Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an
elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte
aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi ben harda kaldım.
Bir senfoni vardı kulağımda çalınan
bitti artık hepsi...

Köşeme çekildim hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.

Demiştim sana hatırlarsan:
"Önemli olan
'zamana bırakmak' değil
'zamanla bırakmamak'tır..."
Şimdi bana geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır.

Gittiğim eğer bensem söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

Geceye ay düşer, aklıma gözlerin…
Bu nasıl özlemek ?
Özlemek ne demek?
Ucu bucağı yok, dibi sonu, yok koyusundan özledim.
Fırtınalar koparıyor gözlerim, ve gözlerin aklıma mühür.
Özlemek ne demek?
En delisinden sonsuzundan, akla zarar deliye kâr
Özledim…

Çeneni avuçlarının içine alıp,
 duvara dalıp
 kalma!.
 Çeneni avuçlarının içine alma!.
 Kalk!
 Pencereye gel!
 Bak!
 Dışarda gece bir cenup denizi gibi güzel,
 çarpıyor pencerene dalgaları..
 Gel!
 Dinle havaları:
 havalar seslerin yoludur,
 havalar seslerle doludur:
 toprağın, suyun, yıldızların
 ve bizim seslerimizle...
 Pencereye gel!
 Havaları dinle bir:
 Sesimiz yanındadır,
 sesimiz seninledir...

Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu.

Sadece gülümsemeni al gel yanıma.
Bende bütün acılardan ziyadesi ile var.
Merak etme dün senindim, bugün de seninim, öbür gün borcum olsun.
Söz yaşarsam yine seninim.!!!

Nazım Hikmet

Bir ağaç var içimde 
Fidesini getirmişim güneşten. 
Salınır yaprakları ateş balıkları gibi 
Yemişleri kuşlar gibi ötüşür. 

Bu acılar
bu ağrılar
bu yürek
neyi kimden esirgiyor bu buz gibi sokaklar
bu ağaçlar niçin böyle yapraksız
bu geceler niçin böyle insansız
bu insanlar niçin böyle yarınsız
bu niçinler niçin böyle yanıtsız?

Dün “Canım” olan, yarın düşmanım olmaz benim..
Yaşananların hatırı hep saklı kalır,
Hatırları sorulur, selamları hep alınır
Sildiklerim vardır bir de,
Onlar yanlışlarım ve pişmanlıklarımdır..
Adları anılmaz, hatırları sorulmaz..

Vicdanla birlikte,
“Şeref” ararım ben sevdiklerimde..
Her zaman doğru değildir elbet seçimlerim..
Zaman gelir Şerefsizleri de severim!
Her yerde gözüm kulağım vardır benim,
Eksik söylemek yalan söylemek değildir mantığındaki Çok Dürüstler
Beni değil, kendilerini kandırırlar yalnızca
Bilmezden gelişlerim, aptala yatışlarım
Kaybetme korkumdan değil,
Karşımdakilerin yalan söyleme potansiyellerine olan merakımdandır..

küsmek nedir bilir misin?
küsmek dürüstlüktür..
çocukçadır ve ondan dolayı saftır..
yalansızdır..
küsmek; seni seviyorumdur..
vazgeçememektir...
beni anlatır küsmek.kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur..
küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir..
küsmek, sevdiğini söyle demektir..
hadi anla demektir..
küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır..
yani,
diyeceğim o ki:
ben sana küstüm...

Kar kesti yolu
sen yoktun.
Oturdum karşına dizüstü
seyrettim yüzünü
gözlerim kapalı.

Gemiler geçmiyor uçaklar uçmuyor
sen yoktun.
Karşında duvara dayanmıştım
konuştum konuştum konuştum
ağzımı açmadım.

Sen yoktun,
ellerimle dokundum sana
ellerim yüzümdeydi.

Sevgilim,
yaş kemâlini buldu.
Bana öyle gelir ki
belki bin yıllık bir ömrün macerası geçti başımızdan.
Ama biz hâlâ
güneşin altında el ele yalınayak koşan
hayran gözlü çocuklarız..

Sevebilirim,
hem de nasıl,
dile benden ne dilersen,
canımı, gözlerimi

Kızabilirim,
ağzım köpürmez,
ama devenin öfkesi haltetmiş benimkinin yanında,
devenin öfkesi, kinciliği değil.

Anlayabilirim
çoğu kere burnumla,
yani en karanlığın, en uzaktakinin bile kokusunu alarak
ve döğüşebilirim,
doğru bulduğum, haklı bulduğum, güzel bulduğum herşey için, herkes için,
yaşım başım buna engel değil,
ama gel gör ki çoktan unuttum şaşıp kalmayı.
Şaşkınlık, alabildiğine yuvarlak açık ve alabildiğine genç gözleriyle bırakıp gitti beni.
Yazık.   

"Bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk.
Ama biz yine de eksik etmeyiz sol cebimizden umudu."

Ne ben Sezarım, Ne de sen Brütüssün.
Ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün.
Artık seninle biz,düşman bile değiliz .