Huzur Evinde Bayram

YİNE BİR BAYRAM GÜNÜ

Hakan dedenin iki tane çocuğu vardı biri kız biri oğlandı. Kızı ve oğlu evli olduğu için babalarını huzur evine vermişlerdi. Hakan dede kimseyle fazla konuşmaz, her şeyi içine atardı sadece huzur evinde Ayşe teyzeyle konuşurdu. Hakan dedenin çocukları huzur evine çok uzak bir yerde oturuyorlardı. Hakan dede torunlarını ve çocuklarını çoktandır görmüyordu. Onları çok özlemişti. Hakan dede arada bir telefonla kızını ve oğlunu arardı. Günlerden bir gün Hakan dede oğlunu ve kızını aramıştı:

-Alo evladım nasılsınız?
-İyiyiz baba sen nasılsın?
-Bende iyiyim torunlarım napıyor ?
-Onlarda iyi baba hepsi ellerinden öper.
-Bende onların gözlerinden öperim.
-Merak etme babacım bu bayram oraya geleceğiz.
-Ahhh çok sevindim evladım.
-Kapatmam lazım hadi görüşürüz baba.
-Görüşürüz evladım.

Hakan dede bu haberi duyunca çok sevinmişti, umutla bayram gününü bekliyordu. Bu haberi hemen Ayşe teyzeyle paylaşmıştı. Ayşe teyze de bu haberi duyunca çok sevinmişti. Bayram günü gelip çatmıştı çocukları hala gelmemişti ama Hakan dede hala bekliyordu odasının camının önünde sandalye vardı dışarıyı oldukça net gösteriyordu. Hakan dede camdan kızını ve oğlunu bekliyordu. Bir bayram değil aradan iki bayram geçmişti ama çocukları hala gelmemişti . Hakan dede bayram günleri gözünü bir an bile camdan çevirmezdi çocuklarının geleceği umuduyla beklerdi hep. Çocukları gelmediği için çok üzülüyordu.

Huzur evinin sahibi Ersoy amca ,Hakan dedeyle arada bir konuşmaya çalışırdı:

-Hakan dede, biliyorsun çocuklarının işi var kaldığı yerlerde çok uzak üzülme boşuna derdi.

Hakan dede de:
-Bir bayram günü geleceklerini söylerdi hep.

Kaçıncı bayramdı bu hep geleceklerdi. Hakan dede bu sıralar çok hastalanmıştı. Çocuklarını da çok özlemişti. Yine bir bayram günüydü ,Hakan dede sandalyesinde oturmuş dışarıya bakıyordu. Gözleri uzaklara dalmıştı. Kızı ve oğlu caddedeydi. Arabaları masmaviydi. Merdivenleri acele çıkıyorlardı, babalarını çok özlemişlerdi. Ellerinde büyükçe çiçekleri vardı. Babalarının çok sevdiği çiçeklerden vardı. Hakan dede çocuklarının yanına gitmek için ayağa kalkıyordu sandalyeye tutundu birden sandalye hareketlendi, yere düşen Hakan dedenin cansız bedeni olmuştu. Gözleri adeta pencereye dikili kalmıştı.

MERVE NUR YALÇIN

Yazıyı değerlendir: