Ozanlarımız Ve Şiirleri..

Geçme Ha Geçme

Sana nasihatim var eylen yolcu
Çürük köprülerden geçme ha geçme
Mertlere haramdır namerdin suyu
Ab-ı hayat olsa içme ha içme

Mürşit olmayınca müşkül çözülmez
Dibi görünmeyen gölde yüzülmez
Hakkın pazarında ayrı gezilmez
Bir seni bir beni seçme ha seçme

İnsan dükkan dükkan şehre misaldir
Keramet ehlinin keremi boldur
Senden sana gitmek bir uzun yoldur
Kendini bilmeden göçme ha göçme

Kul Osman Dağlı'ya birgün elveda
Verdiğini alır cenabı hüda
Hey yolcu ektiğin kalır dünyada
Mevsime ermeden biçme ha biçme

Osman Dağlı (Maksudi)

Güzel

Turna gibi konup konup uçarken,
Rastlaşıp bir avcı almasın güzel.
Cevreyleyip elden ele göçerken,
Gözlerine hicran dolmasın güzel.

Katarın başında deldiğin bulut,
Doldurur gamzeyi değilse umut,
İster bir selam sal istersen unut,
Zülüfler perişan olmasın güzel.

Alınmaz kalesin bu surlar niye,
Hasretime merhem olursa diye,
Yanağından bir gül bırak hediye,
Dönmeden toprağa solmasın güzel.

Gönlüme incisin aşkıma ceren,
Daha yük alır mı bu gamlı tren,
Buluşur hazanla her yediveren,
Yeter ki kemali bulmasın güzel.

Vuslatî sevdayla yaşarken sürgün,
Hayal âleminde düşleri yorgun,
Ecel yoklamayı çekecek bir gün,
Kavuşmak mahşere kalmasın güzel.

Osman Öcal

METİN *

Çağlayanın âlemi
çaresizin selamı
Metin'im Şehit olmuş
kana batmış kalemi

Yaz Metin'im gene yaz
yüreciğin var olsun
Sana vuran zalımın
kolu kökten kırılsın

Panzer gelir uzaktan
düdüğün çala çala
Metin'im can veriyor
gözleri dola dola

Yaz Metin'im haberin
artık olan oldu de
Vay benim memleketim
bak kimlere kaldı de

Mahzuni yanar ağlar
eli kalem tutana
Hani söz vermiştiniz
Ankarada yatana

Yaz Metin'im haberin
yüreciğin var olsun
Sana vuran zalimin
kolu kökten kırılsın

Aşık Mahzuni Şerif

Siyah perçemlerin hatem yüzlerin
Garip bülbül gibi zareler beni
Hilal ebruların ahu gözlerin
Tığ-ı sevda gibi yareler beni

Elif kametine hayran olduğum
Gece gündüz hayaline yeldiğim
Hep senin içindir boyun eğdiğim
Yoksa zapt'edemez buralar beni

Kaşların bismillah vechin Beytullah
Seni öz eliyle yaratmış Allah
Sevmişem ben seni terketmem billah
Aşkın hançeriyle vuralar beni

Hub cemalin gördüm ah-ü zar oldum
Aşkına düşeli sevdakar oldum
Kalmadı tahammül bi-karar oldum
Meğer tabutlara saralar beni

Sıtkı'yam billahi ben terketmezem
Başka güzellere gönül katmazam
Dövsen de kovsan da burdan gitmezem
Meğer ferman gelip süreler beni
                                       AŞIK SITKI

 Birleşti kazma sesleri
     Çınlattı bütün her yeri
     Korku sardı şu beyleri
     Kızdık maden ocağında

     Kazmayı vurduk madene
     Ses çıkardı tane tane
     Göçük altındaki yine
     Bizdik maden ocağında

     Emekçiyim bu son karar
     Yılgınlık yok direniş var
     Patronlara birer mezar
     Kazdık maden ocağında

Ozan Emekçi

           ANAMA

Dokuz ay koynunda gezdirdi beni
 Ne cefalar çekti ne etti Anam
 Acı tatlı zahmetime katlandı
 Uçurdu yuvadan yürüttü Anam
 
Anaların hakkı kolay ödenmez
 Analara ne yakışmaz ne denmez
 Kan uykudan gece kalkar gücenmez
 Emzirdi salladı uyuttu Anam
 
Doğurdu beni Sivas ilinde
 Sivralan Köyünde tarla yolunda
 Azığı sırtında orak elinde
 Taşlı tarlalarda avuttu Anam
 
Ben yürürdüm Anam bakar gülerdi
 Huysuzluk edersem kalkar döverdi
 Hemen kucaklayıp okşar severdi
 Çirkin huylarımı soyuttu Anam
 
Çocuğudum Anam bana ders verdi
 Okumamı çalışmamı ön gördü
 Milletine bağlı ol da dur derdi
 Vatan sevgisini giyitti Anam
 
Tükenmez borcum var Anama benim
 Onun varlığından oldu bedenim
 Kimi köylü kızı kimisi hanım
 Ta ezel tarihte kayıtlı Anam
 
Veysel der kopar mı Analar bağı
 Analar doğurmuş ağayı beyi
 İşte budur sözlerimin gerçeği
 Okuttu öğretti büyüttü Anam

      AŞIK VEYSEL

Neyzen Tevfik
Dudağında yangın varmış dediler,
Ta ezelden yayan koşarak geldim
Alev yanaklara sarmış dediler
Sevda seli oldum, taşarak geldim.

Kapılmışım ak od'una bir kere
Katlanırım her bir cefa'ya, cevr'e
Uğraya uğraya devirden devre
Bütün kainatı aşarak geldim.

Yapmak, yıkmak senin bu gamlı ömrü
Ben gönlümü sana verdim götürü.
Sana meftun olduğumdan ötürü
Sarhoş oldum Neyzen, coşarak geldim.


Neyzen Tevfik / KOŞMA

Bozkırın Tezenesi' nden İzmir Şiiri....

Gezdim ,tüm dünyayı gördüm
Güzel İzmir sana geldim
Benim şirin ,güzel yurdum
Güzel İzmir sana geldim.

Güzelsin, asil duruşlu
Medenisin, hoşgörülü
Olduğun gibi, içli dışlı
Güzel İzmir sana geldim.

Gönüllere ışık saçan
Unutamaz görüp geçen
Gariplere kucak açan
Güzel İzmir sana geldim.

Kimdir, necidir sormayan
Kimseyi hâkir görmeyen
İnsanlıktan ödün vermeyen
Güzel İzmir sana geldim.

Nice yıllar çok uzağım
Seni seviyor yüreğim
Güzel yurdum, son durağım...
Güzel İzmir sana geldim.

Neşet Ertaş

Ben giderim adım kalır,
Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur, bayram gelir,
Dostlar beni hatırlasın.

Can bedenden ayrılacak,
Tütmez baca, yanmaz ocak,
Selam olsun kucak kucak,
Dostlar beni hatırlasın.

Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş, kim gülecek
Murat yalan, ölüm gerçek,
Dostlar beni hatırlasın.

Gün ikindi akşam olur,
Gör ki başa neler gelir,
Veysel gider, adı kalır
Dostlar beni hatırlasın


Yazar : AŞIK VEYSEL

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Alev Alev Yandık



Ceryana zincire boyun eğmedik
Direndik direndik işkencelerde
Halk uğruna bundan daha evveli
Ölenleri andık işkencelerde



Kimimiz yaralı kimimiz öldük
Kimimiz bilinmez yere gömüldük
Kimimiz faşizme zevke sunulduk
Kucaklara konduk işkencelerde



Kimimiz zindana kimimiz dara
Yürüdük yürüdük hep iktidara
Kızıl ışık serptik karanlıklara
Alev alev yandık işkencelerde



Emekçi'yim gündüz geceden öte
Şafakla kavuşur halk hürriyete
Halka onur, korku verdik devlete
Yenilmedik yendik işkencelerde

ozan EMEKÇİ

Kucağımda bir yığın
Meyvası ayrılığın,
Ben yine geleceğim
Benim küçük meleğim.
O ela gözlerinde
Parlıyacak bir inci,
Ve bütün sözlerinde
Kavuşmanın sevinci.

Gönle hasret sinecek,
Islanacak mendilim.
Fakat bir gün dinecek
Kalbimizin özlemi,
Ve bu küçücük gemi,
Açılacak engine
Geleceğim ben yine,
Sen üzülme sevgilim.

Çekip bütün günleri
Bir uzun sicim gibi.
İnan temiz meleğim
Böyle gittiğim gibi
Ben yine geleceğim.
Yalnız güzel çocuğum;
Dua et ki çok uzun
Sürmesin yolculuğum.

Merhametsiz karanlıklar içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum

Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bütün şarkılar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bomboş
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi

Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa, toprağa kanımı
Dünya seninle aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı

Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı
Yanmaz elinin değmediği ışıklar
Gel, o şarkıyı beraber söyleyelim
Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar

Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar
Yumdum gözlerimi seni düşünüyorum
Mavi denizlere, mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum

Ah nice bir uyursun, uyanmaz mısın?
Göçtü kervan kaldık dağlar başında.
Çağrışır tellallar inanmaz mısın?
Göçtü kervan, kaldık dağlar başında.


Emr-i hac göçeli hayli zamandır,
Muhammed cümleye dindir, imandır.
Delilsiz gidilmez, yollar yamandır,
Göçtü kervan, kaldık dağlar başında.


Yunus sen bu dünyaya niye geldin?
Gece gündüz Hakk’ı zikretsin dilin.
Enbiyaya uğramaz ise yolun,
Göçtü kervan, kaldık dağlar başında.
                                       
                                                               Yûnus Emre

Akıl ermez şu feleğin işine

Akıl ermez şu feleğin işine
Kimi zevk-i sefa ziynet bulamaz
Kimisi düşmüştür mal telaşına
Kiminin malı çok rahat bulamaz


Kimisi okumuş kimisi yazmış
Kimi marifetli cevaplar düzmüş
Kimisi şekerli taamdan bezmiş
Kimisi bir parça nimet bulamaz


Kimisi dokumuş kimisi satmış
Kimisi anlamış zihnine yatmış
Kiminin yılkısı dağları tutmuş
Kimisi binmeye bir at bulamaz


Sümmani yanmıştır firkate nâra
Sevda onu koymaz çıksın kenara
Ona derler niçin gitmezsin yâre
Hiç demezler Hak’tan ruhsat bulamaz


Aşık Sümmani
1860 - 1915.

Bulmak değil imiş bilmek,
Bilmek değil imiş bulmak
Evliyaya gönül vermek
Rengine boyanmak imiş

Kaygusuz Abdal