Sevdiğimiz Şiirler

--------------------------------

Gittiğin yer bakışların kadar uzak olmasa
Gelirdim dön dön diyebilmek için

Ayrılık bu işte sende sanki farklı mı zaman
Bildiğin sonbahar bu aynı rüzgar aynı hazan
Şimdi yaralı olsa da o düşe anlam katan
Bizdik bizdik ikimizdik

Bugün burada Cumartesi
Ben senin saçlarını, suçlar bakışlarını, geveze susmalarını bile özledim

Bugün orda da Cumartesi mi
Sen de beni benim gibi özledin mi
Aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek
Ne kadar acı
Ne kadar komik
Ve ne kadar bana ait
Değil mi


Sev beni tut bırakma
Tutunamadım hayata
Yalnızlık taketti oğlum çok uzakta
Acıyı çıkar yüzünden gül
Gülmene al beni

Korkuyorum sev beni
Korkuyorum seversem geçer mi
Bu şehir çılgın
Bu şehir artık bir deli
Bu şehir çıkmış çileden
Ben seni görmeyeli

Divane Olsam

Hani aşklar kundaklanır ateş düşer ya
Hani diller susup kalır konuşulmaz ya
Hani gönül yağmalanır derman biter ya
İşte böyle dert içinde dermansızım ben
Sabahına erip yollarına gül seripte ağlasam
Geçtiğin sokaklarda bir garip divane olsam
Hani yüzler gülümserken acı bürür ya
Hani sözler dökülürken diller kurur ya
Hani gözler çaresizce döner durur ya
İşte böyle dert içinde dermansızım ben
Sabahına erip yollarına gül seripte ağlasam
Geçtitğin sokaklarda bir garip divane olsam

söz: Mustafa Demirci
beste:Mustafa Cihat
albüm:  Esref Ziya ...Beyaz Bir Ölüm

       h.n.a.

GÖĞE BAKMA DURAĞI

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam birde ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumıyalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım


Turgut UYAR

NE OLACAK HALİM

Sen bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım...
Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar,
Biliyor musun? Bu ikimizin hikayesi,
Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın;
Bildiğim yerlerde misin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi,
Sevdiklerin özlemi sardı mı nicedir kalbini,
Pişman mısın başlamadıkların için, iç çekiyorsundur şimdi
Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyor musun hala,
Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim,
Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler.
En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin?
Şimdi düşlediklerimin neresindesin...
Dedim ya.
Bu ikimizin hikayesi...
Islandığımız bütün yağmurları, dudak kanatan kalpli sızı aşklarımızı,
Bizi buluşturan kaldırımları,
İşte bütün bunları bütün bunları yazıyorum.
Ben unutmadım diye
sonunu değiştirmediğimiz filmleri
Hayatın gerçeğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği
Bir ağızdan söylediğimiz en kahraman cenkliği,
Büyürken vazgeçtiklerimizi yada vazgeçirttirdikleri şeyleri,
Ne Olacak Halim...
Çabuk mu büyüdük dersin
Biliyorum..
NE Olacak Halim...
Sen bu satırları okurken, ben nerde olacağım kim bilir.
Neleri bırakmış olacağım birde,
Ne aşkları
Ne başlangıçları
Ne ayrılıkları tıpkı senin gibi.
Biliyor musun...
Tek sorum var kendimle şimdi

Ahhh
Ne Olacak Şimdi Halim....
                       
                        İCLAL ADIN

ÇIRAK ARANIYOR

Elim sanata düşer usta
Dilim küfre, yüreğim acıya
Ölüm hep bana
Bana mı düşer usta?

Sevda ne yana düşer usta
Hicran ne yana
Yalnızlık hep bana
Bana mı düşer usta?

Gurbet ne yana düşer usta
Sıla ne yana
Hasret hep bana
Bana mı düşer usta?

Refik DURBAŞ..

...

........................

Usul usul intizarı çürüten
Bu hercai diken, bu çılgın arzu
Sürüklüyor imkansız muştuların
Eşiğine gönül vadilerini
Bir ağaçtan düşen yapraklar gibi
Düşüyorum tanyerine
Ya topla yaralı kırlangıçları
Ya da bu vefasız şarkıyı bitir
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi
Siyah gözlerine beni de götür.

                     Nurullah Genç
 

Bir gün bu mahsun sevdadan geriye,
Kalırsa sadece o hüzün kalır.
Sende anladınki yapayanlızız.
Buluşmamız yasak,görüşmemiz uzak,
Neylersin..

Gece Yolcularına

Hesapların olmadığı bir zamandan geliyorum ben.
 Matematiğin olmadığı bir zamandan…
Menfaatin,çıkarın,bencilliğin olmadığı bir zamandan…
Tek bir vücüt olmanın,safları sıkı tutmanın
 Ancak bizi güçlü tutacağı bilinen bir zamandan…

Gecenin ayaza çalan en zifiri anında
 Uyanık kalmaya takatin,akrebin,
 Yelkovanın olmadığı ama dimdik ayakta
 kalınan bir vakitten geliyorum ben.

