Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Şiirlerimi çaldın
Helal olsun..

Yüreğimi kanattın
Helal olsun..

Çektin gittin
Helal olsun..

Bir şeyler eksik hayatımızda,
Suyumuzda,
Aşımızda,
Savaşımızda,
Barışımızda,
Deli Deli dönen başımızda.
Yağ gibi değil,
Şeker gibi hiç değil,
Aşımıza bin kez dönen
İman  kadar derin
Şükredecek ellerin.

içimde büyüttüğüm çocuk
ağlıyor annesinin eteğine sarılmış gibi
elinden şekeri alınmış da
sanki bütün dünyaya darılmış gibi
bayram görmemiş sevilmemiş hiç bir zaman
hayattan daha bu yaşta yorulmuş gibi
içinde yarınlara dair yaşattığı
ümitleri bir bir kırılmış gibi
hala köşelerde gelişini bekler
bütün her şeyden ayrılmış gibi...

Çocukluğumu çalan gurbet,
Hayallerimi verir mi?
Geçti o günler elbet,
Duygular geri gelir mi?
Çok ağladık sessizce,
Mektup yazdık gizlice.
Kitaplar arkadaş olamadı,
Anamız bağrına koyamadı,
Nice mahzun yavrular,
Şefkate sevgiye doyamadı..

Yeniden mi baslasam siire,
Yuregimi islesem ince ince,
Kalemimle.
Anlatsam anlatsam...
Hafifler mi icimde tasidiklarim?
Yazmakla biter mi,
Gider mi benden unutamadiklarim?

Çocuktum,
yurtsuz türküler şenlendirirdi,
Görmediğim baharları
Özlemler duyardım, barışı yüklü rüzgarlara
Ve
 bütün sabahlarına yer yüzünün

Yüzüme düşen ilk yağmur damlası
Gözümün yaşına yetiş
Yağmurdur derim
Gurbet ağlatmaz ki adamı..

Kaç kez umut yüklü
Gemiler gönderdik limandan.
Kaç uçakla haber saldık gizlice.
Yar beklemesin diye dumandsan
trenler kara haberdi,alınmazdı.
Kamyon dolusu yükler onun omzunda
Her postacı bize gelir sandık,
Her güzel haber bizim adımıza.
Oysa bir kuş kadar hafifti yürekler,
Uçmayı bilebilseydi,
Kendi verirdi müjdeleri,
Her ayrılığın asra bedel,
Dakikaların ölüm olduğunu.
Nasip vardı ucunda,
Kader vardı.
Kimini mutlu eder,
Kimini ağlatırdı.

Güz bakışlı  anaların toprak kokan kınalı elleriydi Anadolu,
 

Bulut olurdu düşler
yürürdü gecenin ardına bakmadan
Perçemi hüzün ,zülüfü ay çıkmazı
Doru rüzgarların katığı
Yorgun sokakları,
 kordon boyları
 Hüznün çiçeğe durduğu yerdi  Anadolu.

Yedi veren güllerin solduğu
Ecel sinen kaldırımların olduğu
Ve
sevda barikatlarına
 ayrılığın mızrak olup yağdığı yerdir Anadolu.

Alışmışlık 'tan öte kekremsi özlemlerin
Umuda tutunduğu
Acı geçitlerinin doğduğu yerdir,
Anadolu

Çok ahını aldım
Ondandır gönlümde dağların yürümesi..

Kaçalım
beni terk edersen anneme söylerim
şalvar da dikmez
börek de yapmaz sana
abim duysa pek ilgilenmez kumarbaz

beni terk edersen ablam üzülür
söyleyemem kızıma
o da anlamaz neden kaldığımı

oğlum henüz bir yaşında

bu bir şiir değildir...

.........
Dile güneş değse, ağza bulut düşer
Güzele ölüm gelse, toprağa toprak düşer
.........
Burada dil, ağızdan mana dua ve duanın te'siri,
güzelden mana imanlı kimse,
topraktan mana ise imanlı kimselerin imanlı ölene ardndan ettikleri dua.

Adı kalır güzelliklerin;
 Şiirde son mısra,
Şarkıda nakarat,
Ekmeğin son dilimi,
Sözün özü,işareti
Gittiğin yolun rotası,
Aradığın son numara,
Kiminle paylaştıysan
Bir adı,bir tadı kalır.
Hala gülümseyebiliyorsan
 Bir anlamı vardır..

VEDA MAKAMI

Gâh canım olur yâre
Gâh canım alır..
Canım tükenir
Yarası tükenmez....