Sevdiğimiz Şiirler

KİRALIK HAYALLER…
Hülyalarımı kuşanıp yaşayacaktım,
Keşkeler hiç olmayacaktı hayatımda…
Kurşun işlemeyecekti umutlarıma,
Hiçbir zaman…
Vay be!
Demeyecektim,
Yaşadıkça…
Ahmet Günbay Yıldız

BİTEN BİR AŞKTAN SONRA
Hiçbir şey daha kötü olamaz
Kötü biten bir aşk sonrasından
Ahrazlaşırsın, gölgelenir nesneler
Her telaş ıssızlık taşır biraz
Kabahatli bir çocuk gibi çıkarsın
Sokağa, ki sokak puslu, alıngan
Kalbinden daha tenhadır dünya
Tenhadır sığındığın bütün kıyılar

Odan dağınıktır, tütün kokuyordur
Okusan da dilsizdir kitaplar
Bir fotoğraf düşer ansızın
Cam kesiği gülüşlerdir kanayan
Pencerende solgun bir ayışığı
Mahçup bir duruşla bakarsın
Susarsın. Sükût iyi gelir belki. ..
AHMET TELLİ

Öyle bir zamandı ki beni terk ettiğinde;
 Takvimler, beşinci bir mevsimin eksikliğini hissetti...
 Hiçbir iklim, dindiremedi bir daha;
 Senin tenimde bıraktığın kuraklığı...
 
Deniz Yılmaz Yakut // Beş'inci mevsim...

banu öğretmenim şiirler çok güzel size bir parça armağan etmek isterim buyrun

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Yaşamak ne mümkün, gamsız kedersiz,
Gönül gül istiyor, sade dikensiz…
Sevgi bağı oluşmuyor bedelsiz,
Almadan vermeyi bilmiyor hayat…
Ahmet Günbay Yıldız

Artık olan oldu
 Gitmeniz gitmeseniz bir
 Ben de düş kursam da kurmasam da
 Aklıma yüzünüz gelecektir.
 
Özdemir Asaf

Ellerin öyle yanlarında durmasın
 Yüzümü avuçlarının arasına al yine
 "Üzülme" diye fısılda en iyi ilacım olan sesinle
 Sonra, sar ruhunu kaybetmeye yüz tutmuş bedenimi kollarınla
 Yüzünü saçlarımın arasına göm adam
 Sessizlikte sana karışmama izin ver
 Sensizlikte yok olmama değil.

alıntıdır

Bu Yol Nereye Gider

bir kuğunun boynuna dokunurken…

yol bir yere gitmez
içerde
düz saçlara uğrar
ayak üstü bir akşamüstü
her plansız ürperişin sonu
hüsran
ve hüsran
çok sanat müziği bir kelimedir

yol bir yere gitmez
o bir durma biçimidir
yol yoluyla gidebilir yare
yoldan çıkabilir apansız
ve ömür bitebilir yoldan önce
ama yol bir yere gitmez
o bir durma biçimidir
yaşamak
hızlı bir ölme biçimidir
düşünce ışıktan yavaşsa
erken gidilmelidir
gerdan sözcüğüne
bir kuyumcuda da rastlayabilirsin
bir kasapta da
kalbin sızlamaz
bir kuzu yüreğini vitrinde görünce
o bir beslenme biçimidir
ama korkarsın
kurdun sevdiği havadan
ayakkabı yaparsın yılandan

yol bir yere gitmez
o bir durma biçimidir
her garantiyi istersin hayattan
oysa ölümle yaşam arası
uzun malum ince bir yol
bir yere gitmez
o bir ölme biçimidir

iyi yolculuklar denmez bir gidene
yapılamaz çünkü
çok yolculuk bir seferde
yolcu denmez her gidene
herkes o yolun taraftarı olmayabilir
hiç bir sürgün
gittiği yolu sevmez mesela

yol bir yere gitmez
o bir susma biçimidir
soğuk bir taşıtın uğultusunda
Yılmaz Erdoğan

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki
Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri
Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi…
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

