Sevdiğimiz Şiirler

sen de mi bivefasın akşamleyin ey ırmak,
sonunda kapkaranlık oluyorsun sen de mi,
yolları birer birer yalnızlığa bağlamak
hala anlayamadım onda mıdır sende mi...

nurullah genç

KUŞLU GAZEL

Koyup zarfın içine, üstünü acıyla pulladım
 Sana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım

Son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasın
 Geçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım

Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim
 Eksik gedik nem varsa ezberden tamamladım

Bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamın
 Bu kuşları senin için gözlerimde sakladım

Kim sürmüş Altıok Metin dünyanın sefasını
 Kirletilmiş bir zamanı yürürken adım adım

 

Metin ALTIOK

BEN SANA TEŞEKKÜR EDERİM
Ben sana teşekkür ederim, beni sen öptün,
Ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün;
Serinlik vurdu korulara, canlandı serçelerim;
Sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,
Ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta.

Sen bana çok güzeldin, senin ayakların da.

Ülkü TAMER

Bir Ayrılık Bir Yoksulluk

 Vara vara vardım ol kara taşa
 Hasret ettin beni kavim kardaşa
 Sebep ne gözden akan kanlı yaşa
 Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

 Nice sultanları tahttan indirdi
 Nicesinin gül benzini soldurdu
 Nicelerin gelmez yola gönderdi
 Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

 Karacoğlan der ki kondum göçülmez
 Acıdır ecel şerbeti içilmez
 Üç derdim var birbirinden seçilmez
 Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

  KARACAOĞLAN

       h.n.a.

Hızlı bir kalp atışı kadar sevmek seni.
Rüzgar ile aynı dili konuşan bir gecede,
Nefesimin attığı her adım, iklimleri değiştiriyor..
Tebessümlerimde soluklanırken bir kaç yıldız..
Dilekler yer yüzüne iniyordu yokuş aşağı..
Yüzümde yanık tenli bir türkünün ezgileri….
Değerken nefesim gözlerine, gitmelerim kulak misafiri…
Kaç duanın birikmişliğiydin kim bilir..
Ve kaç karanlık gecenin ertesi sabahı..
Hızlı bir kalp atışı kadar sevmek seni,
Derine çekmesin beni gözlerin,
Uyandırdım ben sende denizleri.

İsmet Baygın

Bağlanmayacaksın

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...


---

BİR EFLATUN ÖLÜM
kırgınım, saçılmış
bir nar gibiyim

sessiz akan bir ırmağım
                        geceden
git dersen giderim
kal dersen kalırım

git
dersen
kuşlar da dönmez, güz kuşları
yanıma kiraz hevenkleri alırım

ve seninle yaşadığım
                   o iyi günleri,
kötü
günleri bırakırım.

aynı gökyüzü aynı keder
değişen bir şey yok ki
gidip
yağmurlara durayım.

söylenmemiş sahipsiz
                      bir şarkıyım

belki
sararmış
eski resimlerde kalırım

belki esmer bir çocuğun dilinde.

bütün derinlikler sığ
sözcüklerin hepsi iğreti

değişen bir şey yok hiç
ölüm hariç.

aynı gökyüzü aynı keder.

   

      
Behçet AYSAN

İSTANBUL'UN FETHİNİ GÖREN ÜSKÜDAR
Üsküdar, bir ulu rü'yayı görenler şehri!
Seni gıpta ile hatırlar vatanın her şehri.
Hepsi der: "Hangi şehir görmüş onun gördüğünü?
Bizim İstanbul'u fethettiğimiz mutlu günü!"
Elli üç gün en mehâbetli temâşâ idi o!
Sanki halkın uyanık gördüğü rü'yâ idi o!
Şimdi beş yüz sene geçmiş o büyük hatırâdan;
Eli üç günde o hengâme görülmüş buradan;
Canlanır levhası hâlâ beşer ettikçe hayâl;
O zaman ortada, her saniye gerçek bir hâl.
Gürlemiş Topkapı'dan bir yeni şiddetle daha
Şanlı nâmıyle 'Büyük Top' denilen ejderha.
Sarfedilmiş nice kol kuvveti gündüz ve gece,
Karadan sevk edilen yüz gemi geçmiş Halic'e;
Son günün cengi olurken ne şafakmış o şafak,
Üsküdar, gözleri dolmuş, tepelerden bakarak,
Görmüş İstanbul'a yüzbin meleğin uçtuğunu;
Saklamış durmuş asırlarca hayâlinde bunu.
Yahya Kemal BEYATLI

