Sevdiğimiz Şiirler

YARALAR BENİ

Bir sevda yeline kapıldı gönlüm
Aşkın diyarından soralar beni
Oyuncağı etti elinde, zalim
Sevgi destesinde sıralar beni

Fethetti gönlümü edâsı, nazı
Kimseler veremez verdiği hazzı
Gün olur sevinçten uçurur bazı
Gün olur gönülden yaralar beni

Coşturur ruhumu verdiği sevinç
Çok zaman zindeyim, sevgisiyle dinç
Bazı gün üstümden vinç geçirir vinç
Bazı kurtaramaz çâreler beni

Dünya güzel olsa seçersem eğer
Başka bir gönüle göçersem eğer
Gönlümü kimseye açarsam eğer
Mavzer kurşunuyla vuralar beni


Uzatmasın kimse elini tutmam
O unutsa beni ben hiç unutmam
Aşkına dünyayı verseler satmam
İsterse çarmıha gereler beni

Recep Çalkaner

Gel 
Yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk,
O gün başucuma karalarla gel!
Arkanda, çepçevre, kızıl bir ufuk,
Tepende simsiyah kargalarla gel!

Elinden, dal gibi düşerken ümit,
Ne bir hasret dinle, ne bir âh işit;
Bir yaprak ol, esen rüzgarlarla git,
Kırık bir tekne ol, dalgalarla gel!...



 Necip Fazıl Kısakür
 

İNSAN

Bir bölünmez ki, insan, onu zaman bölüyor
İnsan her an dirilip her saniye ölüyor...

Necip Fazıl

Şeytanın bile tahayyül edemeyeceği
Ve aşkın sır gibi sakladığı o dâhiyane fikirsin
Bilmem ki neden mesken bildin benim zihnimi...

Hadi ben hafızamı tamamen yitirmeden
Hadi ben tertemiz etmeden mazimin tüm hanelerini
Kendi rızanla git!

Aklımda tutamıyorum, daha fazla seni...

Özgür Gümüşsoy

 
   h.n.a.

 K I Z I L  E L M A

  Kaşlarımız  ayrılırsa  
 Tam  ortadan  ikiye
 Gözlerimiz  hüznün  çiçekleri  uğruna
  Yaşlanırsa  mecalsiz
   İşte
  O zaman
  Kaçınılmaz  olur  kudretimiz
  Bilinir  birliğimiz

  Bir  sevgili  gibidir
  Sıfat_ı  suretimiz
   Savaş
  Barış  demek
  Barışsa
   Savaş  demektir
   Gerçeğimiz
   Atiyi  yaşarız
   Tuzlu  fakat  gerçek  tadında
  Alınteri  helalidir
  Yediğimiz  ekmek
   İçtiğimiz  Su

   Sırf  
   Kendimiz  uğruna  bilmeyiz
   Varlık  için
    Var  olmak  gerekir
     Biliriz
      Ve
  Figanlardan  büyüttüğümüz
   Kızıl elmalar yetiştiririz
  Alabildiğine  geniş
  Alabildiğine büyük
                                 1992

Öğrendiklerimin çoğunu dinlediklerimden
Bildiklerimin çoğunu düşündüklerimden
Unuttuklarımın çoğunu yaşadıklarımdan
Yazdıklarımın çoğunu unuttuklarımdan çıkardım
En uzun hep kendime konuştum
Başkalarına hep kısa yazmak istedim
Ne kendim dinledim ne başkaları...
        Özdemir Asaf

TIRTIL SEVDA

gözlerimde gözleriniz,
çiçek gibi açıverdi..
bir sabahın yakınında,
gönlüme gönlünüz düşüverdi..

bir gecenin seherinde,
tutunmuştum sevginize,
kerem gibi, bülbül gibi
hasretle düşmüştüm gülünüze...

Mazlum Çimen

Gizlice Sevgilim

Rüyalar bile geceleri bekler
Gizlice görünmek için
Yüreğimdesin, saklısında içimin
Gizlice sevgilim

Kimse bilmesin üzgünlüğümü
Taşırım ölümüm gibi bu duyguyu
En gizli kuytularında ömrümün
Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduğu

Gizlice sevgilim, yaşam kadar acı
Canımı tutuşturan özlem gibi
Özlüyorum derin yokoluşta
Gizlice sevgilimi

Ataol Behramoğlu

Paramız Yoksa Haysiyetimiz Var

dünya dediğiniz abiler
aha benim şu yüreğim kadar
abiler, hayat dediğiniz
ne kadar gülebiliyorsak o kadar
boşverin ötesini
sallayın gitsin dünyayi
paramız yoksa da haysiyetimiz var

gözünü seveyim zeytinin, taze ekmeğin, çayın
bakmayın, benim de canım elbet çeker
şöyle tereyağlı birbuçuk iskender
yine de olsun
kesmedikten sonra selamı bakkal ender
bi de bizim takıma gol olmadıktan sonra
ve de en kıyağından
ve de en ağırından bi şarkı patlatınca müslüm baba
ne gam ne tasa ne fırtına ne kar
boşverin abiler
paramız yoksa da haysiyetimiz var

