Sevdiğimiz Şiirler

DENİZ TÜRKÜSÜ

Dolu rüzgârla çıkıp ufka giden yelkenli!
Gidişin seçtiğin akşam saatinden belli.
Ömrünün geçtiği sahilden uzaklaştıkça
Ve hayâlinde doğan âleme yaklaştıkça,
Dalga kıvrımları ardında büyür tenhâlık
Başka bir çerçevedir, git gide dünyâ artık.
Daldığın mihveri, gittikçe, sarar başka ziyâ;
Mâvidir her taraf, üstün gece, altın deryâ...

Yol da benzer hem uzun, hem de güzel bir masala
O saatler ki geçer başbaşa yıldızlarla.
Lâkin az sonra lezîz uyku bir encâma varır;
Hilkatin gördüğü rü'yâ biter, etrâf ağarır.
Som gümüşten sular üstünde, giderken ileri
Tâ uzaklarda şafak bir bir açar perdeleri...
Mûsıkîsiyle bir âlem kesilir çalkantı;
Ve nihâyet görünür gök ve deniz saltanatı.

Girdiğin aynada, geçmiş gibi dîğer küreye,
Sorma bir sâniye, şüpheyle, sakın: "Yol nereye?"
Ayılıp neş'eni yükseltici sarhoşluktan,
Yılma korkunç uçurum zannedilen boşluktan
Duy tabîatte biraz sen de ilâh olduğunu,
Rûh erer varlığının zevkine duymakla bunu.

Çıktığın yolda, bugün, yelken açık, yapyalnız,
Gözlerin arkaya çevrilmeyerek, pervâsız,
Yürü! Hür mâviliğin bittiği son hadde kadar!...

İnsan, âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar.
 


Yahya Kemal Beyatlı

BANA BİR ŞARKI SÖYLE     

Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor
Gözlerim kan çanağı, yorgunum, uykusuzum
Bir baksana ne haldeyim deli divane
Yaralıyım, çaresizim umutsuzum
Bana bir şarkı söyle
Yağmur ol yağ üstüme, güneş ol ısıt
Dökül karanlığıma ışıklar gibi
Al beni, en uzaklara götür
Sesin, aksın içimde bir pınar gibi
Bana bir şarkı söyle
Bütün renkleri kat birbirine
Buram buram bir turuncu getir geçen yazdan
Bir tüy gibi, bir bahar dalı gibi
Hafiften, inceden, güzelden, en beyazdan
Bana bir şarkı söyle
Yağan kar nasıl hazin yağar bilirsin
Kurşuni bir gökyüzünden ağlamaklı
İşte öyleyim, kapkarayım bugün gel
En hüzünlü sesinle, en dokunaklı
Bana bir şarkı söyle..

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım....
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85′indeyim ve biliyorum…
ÖLÜYORUM…

- Jorge Luis BORGES -

BEN DEĞİLDİM

Bir aksam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.

Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.

Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebebsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.

Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..
 
Özdemir Asaf

  NOKTASIZ
  Biri gelir sorarsa
  Sana beni sorarsa
  Gitti der misin
  Gittiğimi söyler misin
  Gidiyorum ben sana
  Benimle gider misin.


                Özdemir ASAF

  Sormayın  

Yürüyorum sonu gelmez bir yolda,
Ne haldeyim sakın bana sormayın,
Benim gönlüm yine bugün isyanda,
Bir limana yanaşıyor sormayın

Yalan değil bir bakışa kandığım,
Bulutlarla uçuyorum sandığım,
O belalı iki göze yandığım,
İçerimde yangınım var sormayın

Nasıl düştüm bu aşkın pençesine,
Kalbimi çevirdi gül bahçesine,
Kulak verin duyguların sesine,
Çaresiz bir derde düştüm sormayın

Denizlerde dalga gibi coşarım,
Rüzgarlara meydan okur koşarım,
Aşıkların dünyasında yaşarım,
Yüreğime sevgi düştü sormayın

  AŞK

  Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
  Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
  Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür;
  Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.


                Özdemir ASAF

SENSİZ

Sensiz de denizi seyredebiliyorum.
Hem dalgaların dili seninkinden açık.
Ne kadar hatırlatsan kendini boş.
Sensiz de seni sevebiliyorum.

Hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
Karşılaştığımız zamanlarda.
Sen, sevgiden şımaran çocuk,
Ben şaşıran budala.