Ey Oğul

Gel hele oğul, böyle oğul...
İki çift laf edelim senle oğul...
Demedi deme sonra ha!..
Benden söylemesi 
Kulaklarını aç da dinle oğul…
 
Halkın kelâmı hakikatin sesi
Ezeli tarihin gizemli ezgisi...
Dost bağında bülbül 
Pir elinde bade
Aşkın sıcak nefesi...
Gelene karşılama
Gidene uğurlama
Ölene ağıt
Hayatın canlı manzumesi...
Dergâh-ı muhabbeti susturma oğul…
 
Çifte su verilmiş çelik bileğine kuvvet
Dağları un edebilirsin...
Baktığın canı yakabilir
Sıktığın taşın suyunu çıkarabilirsin...
Yeri göğü yırtabilirsin haykırışlarınla
Denizi dalga dalga ayırabilirsin...
Ne var ki iş ham yumrukta değil
Güç dediğin yürektedir
Esas olan akıl
Zayıfa kan kusturma oğul…

Çalış
Ancak çalışmakla başarırsın...
Alnında boncuk boncuk ter
Göğsünde madalyon gibi gurur taşırsın...
Bilgi ilmihal
Emek en yüce değer
Yüzünde nur
Özünde huzur yaşarsın...
Soyun sürer
Ocağın tüter
Mecranda nehir nehir coşarsın...
Hakkınla yetin
Rızkına razı ol
Harama göz kestirme oğul…

Sevgi ibadetin özüdür
İrem derya gözüdür...
Kır inadın zincirlerini
Vur alnını secdeye kıblegâhında insanlığın
Menzil-i maksuda adımlarını sür
Doğru gittiğin yol Hakkın izidir...
Sûfi gönlünü küstürme oğul!..

 Acı sevincin öte yüzü
Zehir ilacın aşırı dozudur...
Nefsin peşinden koşma
İlişme eşiğine ihanetin
Helâlinden ayrı düşme
Aşk adamın namus sözüdür...
Halis duygularını bastırma oğul…

Dünya yalan, ölüm gerçek...
Bak gör!
Göz açıp kapayıncaya kadar
Ömür geçecek...
İnecek sır ötesi
Son perdesi hayatın
İcmali amelin önüne serilecek...
Son bir şansın daha olmayacak
Son pişmanlık fayda vermeyecek...
İyisi mi sen
Demini al
Bardağına dol
Eline, diline, beline sahip ol
Şeytanın çarkına kıstırma oğul…

Nakış Nakış
İlmek ilmek işlenmişsin Anadolu’ya kilim desen
Kök salmışsın derinlere dalların gümrah...
Çiçeğin çavlan
Süzülen balın essah...
Birliğin fitne doğurur
Kudretin meddah...
Doğruldukça gelirler üzerine
Çalarlar kapını akşam sabah...
İçten sarsılmazsan eğer
Dıştan yıkılmazsın ömrü billâh...
Uyma yabana 
Kıyma özge cana
Yazık, günah!..
Ayrılık rüzgârları estirme oğul…

Soyunu sopunu bil
Dostu düşmanı tanı...
Dünya malı ederi değil
Değişme bu cennet vatanı...
Dünü unutan gafildir
Ayakta uyuyan rezil
Ehramında kahretme yatanı...
Göklerde yıldız yıldız bayrağın
Çatma hilâl kaşını
Al yanak yüzünü astırma oğul.

