Öğretmen Olmaktan Mutlu Muyuz?

Bende çok  pişmanım.tek sınıflı  bir okulda  öğretmenim.Her yük bizim omuzlarımızda.Birde  üstüne  ilgilenmeyen   aile  gelince  insan  artık  yeter  diyor.

bilmiyorum

aslında soruyu şu şekilde değiştirmek lazım;öğretmen olupta pişman olmayan var mı?

 3 sınıfı birden okuttuğum için pişmanım...

aslında şunu söylemek lazım.Öğretmenlik sabır isteyen bir meslek ve ben bu sabırı kendimde göremiyorum.Hayalimde şu var inşallah gerçekleşir birgün  milli eğitimde bir kademeye gelmek.müdür yetkili olrak 3.senem bu bana daha cazip geliyor.emeğimi ve sabrımı bu iş için harcamayı daha çok seviyorum.AMA ÖĞRETMENLİĞİ SEVEREK YAPANLARA DA SAYGIM SONSUZ

ben isteyerek bu mesleği seçtim ama gerçekten sabır ve feragat isteyen bir meslekmiş umarım hakettiğimiz değeri görür ve daha çoşkuyla görev yaparız

Aslında bir eğitimci olarak bu soruyu düşünmek bile yanlış ama düşündürüyorlar değil mi?Özellikle benden çok şey bildiğini düşünen velilerden bıktım.

neden pişman olmayacaz ki.çok yüksek maaş aldığımız için mi,çok güzel koşullarda çalıştığımız için mi,toplum içinde saygın olduğumuz için mi.neden?işimizin tek güzel tarafı birbirinden masum çocuklar.gerisi hikaye

EĞER ÇOCUKLARI SEVEREK BU MESLEĞİ SEÇTİYSENİZ PİŞMALIK DIUYMAZSINIZ DİYE DÜŞÜNÜYORUM DEĞERLİ ÖĞRETMEN ARKADAŞLARIM..BİZ PİŞMAN OLMAK İÇİN BAHANE ARIYORUZ BENCE ,ÇOCUKLARI SEVİN HERGÜN ONLARA küçük bişeyt OLSA BİLE ÖĞRETTİĞİNİZ BİŞEY OLURSA MUTLULUĞU GÖRÜN ,işte bu DEYİN..KENDİNİ BEĞENMİŞ ÇOK BİŞEY BİLDİĞİNİ DÜŞÜNEN VELİLER NE DE BİRLEŞTİRİLMİŞ SINIF OKUTMAK hiçbirinin size pişmanım kelimesini söyletmesine izin vermeyin bence...bizim farkımız var:BAŞÖĞRETMENİMİZİN İZİNDE YÜRÜYORUZ,BÖYLE KUTSAL BİR MESLEĞİ SEÇTİK SONUNA KADAR DEVAM EDELİM...doğruyu yapatığımıza inanıyorsak,elimizden gelen çabanın tamamını gösteriyorsak,HAKETTİĞİMİZİ ALACAĞIMIZA İNANIYORUM BEN..sizin de inanmanız dileklerimle,saygılar öğretmenlerim...

mesleğimiz kutsal evet hemde en kutsal meslek
hepimiz çocukları seviyoruz zaten sevmezsek nasıl yaparız sadece sevmekle çözülmüyorki ya onların bağlı olduğu aile çevre ne kadar eğitmeye çalışsakta inatla bize yardımcı olmamaları
herşeyi bizim sırtımıza yükleyip uzaktan bakmaları
içinde olduğumuz çaresizlik
küçük bir karınca gibi suyun yönünü nasıl değiştireceğiz

Ben bu müfettişlere kıl oluyorum. Bir sürü evrak isteyip duruyorlar. 20 dakikada gözlemleyip hep açık arıyorlar.Amelemiyiz ya....?Her yerim evrak ve dosya.Bir sürü kağıt israfı ve zaman kaybı.ooooooooooff oof...

öğretmenlikten kimsenin zengin olduğu görülmemiştir.o kadar gönül işi olan bir meslekki.standart bi hayat yaşar ve ölürler.fakat öyle zamanlar oluyor ki hiçbir meslekte bu tadı alamıyorsun belki.ben hiç pişman değilim.

şükür allahıma   seviyorum yinede öğretmenliği.birşeyler öğretmekten mutlu oluyorum.ip atlayıp sek sek oynamak onlarla.kin tutmaması çocukların çok güzel.hiç büyümeseler hep  öyle saf temiz kalsalar keşke ama  .....

ben öğretmen kökenli değilim aslında kimyagerdim dim çünkü 10 yıl önce öğretmenliğe başladım ve öğretmenliğe sonradan aşık oldum.Çocuklara öğretmek ,onların başardığını görmek beni dünyalar kadar mutlu ediyor .Ama son 2-3 yıldır yapılan değişiklikler beni,yalnız beni değil gördüğüm kadarı ile tüm arkadaşlarımı bezdirdi.Yinede çocuklarla birlikte olmak her şeye değer