Sevdiğimiz Şiirler

Yağmuru ıslatan bir hüzün düşer yüzüme
Ama aşka gücenmem, kırgınlık kalbe yüktür

Senin olsun rüyalar deyip baktım dünyaya
Son ağrım olsun sana ertelenmiş bu veda

Düştü artık dolunay gözlerimden toprağa
Başımız pek göğerdi biraz yere bakalım
 

  Serap Kadıoglu —Şiar dergisi

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..

Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...

Yavuz Bülent Bakiler

Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.

Sen Pişmanlığı Bilmezsin

Gözlerin olmasaydı, beni ağlatmasaydı
Alıp giderdim başımı uzak iklimlere yarın
Hani bahar gelince pembe güller açar ya
Senin de öyle mektupların.

Şarkıların, türkülerin en güzel olduğu yerden
Ne olursun bir ses getir bana yetecek.
Seni güzelliğin mi alıp götürdü birden?
Ama bu yalnızlık beni hep kahredecek.


        Yavuz  Bülent Bakiler ( mekanı cennet olsun )

Anneciğim bilmem farkında mısın?
Söylenmemiş en mübarek en aziz
Duygularla çepe çevre çaresiz
Sana yöneldiğimin farkında mısın?

Demeden yakın ırak
Bulutlarla savrulup, ırmaklarla akarak
Sana 'Anne' diyen dilleri kıskanarak
Kapına geldiğimin farkında mısın?

Bütün anneleri düşündüm tek tek
Sensin benim için en güzel örnek
Seni dinleyerek, seni severek
Nasıl yüceldiğimin farkında mısın?

Seni göremedim diye bu bahar
İçimde bin türlü duygunun isyanı var
Turnaların gökyüzünü sevdiği kadar
Seni sevdiğimin farkında mısın?

Yavuz Bülent Bakiler..

Rabbim rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah..

Sen gülünce güzelleşir etrafımda ne varsa
Ellerimde güzelleşir, gözlerim de, sözümde...
Savatlanır yüreğim baştanbaşa seninle
Yeryüzüm de sen olursun, mübarek gökyüzüm de

Sen gülünce açılır kır çiçekleri
Usulca boy verir gönlümün sarmaşığı
Aydınlanır yanım-yörem; şaşar kalırım
Ey içimin-dışımın sümbül ışığı.

Ve sen konuşuna güneşler doğar
Cıvıl cıvıl kuşlar konar avuçlarıma
Dağılır bütün efkârım
Türkü de sen olursun, kelam da, aşk da
Sürmeli, füsünkârım...

Sen susunca, susar bütün şarkılar
Söylenmez olur adım.
Değirmen taşları dönüp durur üstümde
Kırılır kolum kanadım.

Sen gidince, küçük kıyamet kopar
Başlar karanlığım artık.
Bir vehim, bir korku, bir efkâr
Yüreğime demir atar yalnızlık.

Yavuz Bülent Bakiler

Yine akşam, yine gurbet, yine başımda efkâr
Ve yine içimde şarkılı sesin
Gözlerimde çizgi çizgi duraklar,
Duraklarda hayâl meyâI sen misin?
Sen misin yanyana gezemediğim?
ince sitemini sezemediğim
Sırrinı bir türlü çözemediğim,
Içimdeki çetin sual sen misin?

                         Yavuz Bülent Bakiler

Mahtumkulu, yüreğimde dert türer,
Kim görmüştür, koyundan kurt türer,
Ey, yarenler, mert yiğitten mert türer,
Ne zaman kalktı, namert oğlu mert oldu.
    MAHTUMKULU FİRAKİ

NE İNSANLAR TANIDIM

Ne insanlar tanıdım hey!
Hep hikaye, dram çıktı.
Kimi dedim ağır bir şey,
Tarttım baktım gram çıktı.

Kimi beni veli yaptı,
Kimi beni deli yaptı,
Kimi yiğit rolü yaptı,
Emdiği süt haram çıktı.

Kimi ateş duman tütmez,
Gövde sağlam güç-müç yetmez,
Gelgelelim iflah etmez,
Mayasında verem çıktı.

Kimi kirli-paslı idi,
Kimi süslü-püslü idi,
Kimi sahte Aslı idi,
Kimi sahte Kerem çıktı.

Hele en çok yandıklarım,
Kabuğuna kandıklarım,
Ak alınlı sandıklarım,
Yüzü-gözü krem çıktı.

Eksik oldu biraz tarif,
Kimi kaba, kimi zarif,
Hepsi böyle değil Arif,
Kimi çok muhterem çıktı.
   Ozan Arif

Basit Yaşamak

Basit yaşayacaksın.
Mesela susayınca su içecek kadar basit.
Dört çıkacak, ikiyi ikiyle çarptığında.

Tek düğmesi olacak elindeki cihazın;
tek bir düğme, tek bir cümle gibi;
sevince lafı dolandırmadan söylediğin
“seni seviyorum” gibi.

Basit bir öpücük yetecek sana;
basit sıcak bir öpücük
ve o öpücükle dolacak tüm günlerin, tüm düşlerin.
O öpücük için yapacaksın hayatının kavgasını,
O öpücük için yiyeceksin hayatının dayağını.

Kabak çekirdeği verecek sana
rakamların veremediği mutluluğu.

El yazısıyla yazılmış eğri büğrü bir mektup olacak en değerli kağıdın;
Hep yanında taşıdığın, atmaya kıyamadığın.

İki harekette giyiniverecek,
iki harekette soyunuvereceksin.
Kısacık olacak uyanman ve yola çıkman arasında geçen süre;
kısacık olacak sıcacık kollara dolanman ve yolculuklara çıkman arasında geçen süre.

Kendin bile anlayabileceksin yazdıklarını;
Bakışların bile anlatabilecek kendini.
Beklentilerin de basit olacak.

Kaf Dağı’nın önünde bekleyecek mutluluklar.
Bir ıslıkta bulabileceksin en uzun dostluk romanını;
Ya da bir damla gözyaşı yaşatacak sana en ucuz aşk romanını.

Pankreasının sağlığına dua edeceksin kapatırken gözlerini.
Zafer işareti yapacaksın tuvaletten çıkarken.

Bir kaşarlı tost olacak aradığın
nasıl oturacağını bilemediğin sofrada;
Parmakların olacak en kıymetli çatalın.
Yine, aynı parmaklar çözecek en karmaşık denklemleri.

İskender’in kılıcı duracak avukat rehberinin yanında.
Bir filarmoni orkestrası veremeyecek sana kontrplak bir gitarda, doğru basılmış bir “fa diyez”in mutluluğunu.

Makyajın ilk “a” sına kadar bilmen yetecek.
Temizlik kokacak en pahalı parfümün
“Bilmiyorum” diyebileceksin bilmediğinde ve çok normal olacak onu da bilmeyişin.

Tek dereden su getirmen yetecek,
bir “istemiyorum” diyebilmeye.
Ne durduğu farketmeyecek abanın altında.
Saatin, sadece saati gösterecek;
Telefonunu sadece telefon etmek için kullanacaksın.
Küçük bir not defteri olacak bilgini en hızlı sayan.
Basit yaşayacaksın, basit.
Sanki yaşamın bir gün sona erecekmiş gibi basit.

Yalçın Ergir

Ağlamak İçin Gözden Yaş mı Akmalı?

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi
bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hirsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mi?
Solması için gülü dalindan mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalinda solmaz
mi?
Öldürmek için silah, hançer mi olmali?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun
olamaz mı?
                                   Victor HugO