Dostun düşmeden koluna girilen,
 Haklıya herzaman hakkı verilen,
 Bülbüle gül derilen,
 Baykuşa diken örülen bir devirden geliyorum ben.

Batıl bilinen zahir oluncaya,
 Karanlıklar aydınlığı buluncaya,
 Yapılanlardan Hakk razı oluncaya kadar
 Gözlerine uykuyu haram sayanların yanından geliyorum ben.

Şimdi ağlama deme bana!, artık bitti geçti gitti deme!
 Değişti zaman,değişti mekan alıştı gözler deme!
 Ne de güzel yakıştı,sonu olmayan bir yarıştı,
Zaten her şey yanlıştı deme!

Konuşamıyorsan sus,yürüyemiyorsan dur,
 bakamıyorsan kapat gözlerini ama bana sus deme!
 Durabildiğin kadar dur ve görme kapatıver gözlerini deme!
 Kapatıver gözlerini deme.!


MUSTAFACİHAT

Kitap

Ne okuyorsun diye sordular bana.
Kitap okuyorum deyince alaycı hava.
Diploma câhili üç-bes mankafa
Okumayı okul sanan, beyinler bitap.
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap.

Başköşeye oturmuş TV makinası.
İzliyoruz ailecek kadınlar matinesı.
Dizilerde ki aşk, kim kimin manitası.
Hayalî unuttu insanlık, beyinler bitap.
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap..

Okuduk ders kitaplarını sistemli çalış.
ÖSS’ ye hazırlan okula alış. ..
Nereye gidiyor bu amaçsız yarış. .
Hayalî unuttu insanlık, beyinler bitap
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap..

Okuyun dediler okul anladık.
Elimize gazete kitap almadık.
Ailece hepimiz sınıfta kaldık.
Hayalî unuttu insanlık, beyinler bitap
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap..

İmam Rabbani mektubat oku..
İmam Gazali den bir nefes koku.
Kalbine saplansın imanın oku..
Hayalî unuttu insanlık, beyinler bitap
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap..

Benliğini oku, hadisle yücel..
Kur’an’ı aşk bil gelmeden ecel..
Bakmışsın bir gün ömür de geçer..
Hayalî unuttu insanlık, beyinler bitap
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap..

Okumuyoruz bir kitap hayat değişti.
İnsanlık âlemi hep lüksü seçti. .
Para uğruna akıllar kendinden geçti.
Hayalî unuttu insanlık beyinler bitap
Garip kalıp tozlandı, raflarda kitap..

İlk emir ”OKU”ydu hadi gel yüzleş.
Secdeye git tövbe et gel sende kardeş.
Unutma imanın başkenti İslam’a yerleş.
Hayalî unuttu insanlık, beyinler bitap
Garip kalıp tozlandı raflarda kitap..

Mustafa Kuş

Ben Böyle Olmamalıydım

Ben, böyle olmamalıydım
İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma.
İçime bir ateş düşmeliydi
Ayaklarımın feri kesilmeliydi.
Kendimden geçmeliydim sonra...
Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda
Ama bunu kimse duymamalıydı,
Seni, mahşere kadar saklamalıydım.
Ben böyle olmamalıydım
Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur
Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa
Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım.
Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan
Ben hep sana yormalıydım.
Gece yıldızlarını serpince göre
Seni görmek için uyumalıydım.
Şarkılar kime söylenirse söylensin
Sana diye dinlemeliydim.
Türküler dolmalıydı odama,
Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses
Selvi boylu yâr sen olmalıydın
Kömür gözlüm ateşine düşeli
Senin için söylenmiş söz olmalıydı.
Bir mey yokluğuna ağlamalıydı delice
Bir keman, incecik çığlık olmalıydı
Ama bunu kimse bilmemeliydi,
Seni mahşere kadar saklamalıydım.
Böyle olmamalıydım,
Kelimeler Taif'i taşıyınca kulaklarıma
Daha yüzüme çarpmadan Taif rüzgarı,
Taşların izi çıkmalıydı yüzümde.
Uhud anılırken, dişlerine sızı düşmeliydi.
Haremde bir ikindi vakti
Kem gözler çevrilince sana
Ve vefasız eller uzanınca yakana
İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi.
Sen ötelere hazırlanırken,
Öteler senin için süslenirken,
Son kez baktığın pencerede hayal edip seni,
Perdenin son kez kapanması gibi,
Kapanmalıydı gözlerim.
Sonra içime doğru gerilip,
Seni bize lutfedenin ismini haykırıp,
'Allah(C.C.) ' deyip,
Düşmeliydim yere.
Ama bunu kimse bilmemeliydi.
Seni mahşere kadar saklamıydım.
Ve mahşer günü...
Uzaktan seni seyretsem.
Sana yakın olmak için can atsam.
Beni engelleseler,
'Sen kim yakınlık kim? ' deseler.
Ben ağlamaktan konuşamasam.
Gözlerini çevirsen bana.
'Benim cennetim bana bakan gözlerindir.'
Ve tebessüm etsen.
Ama bunu kimse görmese,
Seni ebede kadar saklasam.
   