---- Cemal Süreyya ----

Ay doğarken bir söğüdün ardından
göl yüzünde sisli bir esinti ile
akşamın göğsüne hüzün serperek
ve yağmurdan geceye çiçekli perdeler çekerek

beni düşün,beni düşün,unutma

en umarsız en umutsuz günümde
bağrına bir yumrukçökeldiğinde
ve dağların mazlum ateşi
o güzelim saçlarına cayır cayır yanıp ulaştığında

beni düşün,beni düşün,unutma

beni düşün bir kavganın içinde
helal bir ekmeğin peşinde
ve kurtlardan arta kalmış yüreğimin
can çekişeno son parçasını da,sana sakladığımı bil
bil ki haykırırcasına bu esir gövdemi yakarcasına
kavuşmak için o serin bağrına
ateşten bir yol arıyorum

kar yağarken mor dağların ucundan
sol yerinde sessiz bir inilti ile
yastığın yüzüne yaşlar dökerek
ve akşamdan gizlice bir ah çekerek

beni düşün,beni düşün,unutma

kan kızılı bir gelincik seherinde
sırtıma kahpe bir hançer indiğinde
ve bu gencecik ve bu hemencecik ölüm
çığırtkan bir gazete başlığında
çığlık çığlık sana kavuştuğunda

beni düşün,beni düşün,unutma

beni düşün şehre her yağmur yağdığında
ıslak ve kırılgan bir türkünün içinde
göğsünden dudaklarına doğru sancılı bir isyan kabardığında
bastırarak kalbini avuçlarınla
sesini okşadığımı bil

bil ki yalvarırcasına,uzayan yollara dağılırcasına
sonsuz bir mahşerin ortasında
bir zemzem suyu gibi seni,seni özlüyorum..

Yusuf HAYALOĞLU

tüm paylaşımlar çok güzel, teşekkür ederim

Bakma öyle;
 Gözlerimin kendini ifade etme biçimidir ağlayışlarım.
 Ciğerlerime otostop çeken dumanın yakın ahbabıyız,
 Yüzümü de ki gülümsemeye aldanma;
 Kim bilir hangi serbest vuruşların kurbanıyız.
 Direklerden dönen hayatın, spikerin feryadı tadındayız.

Sorma bana;
 Bağışıklık sistemini kazanmamış insanların saçmalığıdır aşk.
 Ben seni farklı bir bakış açısıyla sevdim.
 Mesela gözlerinde ki farın markası,
 Dudağında ki çizmenin numarası gibi.
 Alt üst ettin beni, Libya gibi..
 
Şimdi yorma beni desem; doluya tutulurdum Haziranın ortasında.
 Kaçıncı yaz aşkın, kaçıncı vedalaşmasıdır kim bilir,
 Kalıcı ol.
 İsimini jiletledim arabesk misali kalbimin perçemine,
 Belki kadeh değil, arşı kaldırırım şerefinize,
 Şeref’e söz yok, kim bilir hangi mahallenin ağır abisiyiz,
 Argo ve küfürlerin dudaklardaki sessiz prensleriyiz.
 
Oysa bitkisel hayata girerdin, sana verdiğim şiirlerle,
 Bir gül kadar gösterişli,
 Veyahut bir açelya kadar asildi mısralarım.
 
İnsanların “güzel” olarak tanımladığı paragrafların kurbanıyız,
 Gözlerinde ki büyük ve yutucu dalga darbelerinde,
 Sörf yapma cesareti tadındayız.
 Bu yüzden;
 Bakma bana öyle…

‎'
 Yine yalnız değilim her zamanki gibi
 Bu Uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım,
 Aramızda yirmibeşbin kilometre
 Sen kıştasın ben yazdayım
 Sen bir yarısında dünyanın
 Ben öte yarısındayım
 Yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun
 Daha da bir gönlümcesin
 Varlığından bin kat güzel
 O yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz
 Ve en gizlerden konuşurken ellerin
 İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden
 Sevişiyoruz yirmibeşbin kilometreden
 
