkiler, arzular, başarılar ve zorluklarla dolu. İnsanlar, doğdukları andan itibaren sürekli olarak bir arayış içinde. Kim olduklarını, neye inandıklarını ve hayatta neyi başarmak istediklerini keşfetmeye çalışıyorlar. Bu yolculuk, hem içsel bir keşif hem de dış dünyayla etkileşim halinde gerçekleşiyor.
Özellikle bağlantı kurma ihtiyacı, insan hayatının temel bir parçası. Aile, arkadaşlıklar ve topluluklar, insanların kendilerini anlamalarını ve dünyada bir yer bulmalarını sağlıyor. Empati, iletişim ve işbirliği, bu bağların kurulmasında ve güçlendirilmesinde kritik öneme sahip.
Ancak, insan hayatı sadece sosyal ilişkilerden ibaret değil. Bireysel hedefler, hayaller ve tutkular da önemli. İnsanlar, kendi yeteneklerini keşfetmek, kendilerini geliştirmek ve iz bırakmak istiyorlar. Bu da bazen zorlayıcı olabilir, çünkü yaşamın getirdiği zorluklar ve belirsizliklerle başa çıkmak gerekiyor.
İnsan hayatının bu zenginliği ve karmaşıklığı, her bireyi benzersiz kılıyor. Herkesin kendi hikayesi, kendi yolculuğu ve kendi anlam arayışı var.

İşten eve geliyorsun ve 5 saat sonra uyuyorsun. Sonra sabah tekrar kalkıp işe gidiyorsun. Yani 5 saat yaşamak için, 8 saat çalışıyorsun.
1 gün eğlenmek için, 6 gün çalışıyorsun.
5 saat uyuyabilmek için, yine 8 saatlik işe gitme söz konusu. 2 hafta tatil yapayım diyorsun, bunun için bütün yıl çalışıyorsun.
Ya yaşlanınca emekli olacağım diyorsun Ve bütün hayatını harcıyorsun bunun için. Sonrada ne fark ediyorsun biliyormusun? Sen öldükten altı ay sonra unutuluyorsun. Yılda bir kere torunların ve çocukların seni hatırlıyorlar.
Hele hele torunlarından sonra seni bu dünyada hatırlayan hiç kimse yok. Herşeyi bütün çalışma bunun için miydi? Sadece Dünya'da şusun. Mezarın üzerinde iki tane kelime var. Adın, soyadın yazıyor, onu da yetmiş, seksen sene sonra silip başka bir mezar taşı yerleştirip, senin üzerine başka birini gömüyorlar, bütün çalışma bunun için mi ya?
Hayatın amacı bu mu, hayatın gayesi bu mu?
-alıntıdır-