Özdemir Asaf

  Hasret Taşları   

Gönlüme diktigin sevda gülleri
Acılmadan önce solar mı sandın
Ölümsüz askıma elveda derken
Yerin baskasıyla dolar mı sandın

Sevdana düseli ömrüm cileli
Bakısların beni eyledi deli
Aramızda esen ayrılık yeli
Gelmeden sona erer mi sandın

Aşkını yasarım gönülde, serde
Sayende düsmüsüm cekilmez derde
Beni bu yoldan döndür de
Attıgı tükürügü yalar mı sandın

Gönlüme doldurdun hasret tasları
İnlettin seherde öten kusları
Gözümde dökülen kanlı yasları
Pınardan akan sular mı sandın

Cigarayı Attım Denize

Cemal Süreya

Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruz
Gökyüzünün o meşhur maviliğinde
Uzun saçlı iri memeli kadınlarıyla
Bir Akdeniz şehri çıkabilir içinden
Alıp yaracak olsak yüreğini
Şimdi bir güvercinin

Şimdi sen tam çağındasın yanına varılacak
Önünde durulacak tam elinden tutulacak
Hangi bir elinden güzelim hangi bir
Bir elinde kızlığın duruyor garip huysuz
Öbür elinde yetişkin bir günışığı
Daha öbür elinde kilometrelerce hürlük
Çalışan insanlar için akşamlara kadar
Toz duman içinde
Bir elinle de boyuna ekmek kesiyordun

Biz eskiden de en aşağı böyleydik senlen
Bir bulut geçiyorsa onu görürdük
Bir minarenin keyfine diyecek yoksa onu
Bir adam boyuna yoksulluk ediyorsa onu
Ne zaman hürlüğün barışın sevginin aşkına
Bir cigara atmışsak denize
Sabaha kadar yandı durdu

KALAN

Bir şey kaldı gecelerden birinde
Senden.
Öncesinde bilinmemiş birşey,
Silinmez bir ses gibi giden..
Kelimelerden büyük, kelimelerin içinde,
Bir şey kaldı senden
Yaşamalar'ın arasında kaçamaklı.
 
Veriliş rengi başka, alınış rengi başka..
Söylemeye vakit kalmadan
Dudakların altına bırakılmış bir şey.
Karanlıkların tam ortasında bir kırmızı nokta..
Gözlerce pırıl pırıl, ellerce saklı.
 
Bir şey kaldı, bir denizin kıyısında senden,
Bakışlarla yüklü, söylemelerle sessiz..
Seninle dolu, seninle sensiz bir şey..
Arandıkça bulunmamış yıllar yılı,
Bulundukça aramaklı.


Özdemir ASAF

          ANKARA

Kaçtım uzaklara hep milyon kere,
Karanlık yorgan ve yastığım şehir.
Benlik parçalandı hep zerre zerre,
Adımlarıma dost sustuğum şehir.

Her yanım bir boşluk ve yazı tura,
Hazmettiğim açlık kaçtığım şehir.
Gecesi aydınlık,gündüzü kara,
İçine pişmanlık saçtığım şehir.

(2001)


Celalettin Koz

Kendine iyi bak
Bir veda değil elveda cümlesidir çoğu zaman
O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde
Kednine iyi bak
Çünkü bundan sonra ben yanından olmayacağım olamayacağım
İstesemde istemesemde
Sevdim bir zamanlar seni
Hâlâ seviyorum
Ve benden sonrada mutlu olmanı istiyorum
Olurda birgün dönersem seni iyi bulmak istiyorum
Kendine iyi bak
Çünkü bundan sonra kendinden başkası olmayacak yanında sana bakacak
Ben olmayacağım
Kendine iyi bak
Ve beni düşünme
Çünkü bende seni düşünmeyeceğim artık
Arama sakın beni yazma
Çünkü ben yazmayacağım
Sil beni yüreğinden
Çünkü ben sileceğim
Fakat yaşanılan paylaşılan güzel şeyler hatırına
Sana yürekten mutluluklar diliyorum
Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum
Kendine iyi bak
Aramızda geçen herşeye rağmen
Benden sonra iyi olduğunu bilmeyi tercih ederim
Aslında bilmem çok önemli değil
İyi olduğunu varsayacağım
Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum
Seni kendinle baş başa yapayalnız bırakıyorum
Biliyorum kendini bırakacaksın benden sonra
O yüzden iyi bak diyorum
Aslına bakarsan çok da fazla umursamıyorum
Kendine iyi bak derler ve giderler
Tutkuyla sevenler bazen birden fazla söylerler bunu
Çünkü onları ayırmak eti tırnaktan ayırmak gibidir
Kolay kolay kopamaz onlar
Süreç çok acı vericidir yürek parçalayıcıdır
Her seferinde azalan umutlarla geri döner
Ve yine kendine iyi bak gözleriyle ayrılırlar
Ta ki umutta sevgide tükeninceye kadar
Ta ki son elveda mezar sessizliğine bürününceye kadar
Tutkunun ötesinde sevenler bir kez kendine iyi bak derler ve giderler
Onlar bu acıyı bir kez daha kaldıramayacaklarını bilirler
Kendine iyi bak derler ve giderler
Bu sözlerin içinde ihanet yok,hiç bir zaman olamaz derler ve giderler
En büyük ihanet değilmidir zaten seni seveni ihtiyacı olanı yüzüstü bırakıp gitmek?
Kendine iyi bak derler ve giderler
Senin suskunluğa mahkum edip giderler
Seni parçalara ayırıp en büyük parçayı yanlarına alıp giderler
Seni senden alıp giderler
Daha kötüsü suçlayamazsın onları tüm bunlar için
Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardır elbet
Suçlatmaz kendini
Savaşmadıkları için kızarsın
Ama suçlayamazsın
Savaşmışlarsa yenildikleri için kızarsın yine suçlayamazsın
Yenildiğin için kızarsın yine suçlayamazsın
Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırır seni
Kendine iyi bak derler ve giderler
Elinden umutlarını,düşlerini,sevgilerini alıp giderler
Bir tek anıları bırakırlar geride
Bir de hatırladıkça göz yaşlarını boğulasın diye unutulmayan nağmeler
Arkalarına bile bakmadan çekip giderler eğer yalnız kalmışsan
Çünkü insafsızlıklarını görmek istemezler
Herşey o saniye orada bitsin kapansın bu sayfa isterler
Bitti diyemedikleri için kendine iyi bak derler
Kırıldım ve affedemiyorum diyemedikleri için kendine iyi bak derler
Seni istemiyorum artık hayatımdan çıkaracağım ama bilki hiç unutmayacağım diyemedikleri için kendine iyi bak derler
Biliyorum çok kanayacaksın ama daha iyisini yapamıyorum diyemedikleri için kendine iyi bak derler
Vicdanlarını rahatlatmak için kendine iyi bak derler
Çünkü o kan uzun süre akacaktır ve o yara asla kapanmayacaktır
Bilirler
Kendine iyi bak bir noktadır çoğu zaman
Kendine iyi bak deme bana
Sadece kötülükler noktalansın isterim ben
Oysa sen iyisin
Sen gözümdeki ışık,dudağımdaki tebessüm,sen içimdeki sevinçsin
Sen hayatıma renk katan,sen yüreğimdeki çarpıntı,sen hayatımdaki neşesin
Sen yolumu aydınlatan,sen dert ortağım,sen gönül yoldaşım,sen bitanesin
Kendine iyi bak deme bana
Nokta koyma
Keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler
Keşke affedebilsen beni
Keşke bende affedebilsem
Keşke döndürebilsek zamanı geriye
Nafile
Ama yinede gitmesen olmazmı bitmesek olmaz mı?
Sen eksikken ben nasıl tam olurum?
Senden kalan boşluğu kimlerle doldururum?
Savaşsak aramıza giren şeytanla olmaz mı?
Hani büyük aşklar her türlü engeli aşardı
Hani gerçek dostluklar her sınavı geçerdi
Hani sevgi eninde sonunda kazanırdı
Hani hayatta hiç kirlenmeyecek değerler vardı?
Hani en büyük zaferler, en kanlı savaşların ardından kazanılırdı?
Bunların hepsi yalan mı?
Sahiden gitmesen olmaz mı?
Bitmesek olmaz mı?
Peki o zaman senin istediğin gibi olsun
Öyleyse
Sende kendine iyi bak