                       DURSUN ALİ ERZİNCANLI

 Ben Seni Hiç Unutmadım

 Yıllar geçti,ben yoruldum
 Dillerde kirlendi adım
 Ne uslandım,ne duruldum
 Ben seni hiç unutmadım…

 Takvim sonunu unuttu
 Bülbül kanını unuttu
 Düşman kinini unuttu
 Ben seni hiç unutmadım…

 Çehren gibi baktım aya
 Kanadım,toprağa,suya
 Dağ-taş düşerken uykuya
 Ben seni hiç unutmadım…

 Sen,beni erken unuttun
 Elveda derken unuttun
 Sen,sözün varken unuttun
 Ben seni hiç unutmadım…

 Sen,gönlünce bir aşk düşle
 Hayata yeniden başla
 Sevgim üzerse bağışla
 Ben seni hiç unutmadım…

 Kullar dinini unuttu
 Mahşer gününü unuttu
 Yollar yönünü unuttu
 Ben seni hiç unutmadım…

 Dinlemedim eşi-dostu
 Herkes kızdı,sonra sustu
 Bana annem bile küstü
 Ben seni hiç unutmadım…

Bir vedayla ölünmezmiş(!)
Bana kız mı bulunmazmış(!)
Bilmezler,bu garip bir iş
Ben seni hiç unutmadım…

 Şu akşamlar yordu beni
 Yıldız-yıldız vurdu beni
 Hatıralar sardı beni
 Ben seni hiç unutmadım…

 Biz ayrıldık,ah bu yüzden
 Dalgalar koptu denizden
 Bir ben kaldım,ikimizden
 Ve ben seni unutmadım…

 Aslı,nazını unuttu
 Kerem,sazını unuttu
 Mecnun,sözünü unuttu
 Ben seni hiç unutmadım…

 Şu göklere yemin olsun
 Kızıl kara yemin olsun
“Yalan yer”e yemin olsun
 Ben seni hiç unutmadım…

 Binbir kere yemin olsun
 Ardınsıra yemin olsun
 Ben seni hiç unutmadım
 Ben seni hiç unutmadım…

Ali KINIK

Gökler Biliyor Sevdamı

Geceler kurşun gibi iner üstüme birden
Hayalin çıkıp gelir uzaklardan karşıma
Sonra yüreğimi bir kara sevda tutar
Ama sen duymazsın duyduğumu

Ne bir türkü söylersin gizlice ağlayarak
Ne bir akşam içinde bir yara göz göz açar.
Ne efkar basar seni akşamları ansızın
Ne uykuların kaçar.

Konuşsam bir türlü, sussam bir türlü
Yıllar yılı yüreğimde büyüyen sırsın
Bir sigara dumanına uzanır gibi usulca
Dokunsam saçlarına, kırılırsın.

Kaçtım şehir şehir çok uzaklara
Boşuna gurbet acısı tattım.
Oyalandım durdum seni unutmak için
Kendimi boşuna aldattım.

Anladım faydası yok uzak kalmanın artık
Seni kader çizgisiyle alnıma yazan haktır.
Unutmak ne mümkün gözlerinin rengini,
Seni çılgın gibi sevmek yaşamaktır.

Bir serin rüzgarsın yüzüme vuran
Yüreğimi yakan bir avuç korsun.
Gökler biliyor sevdamı, taş duvarlar biliyor
Sen bilmiyorsun.

Yavuz Bülent Bakiler..

Aşk Ölümcül Bir Hülyadır

Hülya tatlı bir andır
Süzülür dibine selvi ağaçlarının
Zambakların, sevda çimenlerinin.
Dağlarda duman duman tütüyor sıla
Sıla da garibin omuzlarına
Güvercin gibi konan
Sadağında mumçiçeği serzeniş
Mızrakları cazibesiyle kıran
Saçları darmadağın
Bitişik bir hicrandır.
Ne fettan sarayların
Bitişik cilvekar yalnızlığı
Ne de bezirganları küçümseyen sultandır.
Gezinir içimizde hülya tatlı bir andır.
Ne gün başımı alıp gitsen karanlıklara
Çıkıyor bir köşeden karşıma kelebekler
Onlar da bir derbeder gibi mahrum öteden
Onlar da tanyerine bakıp hülyayı bekler.
Beyhude hekimlerin ülkesinde bir şehir
Çıkmaz sokaklarını düşlerimize açan
Bir sahura yıldızı gibi göklerde uçan
Köpüksüz anıların sihriyle akan nehir
Varlığı bestenigar, yokluğun deniz gibi
Gönül,safkan bir vefa atlasında şahlanır.
Asil fırtınalarda kaybolan bir iz gibi
Çölde aşk suretinde bir ahu peydahlanır.
Kum,yaldızlı giysiler içinde meşhur güzel
Ay öper eğilerek çölün yanaklarını
Ufukların delisi, soluk bir deniz gibi
Bir sayeban altında yürür hazinesine
Kah takılır uzaktan bir belanın sesine
Kah yüzü yıldızlara benzeyen bir rüyadır.
Bin tepede bayrağı dalgalanır Leyla'nın
Oysa aşk,karanlıkta ölümcül bir hülyadır.

 

Nurullah Genç