{{ Aziz Nesin }}

KUŞ MİTİNGİ

Sonbahardan sonra ağaçlar
Hep duman açar Ankara'da
Saksılarda yeşil bir yalnızlık
Uzayıp gider ev tutsaklığında
Kış boyu rüzgârsız ve çiçeksiz
Ne gün kalır güneşin yüreğinde
Ne şafak ne sabah
Kar altında dilsiz ve sessiz
Bir tohum gibi bekler baharı
Taş üstünde topraksız çaresiz

Sonbahardan sonra Ankara'ya dair
Hep aynı sözler söylenir
Ama yağmur
Yine utanır yağarken
Kar yine yağmadan kirlenir

                         
Sonbaharda sonra Ankara'da
Yalnızca kuşların isyanı vardır
Bakarsınız bir akşamüstü
Bütün ağaçlar kuş açmıştır
Ve gökyüzü meydanında
Kuş dilinde bir miting başlamıştır


Bir çığlıktır artık yaşanan
Sözcükler yetmez anlatmaya
Notalar fırçalar susar
Çünkü mitingden sonra kuşlar
Kırıp kanatlarını
Ankara'ya ölüm bırakırlar


    Adnan YÜCEL

GİDERSEN YIKILIR BU KENT

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken

Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Birde seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde

 Ahmet Telli

Bir eşi olmalı insanın..
 Rüzgar onun kokusunu getirmeli,
 Yağmur O'nun sesini.
 Akşam onu görecek diye pırpır etmeli yüreği.
 Ayakları birbirine dolaşmalı heyecandan,
 ... ...Eve dönerken, cennetten köşe almışçasına.
 Sevdiği, sakındığı, bakmaya kıyamadığı..
 Her bir hücresinden aşkın fışkırdığı,
 Çölde okyanusu yaşadığı bir eşi olmalı insanın !
 
"Ben seni ölene dek seveceğim boş laf.
 Ben seni sevdikçe ö
 Eğer, İlerde Birgün KEŞKE Demek İstemiyorsan, 3 Şeyi Doğru Seç!

EŞİNİ, İŞİNİ, ARKADAŞINI

EĞER

Eğer, bütün etrafındakiler panik içine düştüğü
ve bunun sebebini senden bildikleri zaman
sen başını dik tutabilir ve sağduyunu kaybetmezsen;

Eğer sana kimse güvenmezken sen kendine güvenir
ve onların güvenmemesini de haklı görebilirsen;

Eğer beklemesini bilir ve beklemekten de yorulmazsan
veya hakkında yalan söylenir de sen yalanla iş görmezsen,
ya da senden nefret edilir de kendini nefrete kaptırmazsan,
bütün bunlarla beraber ne çok iyi ne de çok akıllı görünmezsen;

Eğer hayal edebilir de hayallerine esir olmazsan,

Eğer düşünebilip de düşüncelerini amaç edinebilirsen,

Eğer zafer ve yenilgi ile karşılaşır
ve bu iki hokkabaza aynı şekilde davranabilirsen;

Eğer ağzından çıkan bir gerçeğin bazı alçaklar tarafından
ahmaklara tuzak kurmak için eğilip bükülmesine katlanabilirsen,
ya da ömrünü verdiğin şeylerin bir gün başına yıkıldığını görür
ve eğilip yıpranmış aletlerle onları yeniden yapabilirsen;

Eğer bütün kazancını bir yığın yapabilir
ve yazı-tura oyununda hepsini tehlikeye atabilirsen;
ve kaybedip yeniden başlayabilir
ve kaybın hakkında bir kerecik olsun bir şey söylemezsen;

Eğer kalp, sinir ve kasların eskidikten çok sonra bile
işine yaramaya zorlayabilirsen
ve kendinde 'dayan' diyen bir iradeden
başka bir güç kalmadığı zaman dayanabilirsen;

Eğer kalabalıklarda konuşup onurunu koruyabilirsen,
ya da krallarla gezip karakterini kaybetmezsen;

Eğer ne düşmanların ne de sevgili dostların seni incitmezse;

Eğer aşırıya kaçmadan tüm insanları sevebilirsen;

Eğer bir daha dönmeyecek olan dakikayı,
altmış saniyede koşarak doldurabilirsen;

Yeryüzü ve üstündekiler senindir

Ve dahası

sen bir İNSAN olursun oğlum...



Rudyard Kipling