  Ayrılırken 


Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Perde kapanıyor, film bitiyor işte,
O hiç bitmeyecek sandığımız...
Görüyorsun, konuşacak bir şeyimiz kalmadı.
Sadece bakışlarımızda hüzün.
İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz...
O ikiz kardeşi ölümün.
Anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz
Bu son buluşmamızdır seninle
Yeni bir hayata başlayacaksın artık
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anlıyorum artık o öpecek ellerini
Kulağına aşkı o fısıldayacak
İçinde bir pişmanlıktan başka
Benden eser kalmayacak.
Sigaranı söndür , kalkabiliriz
On adım sonra yollarımız ayrılmalı
Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.


Ümit Yaşar OĞUZCAN

       Aşkıma Götürün Beni Aşkıma....!


gönlümde Yaşayamadığım Biricik Hayatım
dudaklarımdan Dökülmeyen Sözcüklerim
çocuksu Yıllarım Gençliğimdeki Şiirlerim
hatıralarım Anılarım Güzel Yıllarım

her Yanım Acılardaki Hüsranım
her Yanım Dilimdeki Yalanlarım
her Yanım Gözlerimdeki Hüznüm
her Yanım İçimdeki İsyanım....!

her Şarkıda Dolar Gözlerim
aşkımın Ellerini Arıyor Ellerim
aşkıma Götürün Beni Aşkıma....!
aşkıma Götürün Beni Aşkıma....!

göğsünde Ağlamak İstiyorum
sevdiğimi Haykırmak İstiyorum
aşkıma Götürün Beni Aşkıma...!
severse Beni Bir Aşkım Sever

duygularımı Anlarsa Bir O Anlar
aşkıma Götürün Beni Aşkıma...!
vazgeçtim Aşkım Renkli Hayatımdan
sahte Sevgilerin Riyakar Dünyanın

yoktur Dostda Vefa Sevgide Huzur
vurur Yıkar Kahpelikler Kalbimden
yığılır Kalırım Bu Sessiz Gecelerimde
dağların Yalnızlığı İçindeki Yine Ben

yüreğimdeki Yıllanmış Yorgunluğu
her Zaman Kesişir Yollarımız Eski Yerde
aldığım Son Nefeste Sigaramda Sen
aldığım İlk Yudum Çayımda Yine Sen

severse Beni Bir Aşkım Sever
aşkıma Götürün Beni Aşkıma...!
severse Beni Yüreğinden Sever
aşkıma Götürün Beni Aşkıma...!

                                     Selçuk İbrahim