Sevdiğimiz Şiirler

Üzülebiliyorsan...
Kendinle gurur duy,övün,imren yüregine,gözlerine...
Üzülebiliyorsan demekki hala yüregindeki güzellik ölmedi...
Üzülebiliyorsan demekki hala sol yaninda ki hala ümidi bitmedi...
Üzülebiliyorsan yüreginin derinliginde bir cennet bahcesi....
Üzülebiliyorsan yüregine dokundu bir hüzün nagmesi....
Üzülebiliyorsan kalbine dokunan bir el var sanki....
Üzülebiliyorsan demekki sen hala bir umudun habercisi...


Üzülme....
Kiymetini bil olurmu bunun....
Demekki üzülmeye degersin...
Yüregindeki hüzünlerin kalp evinin soguk topragini alt üstü edebiliyorsa...
Sen üzerinde her güzelligi yetistirebilecek bir topraksin....
Dertlerin,tasalarin,bazen yersiz düsüncelerinin firtinasiyla saga sola savruluyorsa....
Catlarcasina yarilan gögsüne umut fidanlarinin tohumu ekilecek unutma...


Üzülme.....
Yalnizim deyip,yalnizligina sitemlemdigin anlarda unuttugun bir sey var....
Bir hic iken seni sen yapan,degersiz iken en degerli kilan...
Herkesin seni terkettigi anlarda bile seni asla terketmeyip sana....
Sah damarindan daha yakin olan!!!!


Simdi asma o yüzünü,kaldir gözlerini düsüncelerinin derinliginden...
Bak yüregine dokunuyor,hüznü alip gözlerine getiriyor....
Bak simdi aynaya derinligine bak bakabildigince derinligine....
Rabbim beni hic unutmadiki,benden bir an bile ayrilmadiki....
Gözlerinin icindeki isiga bak,Rabbim hep yüregimdeydi ki....
Yüregimin üzerindeki titreyen hüznümdeydi...
Herkes birer birer gittiginde sen hic gitmiyendi

Sesini Ört Üzerime Yoksa Üşür Cümlelerim

Kundaklandı zaman yine.
Her yer kör karanlık.
Her köşe başı derin bir kuyu.
Ver ellerini, çekeyim seni.
Sofranda bana yer aç ta acına bir de ben banayim.

Sesini ört üzerime.
Üşür cümlelerim.
Aç hüzünlerini de yüzümün yara bere bilmeyen yanlarına süreyim.
Uzat sesini. Kanayan yüreğini sevgimle sarayım.
Gözlerin kan yeri.
Kanıyor yürek cephelerin.
Tüm yolların sis ve pusu.
Bir günahın altında ezer iken başını seni üzenleri sevindirmeye devam et.
Diri diri göm içindeki kız çocuğunu.
Sonra mezarinin başında siyah elbisen ile ört sesini.

Sen acıtmaya devam et düşlerini.
Kanat gökyüzünü.
Ben seni yaşatmaya devam edeceğim.
Kör topal
Yarı ölü yarı diri
Seni mutluluk safında umuda dua eder iken gülümseteceğim.
Gücüm yetene kadar.

Şimdi sesinin yokluğunda adının yedi harfine sığındım.
Her harfine bir düş sakladım.
Her gülüşüne bir Cennet.
Sen acıya yanaştıkça ben adını mutlulukla anıyor olacağım.
Hadi diyorum kendini kendi yürek darağacında asmaya devam et. S
en kendini öldürdükçe,
Ben seni binlerce kez satırlarda doğurmaya,
Cümle kenarlarında yaşatmaya,
Noktalama işaretlerinde nefes aldırmaya,
Ve paragraf başlarında mutlulukla anmaya yemin ettim.

Hadi sevgili,
Söyle suskunluğun yürek terazisinde kaç harf eder ?
Yokluğun bende kaç cümle eder ?
Ben adının her harfine gökyüzünün bir rengini denk getirmişken
Söylesene bu yürek seninle ölmekten vazgeçer mi ?
İsmail Sarıgene

AKŞAM VAKTİ
Neden öyle sessiz duruyorsun öyle?
Şarkın mı tükendi dersin, biten günle,
Yoksa gün mü bitti şarkınla beraber?

