Özlüyorum...

Sobalı küçük evimizde soğuk odadan gelen yatakların üstüne ziplamayi özlüyorum. Evin bir köşesine saklanan kuruyemişleri bulup gizli gizli yemeyi çok özlüyorum.

    Cep telefonların olmadığı 80li ve 90'lı yılları. Hatta teknolojinin az; doğallığın fazla olduğu 70'li yılları daha çok özlüyorum.

Hocam  köyünüzün adı ile aynı soyadına sahip bir arkadaş vardı üniversitede okurken. Sırf bu yüzden adını unutmamış olabilirim.

Köyümüzdekilerin büyük kısmının soyadı "Gök" ve "Gökahmetoğlu" Muhtemelen bizim köydendir.

Köyümüzdekilerin büyük kısmının soyadı "Gök" ve "Gökahmetoğlu" Muhtemelen bizim köydendir.

Evet hocam sizin köyden. Gökahmetoğlu...

Anneme sarılıp yanaklarından öpmeyi özlüyorum. 25 yıl oldu kaybedeli. Allah gani gani rahmet etsin.

Kırklı yaşlarımı,
Çocuklarımın küçüklük hâllerini..

Köy okulumdaki öğrencilerimi....

Köy okulumdaki öğrencilerimi....

Özellikle de 2010 - 2020 yılları arasındakileri sayın hocam.

bende köy okulundaki öğrencilerimi özlüyorum ...eski günler güzeldi...hele 90 lar ...

A dalete değer verilmesini
B ereketli tarım arazilerini
C ana yakın komşuları
Ç elik gibi sinire sahip toplumu
D oğal gıdaları
E mniyetli sokakları
F ırsatçılara şans verilmeyen günleri
G önül almanın önemsendigi zamanları
Ğ açlara değer verilmesini
H aksızlık yapmaktan imtina edilmesini
I şık kirliliğinin az olduğu yılları
İ ncitmektense susmayı
J etonla telefon edilen 80'li 90'lı yılları
K ötülerin sayıca azlığını
L iyakata önem verilmesini
M aneviyatın daha değerli olmasını
N edensiz sevgiyi
O rtakların birbirine olan güvenini
Ö zgüveni yüksek öğrencileri
P eşin ödenen kartsız alışverişi
R ahatın geri planda olmasını
S özün senet olmasını
Ş ikayetten çok çözümün söylenmesini
T evazunun kibre tercih edilmesini
U zun uyku sürelerini
Ü zmektense kırılmanın tercih edilmesini
V adde bulunurken dikkatli olunmasını
Y asaklara riayet edilmesini
Z enginlerin cömert olmasını
 

Tenekeyle aldığımız peyniri.Dun azıcık tulum peynirine 340 lira verince o tenekeyi özledim.

 😔 Allah rahmet eylesin sayın hocam.Ben de alışamadım hala..İzahı olmayan tarifsiz bir acı..sabırlar diliyorum çayşinas hocam

Çocukken arkadaşlarımla birlikte akşamın bir vaktine kadar huzur içinde oynadığımız o günleri.

İnsanların bu kadar bencil ,doyumsuz ve sorumsuz olmadığı  eski günleri..