Bam Teli

Karnı açlardan çok
Kalbi açlara acırım...
                                     Cenap Şahabettin

Düşünme sen bu hesapsız düzeni,
Çiçek’ten kalbimiz var bizim…

Attila İlhan

Bizi hiç şımartan olmadı çocuk..
Bu yüzden gülüşümüz eksiktir.

sana döndüm, yüzümü biriktirdim yüzüne
kapılarda durdum, çocuksuz evlere şenlik ol dedim
içimde tuttuğum gecelerdin, ekin tarlalarında gün heyecanıydın
dudaklarından su içmeye inen güvercinlere
saçlarının rüzgârına, yanağının kuşluk vaktine
benim olmaya hazır yanlarına inandım
kalbimin yamacında gül gölgesisin, hâlâ bekliyorum
Cengizhan Konuş"

Kazak Şair Mağcan Cumabay'ın Kurtuluş Savaşı esnasında Türkiye için kaleme aldığı şiir:
"Alıstagı bauırıma" (Uzaktaki kardeşime)

Uzakta ağır azap çeken kardeşim

Solmuş laleler gibi kuruyan kardeşim

Etrafını sarmış düşman ortasında

Göl gibi gözyaşı döken kardeşim

Önünü ağır kaygı örtmüş kardeşim

Ömrünce yaddan cefa görmüş kardeşim

Hor bakan, yüreği taş, kötü düşman

Diri diri derini soymuş kardeşim

Gelende sen pars gibi bir er olarak

Akdeniz, Karadeniz ötelerine

Kardeşim, gittin beni bırakarak

Ben kaldım yavru balaban, kanat açamam

Uçsam diye davransam bir türlü uçamam

Yön bulduran, yol gösteren can kalmadı

Yavuz düşman koyar mı şimdi beni vurmadan

Kurşunlar genç yüreğime saplandı

Günahsız temiz kanım su gibi aktı

Kansız kalıp kuruyup bayıldım

Karanlık hapse sıkıca kapattı

Görmüyorum gece gezdiğimiz ovayı

Gündüz güneşi, gece gümüş nurlu ayı

Nazlı nazlı ipek kundaklara sarmalayıp

Bizi büyüten altın anam Altay’ı

Ey Pirim! Ayrıldık mı ulu bütünden?

Dağılıp yılmayan yağan oklardan

Türk’ün pars gibi yüreği varken

Korka kul mu olduk düşmandan sinen

Kudrete hamle eden Türk’ün canı

Gerçekten hasta mı, bitti mi hali?

Ateşi söndü mü yürekteki, kurudu mu

Kaynayan damarındaki atalar kanı

Kardeşim sen o yanda, ben bu yanda

Kaygıdan kan yutuyoruz, bizim adımıza

Layık mı kul olup durmak? Gel gidelim

Altay’a, ata mirası altın tahta

Allahım, bizi gazabınla öldürme.
Azabınla helâk etme!
 Bunlardan önce bize afiyet ver.
(Her işime) Allahın adıyla başlarım.
Onun ismi ve yardımı olduktan sonra,
Ne yer yüzü ve ne de gök yüzünün,
Hiçbir bela ve  musibetleri bize zarar veremez.
Ey Rabbimiz; her şey senin hizmetindedir.
Ve her şey senin tasarrufun altındadır,
Sen bizi koru, bize yardım et;
Bizler nadimlerden olduk,
Kapına gelmeye yüzümüzde yok,
Bizlere Rahmetinle  muamele et Allahım.
Çünkü sen Erhamürrahiminsin...
    Amin, Amin, Amin,   
Ve selamün Alel mürselin, ve Elihim,
Velhamdü lillahi Rabbil Alemin.

Yüreğimizi kaplayan sevgiler olsun, karartan değil...

Kazak Şair Mağcan Cumabay'ın Kurtuluş Savaşı esnasında Türkiye için kaleme aldığı şiir:
"Alıstagı bauırıma" (Uzaktaki kardeşime)

Uzakta ağır azap çeken kardeşim

Solmuş laleler gibi kuruyan kardeşim

Etrafını sarmış düşman ortasında

Göl gibi gözyaşı döken kardeşim

Önünü ağır kaygı örtmüş kardeşim

Ömrünce yaddan cefa görmüş kardeşim

Hor bakan, yüreği taş, kötü düşman

Diri diri derini soymuş kardeşim

Gelende sen pars gibi bir er olarak

Akdeniz, Karadeniz ötelerine

Kardeşim, gittin beni bırakarak

Ben kaldım yavru balaban, kanat açamam

Uçsam diye davransam bir türlü uçamam

Yön bulduran, yol gösteren can kalmadı

Yavuz düşman koyar mı şimdi beni vurmadan

Kurşunlar genç yüreğime saplandı

Günahsız temiz kanım su gibi aktı

Kansız kalıp kuruyup bayıldım

Karanlık hapse sıkıca kapattı

Görmüyorum gece gezdiğimiz ovayı

Gündüz güneşi, gece gümüş nurlu ayı

Nazlı nazlı ipek kundaklara sarmalayıp

Bizi büyüten altın anam Altay’ı

Ey Pirim! Ayrıldık mı ulu bütünden?

Dağılıp yılmayan yağan oklardan

Türk’ün pars gibi yüreği varken

Korka kul mu olduk düşmandan sinen

Kudrete hamle eden Türk’ün canı

Gerçekten hasta mı, bitti mi hali?

Ateşi söndü mü yürekteki, kurudu mu

Kaynayan damarındaki atalar kanı

Kardeşim sen o yanda, ben bu yanda

Kaygıdan kan yutuyoruz, bizim adımıza

Layık mı kul olup durmak? Gel gidelim

Altay’a, ata mirası altın tahta

   Ne güzel yazmış şair, kalemine sağlık; Türk'ün Türk'ten başka dostu yok, bunu Türk'ten başka bilende yok.

   " Mukîm-i kûy-i derd eyler meni âh-ı ciger-sûzum
     Bu âheng-i melâl-efzâya bundan yeg makâm olmaz "

Alkışlara inanmayın;
   çoğunluk alkışlıyorsa iyi,
            güzel
 ama alkışlayanlar
       ya dalkavukların elleriyse!

Alkışlara inanmayın;
   çoğunluk alkışlıyorsa iyi,
            güzel
 ama alkışlayanlar
       ya dalkavukların elleriyse!

   Ne fark eder ki; önemli olan alkışlayanlar değil alkışlanan, o da yaptığından emin ise problem yok.

Şöyle diyelim kısaca;
Düşüncelerinizin
ne kadar güçlü olduğunun farkına
 varsanız,
bir daha aklınızdan
negatif düşünceler geçirmezsiniz."
O deniz yıldızı için farketmişti.
-Alkışı önemserim-

   " Eşk sarf eyler felekden kâm hâsıl kılmağa
     Bu güher kadrini bilmez dîde-i pür-nem henûz "

Bir demet sevmek, sevmek ne demek?
Kimine göre sancılı geçen geceler, kimine göre bir gecede söylenen saçma heceler.

...