şimdi beni iyi dinleyin
canımdan öte ve de
en kıymetli sevdigim muhterem arkadaşlar
durumum ortadadır
hayat bana da sağlam harbi bi çelme takmıştır.
nevrim dönmüş, midem bulanmış, gözlerim kararmıştır
cümlenize olan bilcümle borç edavatım
üç vakte kadar askıya alınmıştır.
biraz idare edebilirseniz eğer
bir de kahveci Nuri'den rica edebilirseniz
kesmezse tavşan kanı günde üç bardak çayı
elbet bu feleğin paslı çarkı
birgün benim için de döner ve düşeş gelmese de
gelirse eger zarımız mesela bir dubara ve hele de dört cahar
işi kolayladık sayın
ve de inanın ki abiler
paramız yoksa da haysiyetimiz var

dalgalan bakalım kızkulesi önündeki dalgalar gibi kalbim
hayıflan bakalım hiç kimselere belli etmeden geceleri yorganın altında
yazıklan bakalım bu da reva mıdır hayatının baharında bir delikanlıya
hep kısa çöpü ben mi çekeceğim
hep bana mı denk düşecek çarkıfeleğin iflası
hep ben bileceğim başkaları mı kapacak beşyüz milyarı
hep ben sevip eller mi alacak aslıyı leylayı
batsın bu dünya, sende mi leyla, itirazım var yalana dolana
ve ben böyle dolana dolana
ellerim cebimde dudağımda ıslığım, başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Orhan Veli tadında basıp voleyi yürüyeceğim hayatın sonuna kadar
hiç tasalanmayın abiler
paramız yoksa da haysiyetimiz var...



- İbrahim Sadri-

ŞEMSİYE

tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla

anımsar mısın bilmem
yağmurun bardaktan
boşanırcasına yağdığı o günü
hani şemsiyeyi iyice çekip başımıza
dudaklarımla hesaplamıştım
yüz ölçümünü

nicedir sokağa çıkarmıyorum
şemsiyeyi
korkuyorum çünkü
kapısı açık kafesinden
uçan bir kanarya gibi
beni ikinci kez terk etmenden

yanıt alamayacağımı bilsem bile
yanına gidip
sorarım hergün şemsiyeye
altında elele
nasıl görünürdük diye

Sunay Akın

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.

ATAOL BEHRAMOĞLU

Ayıp

Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.

Ayların sırtında yıllar taşındı,
Sanma ki garibi eller düşündü.
Bebekler evlendi, yollar aşındı
Kozalaklar çınar oldu gel gayrı.

Hesap et, gideli sen gurbet ile
Otuz ay tutuldu kolay mı dile?
Hapisler, sürgünler, esirler bile
Sılasına döner oldu gel gayrı.

Gönlüm sende, gözüm yollarda durdu,
Saat isyan etti, takvim kudurdu.
Hasret hançerini bağrıma vurdu
yüreciğim kanar oldu gel gayrı.

Emeği boşadır yuvasız kuşun...
Nerdeyse toprağa değecek başın.
Beni düşünmezsen kendini düşün
Herkes seni kınar oldu gel gayrı.

Abdurrahim Karakoç

Başka biri olacaksın istemesen de

Tenine başka bir ten dokunduğunda

Gövden buluştuğunda başka bir gövdeyle

Başka bir nefesle karıştğında nefesin

 

Başka biri olacaksın istemesen de

Gece uykunda ya da gün ortasında

İrkileceksin apansız bir duyguyla

Bir uçurum kıyısında sendelemiş gibi

 

Başka biri olacaksın istemesen de

Bakışlarımın izini taşıyan giysilerin

Tüketecek ömürlerini birer birer

Değişecek yeri bir dolabın,pencerede bir çiçeğin

 

Başka biri olacaksın istemesen de

Dudaklarında benden sonraki bir çizgi

Tanımadığım bir ton gülüşünde

Ve artık beni unutmaya başlayan gözlerin

Sonra,sonra başka birisin

(alıntı)

Öyle Birini Sevdim ki


Anlatılan öyküler gibi..
Seni mi seviyorum ben? ..
Seviyorum.
Bazen acısını, bazen akıttığı gözyaşlarını.
Kısacası ondan olanı, seviyorum ben.
…Imkansızı seviyorum ben.
Ulaşması mümkün olmayanı.
Anlatılamayanı, yaşanamayanı..
Görünmeyeni.
Kimi seviyorum ben ?
Onu mu bir başkasını mı..
Yada bir hayaleti mi..
Oysa aşk, kalpte hissetmek değil mi ?
O halde birini seviyorum ben.
Adı lazım olmayanı seviyorum..
Yüzünü hatırlayamadığımı..
Düşünemediğimi seviyorum..
Hissedemediğimi bazen..
Göremediğimi..
Unutmaya çalıştığımı seviyorum ben!
Sevmeye vaktim olduğu zamanlardakini seviyorum ben!
Aslında hiç aklımdan çıkmayanı..
Her gün hatırladığımı seviyorum..
Birini sevmeyi seviyorum.¦
Olumlu herşeyde umutlandığımı,
Ondaki aptallığımı seviyorum..
Öyle çok seviyorum ki birini ben,
Kör oluyorum kimi zaman sevgiden,
Ölmeyi istediğim oluyor,
Yaşamayı seviyorum ben onla beraber!
Ben;
Elini tutamadığımı,
Derdimi anlatamadığımı,
Göremediğimi,
Seviyorum diyemediğimi,
Gözlerine bakamadığımı,
Özlediğimi,¦
Öpmediğimi seviyorum.
Birini seviyorum ben,
benden öte..
Candan öte..

(alıntı)