Mevlana'dan Güzellikler

Haydi… Sen simdi ” su olduğunu düşün ve kendini ” su gibi ” hisset… Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi berrak, su gibi yararlı Su gibi yaşam kaynağı ve su gibi bitmez tükenmez olduğunu anımsa… Ama yine su gibi ” küçük bir bardağın içine” sığdır ki kendini insanların damarlarına girebilmeyi öğren. Yaşam ver… Vazgeçilmez ol!

Allah'a sığınmaktan daha iyi bir kale yoktur,
O kaleyi kendine yurt edin."

Hz.Mevlâna

“Yorulacaksan,
zorlanacaksan,
şikayetçi olacaksan,
keşkelere sığınacaksan,
söze ama diye
başlayacaksan;
girme aşk yoluna.”

-Hz.Mevlana *

İnsan, sözünü yağmur gibi yumuşakça indirmeli kulaklara;
Kırıp dökmemeli, damla damla söylemeli, ince ince sevmeli.

”.Hz. Mevlana

Ey sevgili!

Bazan vefaya doğru gidiyorsun, bazan cefaya doğru! Sen benimsin; nereye gidiyorsun?

Hz. Mevlana

Gönül kime söz vermiş ise ; Aşk O'nda Muhteşemdir.. !

Şems-i Tebrizi

 Sevgiden, tortulu bulanık sular arı-duru bir hale gelir.

Sevgiden, dertler şifa bulur. Sevgiden, ölüler dirilir.

Sevgiden, padişahlar kul olur. Bu sevgi de bilgi neticesidir.
                                     Hz.Mevlana
 

GönIüne beIaIar geIdikçe güIerek karşıIa. Şükrü ve sabrı öğreniyorsun, korkma rıza makamı yakın sana.

Sabır; ağrıIarı dindiren acı bir ot gibidir. Hem can yakar hem de tedavi eder

Aşk da tıpkı elif gibidir, isminde gizlidir, ama okunmaz.
o olmadan da besmele sese gelmez. o her şeyin içindedir, ama hiç bir şeyde görünmez.

Hz. MEVLÂNÂ

“ Ey yüreğimdeki fısıltıyı duyan Rabbim! Sen içimdekileri hayrınla rızıklandır. . ”

-Hz. Mevlâna

İnsan, gönlündeki hâle hâkim olabiliyorsa buna sevgi denir. Ama gönlündeki hâl insana hâkim ise onun adı aşk olur.

Mevlâna

Sen benim;
Bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim,
Azla yetinişim, çoğa göz dikmeyişimsin...

[Mevlana]

Ey Hak âşığı!
Sen güzellik Yûsuf'usun.
Bu dünya da bir kuyu gibidir.
Allâh'ın takdirine şikâyet etmeden boyun eğmek,
Sabretmek ise,
Seni kuyudan çıkaracak, kurtaracak iptir...

Ey dünya kuyusuna düşmüş olan Yûsuf!...
İp uzandı, onu iki elinle sıkıca tut.
İpten gafil olma ve yakalamışken bırakma;
Çünkü ömür tükendi, akşam oldu...

Hz. Mevlana