Bu kutsal topraklar ki
Yegane kıymetimdir...
Cümle âlem şahit ki
Ata`dan emanetimdir...
Varım... Yoğum... Servetimdir
Ekmeğim… Suyum… Nimetimdir
Kimliğim... Kişiliğim... Haysiyetimdir...
Son sözüm!.. Vasiyetimdir...
Düşmana ayak bastırma oğul...

ALİ YAŞAR

BU SU ÇOĞALA ÇOĞALA
Yaşlılara saksılar dizdim, bahçeler yaydım.
Yorgunlara diri beden verdim, taze yürek.
Döşekler serdim hastalara, rahat, yumuşacık.
Nerde yalan dolan gördüysem kızardım.
Yiğit yüreklere, dedim, canım armağan.
Ardına kadar açtım çocuklara kapıları.
Dostluklar boy attı yeryüzünde,
dostluklar orman orman.
Ebemkuşakları gökyüzünde fır dolandı.
Yürüdü dağlardan ovalara doğru
gümbür gümbür bir deli su,
yıktı bu su önüne geleni,
bu su, çoğala çoğala.
İnsanlar insanları aldı götürdü.

Ne kavga kaldı, ne zulüm, ne korku.



   

      

         
A. KADİR


   

Bir Gün
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde 
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa 
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde 
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa 
Bil ki seni düşünüyorum 

Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin, acil 
Örtün karanlıkları masmavi denizlerde 
Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl 
O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde 
Bil ki seni bekliyorum 

Bir sabah gün doğarken aç perdelerini, bak 
Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar 
Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak 
Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar 
Bil ki seni istiyorum 

Gecelerden bir gece uyanırsan apansız 
Uzaklarda elemli, garip bir kuş öterse 
Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız 
Ve bir gün kabrimde bir kara gül biterse 
Bil ki seni seviyorum 

Ümit Yaşar Oğuzcan

Susmam seni ürkütmesin
içimde çağlar var bilmelisin
Katı bir yalnızlık bu bilmelisin
Kaçmam kendimi bulmam
ben senden yoksunum iyi bilmelisin.

Şu yalnızlık çıkmazında
önümde niye sen varsın
Niye herşey bir anda kayıyor sen kayıyorsun
Kalbim niçin bu kadar yabancı sen niye yoksun
Bir sam yüklü geceleri içimden atamıyorum
Niye bunları bir anda unutamıyorum
Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım..

erdem beyazıt..

 Bilmesin O Felek

 Bilmesin o felek
 Seni çok sevdiğimi
 Duymasın kaderim
 Seni istediğimi

 Alırlar seni benden
 Vururlar yüreğimden
 Bilmezsin sensizliğin bana
 Neler neler çektirdiğini

 Söyleme kıskanırlar
 Ağlama dertli sanırlar
 Çalarlar koparırlar
 Bizi bizden ayırırlar

 Gülmek çok yakışır
 Sana ağlamak değil
 Sevmektir yaşatan
 İnan sevilmek değil

 İçimde bir dünya var
 His dolu senle dolu
 Kaybetmek korkusuyla
 Yaşıyorum seni elimde değil

 İçimde bir ateş var
 Sevdikçe yanar kanar
 Kaybolma korkusuyla
 Yaşıyorum seni elimde değil

  Orhan Gencebay

SESLERİN AYAK SESİ

Kırlangıçlar dönecek yakında
Açılacak onurlu kapıları
Haziran sabahlarının
Ağırdan

Yer gök deniz nasıl bak
Birbirine karışacak
Çiçekler başı çekecek hey Nice
Sonra çocuklar
Balonlar uçurtmalar bulutlar ellerinde
Ardından
Beyazlar kırmızılar kayıklar
Haydiii
Yeşilde mavilikte

Ayak sesleri var başka işiteceksin
Bizlerin ayak sesinden
Toprağın var suların var ağaçların var
Günlerin gecelerin
Sözlerin biçimlerin ayak sesleri
Ayak sesleri elele
Ayak sesleri kıyamet gibi
Işığın ayak sesi
Gölgenin ayak sesi
Seslerin ayak sesi

Çocuğum ilk ağızda bunları belle







Arif DAMAR