Çığlıklar, içinde can verdiği bu an,
N'olur, gözlerine geceler dolmadan,
Bana altın gibi bakışlarını ver...
CAHİT SITKI TARANCI

BANA BİR ŞARKI SÖYLE     

Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor
Gözlerim kan çanağı, yorgunum, uykusuzum
Bir baksana ne haldeyim deli divane
Yaralıyım, çaresizim umutsuzum
Bana bir şarkı söyle
Yağmur ol yağ üstüme, güneş ol ısıt
Dökül karanlığıma ışıklar gibi
Al beni, en uzaklara götür
Sesin, aksın içimde bir pınar gibi
Bana bir şarkı söyle
Bütün renkleri kat birbirine
Buram buram bir turuncu getir geçen yazdan
Bir tüy gibi, bir bahar dalı gibi
Hafiften, inceden, güzelden, en beyazdan
Bana bir şarkı söyle
Yağan kar nasıl hazin yağar bilirsin
Kurşuni bir gökyüzünden ağlamaklı
İşte öyleyim, kapkarayım bugün gel
En hüzünlü sesinle, en dokunaklı
Bana bir şarkı söyle..

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
 
 
 

 

   h.n.a.

Zifiri
 Bak yine uyku yok gözümde
Zifiriyim bi yerlerde
Dur geri döndür beni sende
Ölüm olsan götür benide

İçtiğim şaraptı hayalin
Yakar bi cigara biterim
Dumanında yitip giderim
İçime seni çekerim of
İçime seni çekerim of
İçime seni çekerim of

Sensiz kötüyüm beterim
Çıkmaz sokağın biriyim
Öksüz kaldım yetimim ben
Sönmüş ateşin külüyüm
Zindan oldum hapisim ben

 SUS NENİ
Sus  neni ,
gözüne bakamadığım ,
sus/!
Nasıl sevdiysen öyle kalamıyorum,
Sus neni!
Yolunu yordamını unuttum aşkın,
Sesimi gizleyecek bir yer bulamadım şiirden başka,
Sus neni.
 konuşma,öğrenmeye kıyamam seni
aşkın sözünü tut,
şiire dök içini.
 Ama gözyaşı olmasın içinde,
Ayrılık yeşillenmesin .
sus neni.
Yokluğumda sevdam örtsün seni
Üşüme sözsüz zamanlarda
Sus neni
...............

Üç nokta; aşktır...

Her nokta gizli bir (ah!)tır.

Seviyorum diye haykıramamaktır.

Boğazda düğümlenen iki çift sözdür.

Dilin lal, gönlün melal olduğu andır.

Gözlerden süzülemeyen iki damla gözyaşıdır.

Hissedilen fakat bir türlü yazılamayandır.

Kelimelerin kifayetsiz kaldığı andır.

Üç nokta; hayattır... Hüznüyle, sevinciyle...

Üç nokta; bitmeyendir... Bitemeyendir...

Üç nokta; ölümdür... İçinde sonsuzluğu barındıran sondur.

Üç nokta; dünün güzelliklerine duyulan özlem, yarına duyulan hasrettir.

Geçmişle gelecek arasında kurulan köprüdür üç nokta, üzerinden bugünün geçtiği.

Üç nokta; bir an durmaktır... Bir nefeslik moladır... Bazen korkudur, heyecandır... Bütün duyguları içinde barındırandır...

Üç nokta; 'yar'dır her noktada bir harfin gizlendiği...

Üç nokta; bitmeyen duamdır ve hediyemdir sizlere!
 
Yaşanacak daha çok şeyiniz olsun diye...

Küçücüktü bir zaman
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat
6 Haziran 1973
Galata Kulesinden bir adam attı kendini
Bu nankör insanlara
Bu kalleş dünyaya inat
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat.

Seninle başladı, bitsin seninle…
Ve gün be gün, ben seni düsünürüm.
Sen benim herseyimsin ey sevgili.
Rüzgarlara ezberlettim türkülerimi,
Ben hep uzaklara türkü yazarım
Sılamsın, sevdamsın, sabır tasımsın
Kalemim adından baska ad yazmaz
Bu kütükte baska bir ad okunmaz
Narına nuruna kurban oldugum
Seven sevdiginden asla yakınmaz
Ben sevda bölügünde kıdemli bir askerim
Terhis olsam gidecek bir yerim yok
Yüregimden baska silah tasımam
Bütün adresleri iptal ettim
Benim senden özge gerçek yarim yok.
Sen benim herseyimsin ey sevgili
Ben rol geregi asık degilim
Deme bu garibin benimle isi ne…
Askım beni teshir eder, Sesim içime saklanır
Aklanırsa adım, seninle aklanır.
Istersen durmadan adres degistir,
Gözlerimi baglasalar da bulurum seni.
Ben, türkülerde tanıdım Fizanı, Yemeni
Anlasam ki sesim sesine degmistir,
Bütün gemileri yakar gelirim.
Bu bir taahhüttür; sına beni..
En deli rüzgarların önüne sür, bulut-bulut,
Bir yerde yanlıs yaparsam adımı unut.
Son kursunu kendime sıkar gelirim.
Bir et kemik torbası degilim ben
Bir hasar raporu degil yazdıgım
Bir ask mektubudur ey sevgili,
Kızıl-kıyametten önce…
Ve görmek için bakmaya gerek yok
Her dilde güzeldir senin adın
Meydanlar sarsılır sen ortaya çıkınca
Yeter ki görecek göz, göz olsun.
Velhasıl uzun sözlere hiç gerek yok
Dil hicâbından lâl olmalı seni anarken
Ey benim tabibim, tacidarım
Gündönümüdür ben seni bekliyorum

