Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Ve kirman eğirende anam zemheri gecelerinde,
Gaz lambası ışığında
Ne düşünür, ne düşlerdi?..
Her döndüğünde kirman
Çocuk kalbim eğlenirdi
Şimdi
Her gönlüme düşende
Bir hançer, bir hançer, bir hançer daha...

Sen olmayınca sonbaharı atamıyorum
dalımdan yaprağımdan
Yokluğun yürekevime sağnak sağnak boşalıyor
Kelimeler suskunlukla pay ediyor yalnızlığı
Şiirler hep sana çıkmaz oluyor
Yokluğun mevsimin soğukluğuna eşlik ediyor
Üşüyor sevgimiz sensiz

Rüzgar ne kadar sertse
Dal o kadar kuvvetlenir.
Ağızdan çıkan balsa
Hayat o kadar şerbetlenir.
Diyen büyükler göçtüler,
Hayatlarında hep zoru seçtiler.
Yıkılası dağlar yıkılmadı
Sabırla imtihandan geçtiler.
Hazıra dağ dayanmaz deyip
İnançla,aşkla,gururla
İnsanlığa değer biçtiler.

İSYAN...

Hayallerim vardı
Gül kokulu hayaller
Öyle sıradışı değil
Masum küçük hayaller
Düşündükçe büyüyen
Büyüdükçe umut veren
Hayaller....

Düşlerim vardı
Buram buram
Menekşe kokulu düşler...
Belki senden çok uzakta
Ancak
Her daim senle olduğum düşler..
Bendeki seni yaşattığım düşler...

Sen vardın
Yaşamımın merkezinde olan sen
Aldığım nefesin kaynağında sen
Bir türlü varlığına ulaşamadığım sen....

Tabi.. birde gerçekler vardı
Yüzleşmek için can attığım
Ancak bir türlü yüzleşemediğim
Gerçekler...
Ben artık sende yoktum
Belkide hiç olmamıştım
Belkide zamanı tutturamamıştık
Ya bendim aceleci olan
Ya sendin geç kalan....
İçimizde ki ürkeklikti belkide
Kavuşmamıza mani olan.....
Her ne olursa olsun
Yinede kızıyordum sana
Herşey bambaşka olacaktı
Bir adım atabilmiş olsaydın bana...
Aslında suçlu olan bendim
Düzgün şekilli bir taşı sevdim......

 şiirin düşer
gecenin rahmine 
bir soluk ,bir nefes
soğuk dudaklarına değerken
ölüm
yorgun bir şafakta
kınından çıkan ateş  olur
savrulur yalnızlığına
canhıraş iniltilerde yeniden doğarsın

YALAN DÜNYA
Bırakalım Dünya denen yalanı,
Hiç görmedim burada kalanı,
Görmedin mi?Maldaki talanı,
Dünya gayrı aldattığın yeter.
Bir gün bizdeki nefeste biter
.
Bırakalım servet denen masalı,
Onun uğruna herkes ayrı tasalı,
Duymadın mı? Karundaki misali,
Dünya gayrı aldattığın yeter.
Bir gün bizdeki nefeste biter.

Dünya ancak bir ahiret tarlası,
Ekemeden gitmiş nice tayfası,
İyilikle geçsin ömür sayfası,
Dünya gayrı aldattığın yeter.
Bir gün bizdeki nefeste biter.
Osman Ali Aydın Kasım 2016

Seni taşıdım yüreğimde
Hiç ağır gelmedin bana
Sözlerin hafifletirdi
Küçücük kalbimi...
Sonra birgün çekip gittin
İşte o zaman ağır geldi yüküm
Bırakmak istedim seni
Müsade etmedi yüreğim
Hala senin için çarparken...

Yok artık benliğimde kalan senler
Onu da aldın götürdün benden...
Sen ulaşilmaz değildin
Bendim senden ayrı kalan
Bıraktım artık hayalleri
Yaşıyacağım eski beni...
Kalsın birkaç gözyaşı
O da hatıra olsun,
Senli benli zamanlara...
Duy bak o ses yine var
Beni çağırıyor mutsuz yarınlar....
Elveda... Elveda... Elveda...

