Bam Teli

hayatın anlamı; her şeyin üstüne çıkıp mükemmel basitliğe ermekmiş...

//Kuşlar bile kader' le uçar,
Velhasıl evvela “kısmet”
Evvela “kader” //
Abdurrahman Cahit Zarifoğlu

Yatsam uzun uzun ve kalmasam
Sonra bir uyansam ki herşey yoluna girmiş olsa..

Ali Lidar'

Yok öyle bir dünya,
 bütün olumsuzluklara göğsünü siper etmen gerek...

En güzel şey en basit olandır.

diyorum ki; insanın en iyi yoldaşı onu çok seven değil, en iyi anlayan kişi..
anlamakla başlıyor yolculuk... yollar kısalıyor, zaman genişliyor, yüzün gülüyor.. bir avuç kestane yüreğini ısıtıyor... daha ne?

Çekip gidene herşey mizah,kalıp bekleyene herşeey şiirdir.....

Toplanmış yine dostlar aynı yer ve aynı saatte
Ne sevdaymış bu eğitimhane
Unutturur gamı kederi
Yürekleri serinleten şelale soğukluğunda
Aslında ısıtır üşüyen tüm kalpleri

Unutulmak ne acı
Hatırlamak ne ağır.

Küçük şeylerle mutlu olmayı öğrettiler bize.
Ne her gördüğümüzü isterdik,
ne de her istediğimiz olurdu.
Ama öyle bunalımlara girip çıkmazdık.
Ertesi gün unuturduk.
Bir giydiğini bir daha giymemek,
önüne konan yemeği beğenmemek ne haddimize.
Bunları sorgulayacak kadar zengin değildik.
Hani bir kıyafetin miras gibi büyükten
küçük kardeşe kaldığı o günlerden bahsediyorum.
Sökülenin atılmayıp dikildiği,
yıprananların yamalarla saklandığı günler.
İşte bu yüzden her anne iyi bir terzi
ve her baba da yenilerini alamadığı için biraz buruk olurdu.
Ama modayı yine de yakından takip ederdik biz.
Mesela; ipten kemerlerimiz, çoraplardan eldivenlerimiz vardı.
Her bahar papatya toplamak ve çimlerde yuvarlanmak gibi
sıradan eğlenceler de edinmiştik kendimize.
Üstelik pantolonumuzda beliren çimen lekesi için
annemizden yiyeceğimiz azara bile hiç aldırış etmeden.
Ama yine de iyi çocuklardık biz.
Ağlayan küçüğümüzü susturmasını da,
pazardan gelen büyüklerimizin yüklerini taşımasını da,
beraber gülüp, beraber ağlamasını da iyi bilirdik.
İstediğimiz bir şeyin olması için sabretmeyi de
o yokluk günlerinde öğrendik.
İşte bu yüzden ekmek ve emek bizin için nimettendir.
Kaybetmemek için sıkı sarılırız, ekmeğimize de sevdiklerimize de.

.

Sizi kaybetmek gibi bir derdi olmayan insanları kazanmak için ömür tüketmeyin.

Bülbül, güle hayran olur
Hayran olur, seyran olur
Bazı insan gafil(cahil) olur
Cahil, arif olmaz imiş...

Yazacaksın bu gece, biliyorum..
Bunu bilecek kadar seviyorum..

Arabesk sevmem.arabeske dalanları akıl yitimi ile suclardım.
Yaşlanıyorum.rüzgara tükürecek gücü yitirdim.
Çekilmeli artık

Hayattan korkmayın çocuklar; iyi ve doğru bir şeyler yaptığınız zaman hayat öyle güzel ki !
Dostoyevski