Bahattin KARAKOÇ

'Bu gün  içine  kapanmak  gelmedi  içimden.Duamı  sesli  yaptım.Amin  diyen  diller  ne  güzel  diller'

Bu  nasıl  çelişkidir  Rabbim!
  Her  yanımda  varlığına  şahit  olduğunu iddia edenler var,
    Bir  yanımda  'Varlığıma şahittir Rabbim' diyen meçhuller,
Bu  nasıl  çelişkidir  Rabbim!

 Doğrusu  meçhullerdenim...
  Ki  şahidim  olmassan  Rabbim, nice  olur halim!

 Hani  resulün 'Şahit ol  ya  Rab' demişti ya!

Şahidim  olmassan  nice olur  halim!
    
  Ki  vaadin  var  senin
  'Ömrüne  şahit  olarak  rabbini  ilan  edenleri  zelil  etmeyeceğim diye'
  Şahit  ol  ya Rab!
     Özgürlük  adına
  Şahit  ol  ya Rab!
    İnsanlık  adına
  Şahit  ol  ya Rab!
   Varlığının  şanı  adına
  Şahit  ol  ya Rab!!
 
 

  

Dün canım olan
Yarın, düşmanım olmaz benim
Yaşananların hatırı hep saklı kalır,
Hatırları hep sorulur selâmları hep alınır…
Sildiklerim vardır bir de,
Onlar yanlışlarım ve pişmanlıklarımdır
Adları anılmaz, hatırları sorulmaz,
Sadece beddualarımdır
Vicdanla birlikte
Şeref ararım ben sevdiklerimde.
Her zaman doğru değildir elbet seçimlerim
Zaman gelir şerefsizleri de severim
Her yerde gözüm kulağım vardır benim
"Eksik söylemek yalan söylemek değildir” mantığındaki “Çok Dürüstler”?
Beni değil, kendilerini kandırırlar yalnızca
Bilmezden gelişlerim, aptala yatışlarım
Kaybetme korkumdan değil,
Karşımdakilerin yalan söyleme potansiyellerine olan merakımdandır…
İnkâr olmaz benim hayatımda
Yaşananı, “yaşanmamış” saymam
Sayanları da saymam
Kelimelere sığmaz,
Sayfalar sürer beni anlatmak,
Ama ne kadar anlatılırsa anlatılsın
Yaşayan bilir beni, yaşamayan anlamaz
Ağırdır sevmelerim her yürek taşıyamaz,
Büyüktür umutlarım her omuz kaldıramaz.
 
Nazım Hikmet RAN

SES

Çeneni avuçlarının içine alıp,
duvara dalıp
kalma!.
Çeneni avuçlarının içine alma!.
Kalk!
Pencereye gel!
Bak!
Dışarda gece bir cenup denizi gibi güzel,
çarpıyor pencerene dalgaları..
Gel!
Dinle havaları:
havalar seslerin yoludur,
havalar seslerle doludur:
toprağın, suyun, yıldızların
ve bizim seslerimizle...
Pencereye gel!
Havaları dinle bir:
Sesimiz yanındadır,
sesimiz seninledir...
 

Nâzım HİKMET

Acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim...
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında.
öyle yoruldum ki, yoruldum dünyayı tanımaktan,
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda.
Acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman,
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi bir çok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın,
başından başlayabilirim...

                                                      İsmet ÖZEL

Bağışla beni rüyam, çölümdeki son deniz
Bağışla allı turnam, dağ başındaki duman
Masum bir dalgınlığın infilâkıyla şimdi
Gel de gör; yıkılıyor üzerime asuman..

Nurullah Genç..