Bam Teli

hepimiz ayrı ayrı tellerden calsak da hayatın türküsünü
yüreklerimiz hep bam tellerinden kopuk..
tarumar olmuş aşk bizden ötede "

kuşlar bilmez ki sayı saymayı...
üstelik eksen denince  sevda gamının ilk notasına kanat çırparlar x'ten ve y'den habersiz...
sanırım kuşların kanadına tutunup biz öğrenmeliyiz imkansızlığın koordinatlarını ve düşlerin en gerçek ''gerçekler'' olduğunu...düşler ki düş'üncenin bağrında yatarlar...

Zaman ne rumidir nede hicri gezgindir... gerçek de düş de zamanın içinde birer yolcu... düşün düşüşü ise hayal kırıklığının can kırıklığına dönüşmesidir.. 

kim ne yaparsa "sevdiği" içinmiş
kim ne derse "sevdiği"ndenmiş
kim kimler ne neler varmış sevgide?

Altın gibi 'KALBİN' olsa neye yarar 'AYARIN' düşük olduktan sonra!

   " Silk-i ehl-i hâle çekmiş zâhidi eşk-i riyâ
     Mis gibi kim sîm kadrin bidürür sîm-âb ana "

Uzaktaysan bırak yol mesafe sansın kendini
Kaç yel değirmenini ejdarha olduğuna ikna ettim bir bilsen
Yanlış leylalar hatırına
Bu yüzden her sırtımdan vurulduğum da
Sende mi? diyecek kadar
Cesaret saklarım işte o avucumun
Sıradan kahramanlığında....

Yorgun insanları takip etmeyin. İçinizdeki son enerjiyi de alıp götürür.

Nokta ile virgül aynı değil ki; noktadan sonra başlar yeni bir hayat, virgül ise hep beklemeye mahkum bir umut..

Gökyüzünün kanat uzaklığını kuşlara sormak lazım...
İmkansızlığın koordinatları ise;
X ekseninde yokluk
Y ekseninde gece
 birleşimi ise; tadımlık düş öyküsü.....

kuşlar bilmez ki sayı saymayı...
üstelik eksen denince  sevda gamının ilk notasına kanat çırparlar x'ten ve y'den habersiz...
sanırım kuşların kanadına tutunup biz öğrenmeliyiz imkansızlığın koordinatlarını ve düşlerin en gerçek ''gerçekler'' olduğunu...düşler ki düş'üncenin bağrında yatarlar...

Zaman ne rumidir nede hicri gezgindir... gerçek de düş de zamanın içinde birer yolcu... düşün düşüşü ise hayal kırıklığının can kırıklığına dönüşmesidir.. 

bilim, insanın doğaya sürgün edilmiş halidir.doğada matematik yoktur.akıldışı ve gerçektir.gerçekliği kavramlaştırıken,dilin ve ussal anatmın dışında bir yol bulmak gerek.düş; evet, düşsel olan uyum sağlayabilir doğaya  ama düşün olmadan.

bilim, insanın doğaya sürgün edilmiş halidir.doğada matematik yoktur.akıldışı ve gerçektir.gerçekliği kavramlaştırıken,dilin ve ussal anatmın dışında bir yol bulmak gerek.düş; evet, düşsel olan uyum sağlayabilir doğaya  ama düşün olmadan.

fotosentez duyularımın kısır döngüsüyle paranoyak bi yolculuğa çıkarma beni şimdi...hayatta sadece şunu yapabilsek yetecek belkide;lüzumsuzluğun bakire meraklarından arınmak,kurumsal bi endişeden sıyrılıp,kukla tecrübesinden kurtulduğumuz zaman bak sen düşlerin güzelliğine üstad...akıl koridorlarından karışık caddelere yürümek istemiyorum.. sade ve yalın olsun herşeyimiz ..düşümüz dahi olsa...ürkütme fincancı katırlarını beynimin şimdi...

seni sevip çekildim
dedim: 'dünya bu kadar'

Süleyman Çobanoğlu'

fotosentez duyularımın kısır döngüsüyle paranoyak bi yolculuğa çıkarma beni şimdi...hayatta sadece şunu yapabilsek yetecek belkide;lüzumsuzluğun bakire meraklarından arınmak,kurumsal bi endişeden sıyrılıp,Kukla tecrübesinden kurtulduğumuz zaman bak sen düşlerin güzelliğine üstad...akıl koridorlarından karışık caddelere yürümek istemiyorum.. sade ve yalın olsun herşeyimiz ..düşümüz dahi olsa...ürkütme fincancı katırlarını beynimin şimdi...

olabilir,çıksan ne olacak ki,çıkmaman kabahat, üstad.
katırlar ki,soy ağacının son kurbanları,aklın iflası.fincancıya hizmet; bereketsizlik döngüsüne takılan insanın, doğayı alt etmiş küstahlığı.şeklen bir parçasıyız her şeyin.gerçekte sadece sıradışıyız. bununla böbürleniyor tüm duygular.çıplaklıktan korkuyoruz.duyguların çıplaklığı,düşüncenin çıplaklığı,söylemin ve dilin çıplaklığı...vb. bedensel imgelerimiz çalışır nedense, çıplaklık deyince. işte bundan belli değil mi, akılla ne kadar aptallaştığımız.

varlığında yokluğunu özlemem gerekirken, yokluğunda varlığına hasret bıraktın.
iBRAHİM ERKAL

++

olabilir,çıksan ne olacak ki,çıkmaman kabahat, üstad.
katırlar ki,soy ağacının son kurbanları,aklın iflası.fincancıya hizmet; bereketsizlik döngüsüne takılan insanın, doğayı alt etmiş küstahlığı.şeklen bir parçasıyız her şeyin.gerçekte sadece sıradışıyız. bununla böbürleniyor tüm duygular.çıplaklıktan korkuyoruz.duyguların çıplaklığı,düşüncenin çıplaklığı,söylemin ve dilin çıplaklığı...vb. bedensel imgelerimiz çalışır nedense, çıplaklık deyince. işte bundan belli değil mi, akılla ne kadar aptallaştığımız.

Ebabil kuşunun attığı taş derinleşir üstad..Zamanlalama hatalarımızdan yarınlarla aramıza tereddüt girer ki şeytanın aklına yarar bunlar.. geç kalmışlığımızdan özür dilesek neye yarar bu saatten sonra.. huzursuzluğumuzla gökkuşağının altından geçsek kime faydası olur.. bi çelşki sarmalında talihsizliğimize mi yanalım yoksa akılsızlığımıza mı ?
Birisiyle savaşmadan onu tanıyamazsın üstadım...çünkü bütün savaşlarımız, yine kendimizle....

Ebabil kuşunun attığı taş derinleşir üstad..Zamanlalama hatalarımızdan yarınlarla aramıza tereddüt girer ki şeytanın aklına yarar bunlar.. geç kalmışlığımızdan özür dilesek neye yarar bu saatten sonra.. huzursuzluğumuzla gökkuşağının altından geçsek kime faydası olur.. bi çelşki sarmalında talihsizliğimize mi yanalım yoksa akılsızlığımıza mı ?
Birisiyle savaşmadan onu tanıyamazsın üstadım...çünkü bütün savaşlarımız, yine kendimizle....

gökkuşağının altından geçme romantizmini kaybetmeden geçmek için çabalamalıyız.belki her şey tersine dönerde, birbirimizi tanırız.belki bir büyü gerek. bu nedenle, büyücü yetiştirmeli tüm okullar.