Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Kim bilir belki bu kadar sevmezdik birbirimizi
uzaktan seyredemeseydik ruhunu birbirimizin.
Kim bilir felek ayırmasaydı bizi birbirimizden
belki bu kadar yakın olmazdık birbirimize...

Geceye ay düşer, aklıma gözlerin….
Bu nasıl özlemek ?
Özlemek ne demek….
Ucu bucağı yok, dibi sonu, yok koyusundan özledim…

Gülümsemek; Adaleti bozuk düzene Sessiz bir küfürdür. Gülümseyin...

İnsan ya hayrandır sana, ya düşman.
 Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun ya bir dakka bile çıkmazsın akıldan...

..

....

....

Yüzü sonbahar hüznü güneşe benziyordu. Gülüşü birden bire geldi, beklemiyordum keskin bir bıçak gibi saplandı aklıma… Hep böyle cana yakın mı bakar acaba?

Ayrılık, demir çubuk gibi sallanıyor havada
Çarpıyor yüzüme yüzüme
Sersemledim

Kaçıyorum ayrılık kovalıyor beni
Yolu yok elinden kurtulmanın
Dizlerim kesildi, yıkılacağım…

Ayrılık, zaman değil, yol değil;
Ayrılık, aramızda bir köprü…
Kıldan ince, kılıçtan keskin.

Kıldan ince, kılıçtan keskin;
Ayrılık, aramızda bir köprü.
Seninle diz dize otururken de…

İnsanlar işine gelince değil de vicdanına değince iyilik yapsalardı; bugün çıkar ilişkileri değil, gerçek sevdalar yaşanırdı!

Yürekli bir kadının başı, yüreksiz bir erkeğin omzuna ağır gelir!

Aşk, bazen gitmekle kalmak arasında verdiğin en büyük savaştır. Sevmeyenin aklı, gerçekten sevenin kalbi kazanır bu savaşı.

Kararmasın yeter ki
Sol memenin altındaki cevahir!

...

Ah Nazımım ahh...