Şöyle mutluluğa nazır bir yürek..
Önü kapanmaz sevgi manzaralı..
Üç umut artı bir kavuşma;
Dışı merhamet kaplama..
Ultra lüks artık bu devirde,
Ultra lüks..

DİYEMİYORUM SANA.....

Gönlüm bir kuş misali
Daldan dala uçarken
Artık sevme  diyemeyeceğim için
Şimdi sev diyemiyorum sana.....

Bunca kırıcı sözlere
Yaşı eksik olmayan gözlere
Artık yeter diyemeyeceğim için
Gitme kal diyemiyorum sana....

Bir gün gitmek üzere
Ansızın çıktığında yola
Dur gitme diyemeyeceğim için
Şimdi gel diyemiyorum sana...

Her yağmur damlasında içimdeki ''an''lar azalıyordu....
Saçlarıma düşen her damlada....
Dilimdeki kelimeler ıslanıyordu.....
Ruhum daralıyor...
Sen kokan her şeyde....

Gölgen düştü sonra...
Ne çok sorular vardı aklımda...
İçimde saklandım bütün gece...
Derin derin nefesler aldım....
Çigerlerime dokundu havan....

Sonra hiç bişey olmamış gibi ...
Yağmurun altında...
Yürüdüm ....yürüdüm....
Avuçladım içimdeki bütün damlaları...
Taki gün doğana kadar......

Yağmur ve ben ...
Topraktaki son kalan izlerimizi temizledik...
Yağmur yağıyor sen yokken içime.... 

Gündüzü yaşadım seninle
Karanlık gecelerde bile
Her daim ışık saçan gönlünle
Sonra birden bitti o ışık
Gündüzüm bile oldu karanlık...

DÖKÜLMÜŞ  ANILAR…

Hüzün ve acı var:
Ruhumun yalnızlıklar işlenmiş çıplak tepelerinde.
Kapatıyor ufku beyaz perde!
Ne varsa ardında kalıyor, belki başka sehere…
……
Şimdi akşamın kızıllığı vuruyor ufkuma,
Bir mor tül sarıyor asılmış hatıralarımı.
Zaman dolmakta, bir sal yanaşmakta rıhtıma.
Gidiyor son bir mevt kurumasa da sıcak kanı.
Toplasın mazi yerlere dökülmüş anıları…. 
                                   
                                              Hikmet Baş

ÖLECEĞİM BEKLERKEN

Karanlık gecelerde ve karanlık gurbette,
Çoruh’un hazin şırıltılarını dinlerken,
Hep sen varsın aklımda, şimdi ruhum fetrette.
Bitmez bu hazin gurbet, öleceğim beklerken!

Rüzgarın sesi, firkatle eserken gurbette,
Hazin sonu anlatan  meyusiyet geliyor,
Sonra, o karanlık, uzun ve hazin gurbette,
Ömrümü, siluetinin vehmi bitiriyor.

Yağmurun rikkatli şıpırtıları inlerken,
Birden bir mor tül sarıyor hatıralarımı!
Hüzün, acıyla karışık, bestemi söylerken,
Tan kızıllığı koparıyor hülyalarımı…
                             
                                    Hikmet Baş

Söz dinlemiyor kalp deki fırtınalar
El  açmış kaderin yalın ve ıslak busesi
Vakitsiz dilsiz bulutlar yağmura
Sevmeyecek mi bizi diye....

Önünü göremeyen düşlerim
Sessizliğin gölgesinde saklanıyor
Masum lavanta kokulu baharlarımıza ne olacak
Zamanın koynundaki telaşlarımız bitmeyecek mi

Süzülüp gidiyor sevgiler
Savrulan hüzün bulutlarının arasında
Niyet edip bekledik dirilmeyi
Hislerin  çırpınışlarında
Dualar susarken
Acılar vurdu kıyılarıma
Yavaş yavaş yok olurken
Ben bi rüyada ölmüşüm