Sevdiğimiz Şiirler

Bazen dayanmaktır sevmek; hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek…
Bazen yaşamaktır sevmek; soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek…
Bazen ağırdır sevmek; sevdiğine layık olabilmek…
Ve bazen hayattır sevmek; birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek…

~ Özdemir Asaf

BASIT YA$AYACAKSIN BASIT *****
Basit yaşayacaksın basit,
Mesela,susayınca,su içecek kadar basit.
Dört çıkacak, ikiyle ikiyi çarptığında.
Tek düğmesi olacak elindeki cihazın,
Tek bir düğme, tek bir cümle gibi.
Sevince, lafı dolandırmadan söyleyeceksin,
Seni seviyorum gibi..
...
Kabak çekirdeği verecek sana,rakamların veremediği mutluluğu.
El yazısıyla yazılmış, eğri büğrü bir mektup olacak.
En değerli kağıdın,hep yanında taşıdığın,atmaya kıyamadığın.
Saatin sadece saati gösterecek,
Telefonunu sadece telefon etmek için kullanacaksın,
Küçük bir not defteri olacak bilgini en hızlı sayan.
Basit yaşayacaksın basit
Sanki bir gün yaşamın sona erecekmiş gibi basit,
Çay, Simit ve Peynirle....

bence de

Ben bir şair olsaydım eğer ,
 cümle cümle vururdum seni.
 Her noktasında dururdu kalbin !..
 Ben bir şair olsaydım eğer ,
 öyle bir şiir yazardım ki sana sevgili ;
 Harflerine asardın kendini ...! "

 Murathan Mungan

SANA BÜYÜK BİR SIR SÖYLEYECEĞİM

Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Korkuyorum senden
Korkuyorum yanınsıra gidenden
Pencerelere doğru akşam üzeri
El kol oynatışından
Söylenmeyen sözlerden
Korkuyorum hızlı-yavaş zamandan
Korkuyorum senden
Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Kapat kapıları
Ölmek daha kolaydır, sevmekten
Bundandır işte benim yaşamaya
katlanmam
sevgilim...

 ARAGON

Yüreğine misafir gelsem kızarmısın bana ?
 Hayır hayır yanlış anlama nefesim !
 Seninle ayni nefesi bir ömür almak niyetim !
 Giderken ardımda bıraktıqım ben’i ziyaret edeceğim,
 Uzun zamandır kendimden bi haberim yok
 Hasretin yakıyor yüreğimi herşeyim.
 Dua Dua biriktirdim tüm yakarışlarımı,
 kabul buyur,arala kapılarını yüreğinin.
 Uzaklarda.çok uzaklarda da olsan benimsin !
 ama bi o kadarda yakınımda duran sevdanın yanı başına
 iliştirdim tüm özlemlerimi herşeyim.
 Cehennem kaçkını masumiyetimi adadım dünyaya,
 Burdayım işte bekliyorum seni nefesim.
 Karşındayım en saf halimle,
 kıyısında sallanmaktayım uçurumlarının.
 Tek nefes yetecek herşeyi unutmaya
 Tek bakış yetecek düşleri yakmaya

BAŞKA TÜRLÜ BİR ŞEY

başka türlü bir şey benim istediğim
ne ağaca benzer, ne de buluta
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..

bir başka yolculuk dalından düşmek yere
yaşadığından uzun

bir tatlı yolculuk dalından inmek yere
ağacın yüksekliğince
dalın yüksekliğince rüzgarda
ve bir yeni ömür
vardığın çimen yeşilliğince

nerde gördüklerim
nerde o beklediğim
rengi başka
tadı başka..

 CAN YÜCEL

Ağlayabilir miyim?
Gönlüm müsaadenle..
Şöyle katıla katıla şimşekli bir gökyüzü gibi.
Günaha batan tüm kirliliğin ile Ağlayabilir miyim?
Öylesine ama ölesiye..
Bu can çıkana kadar bedenden.
Nefsimin nefesi kesilesiye..
Pembe güller mor menekşelere düşesiye..
Sol yanımın ateşi yükselesiye kadar..
Kendi omzumda kimseciklere yük olmadan,
Ağlayabilir miyim?''
Hz.Mevlana

AY DÜŞÜNCE

ay düşünce denize
seni hatırlarım
ince ince yağan yağmur,
iskeleye yanaşan vapur
haydarpaşa garı
seni hatırlarım
ay düşünce denize
kalbim çarpar, telaşlı
bir kuş olur, siyahlar içinde bir kadın
ve yakasında ipiri kırmızı bir gül
seni hatırlarım
ay düşünce denize
söylenmemiş sessiz
bir şarkıydım, tozup
giden bir ilk kar
solgun begonya
kalkmak üzere bir tren
seni hatırlarım

 BEHÇET AYSAN

yazdıkları biliyorsun.
ya yazmadıklarım?
yazamadıklarım?
yazıp sildiklerim?

SADECE VAZGEÇMEYİ BİLDİM

Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim,
Ya da a...sla birini severken karşılığını beklemedim.
Dostluğuma değer biçmedim,sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim.
Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim.
Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım.
Ama hata insana mahsustur dedim.
Affettim, af diledim.
Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim.
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.
Belki de içten içe sinsice güldüler.
Ama asıl unuttukları şuydu;
Ben aldanmadım..!
Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar.
Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için,
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için.
Oysa ben hiç insan kaybetmedim.
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar...

Can YÜCEL

Zor iş değildir beni bulmak
Kuzey rüzgarlarının estiği yerlerde gezerim
Güneş
Doğudan uzatır ellerini ellerime
Altın ışıklarının altında sımsıcak ısınır yüreğim
Fırtınalar dostumdur benim
Korkmam karanlıklardan
İşim güzellikler örmektir ilmek ilmek
Ve barış çiçekleri toplamak
Sevgi tarlalarından...

Düş'le Gerçek Arasında

Durup durup seninle karşılaşıyorum her yerde
Karşıma çıkıyorsun her köşebaşında sen
Kimi gün parklarda, kimi gün sokaklarda, caddelerde
...Gözgöze geliyoruz, saatlerce bir şey söylemeden.

Hiç değişmemiş diyorum içimden, ne güzel
İşte yine o! Yine mahzun, yine dalgın, yine ürkek
Hadi gel diyor dudakları.----Özledim, hadi gel
Biliyorum oysa; uzatsam ellerimi, gidecek.

Bu bir aldanış mı? Yoksa var oluş mu yeniden
Söyle bir son mu? Bir başlangıç mı? Bir dönüş mü?
Ne oldu o güzelim zamanlara ansızın uçup giden?

Hadi uyandır beni, söyle; gördüğüm zamansız bir düş mü?
Hadi git, uzaklaş, yokluğuna inandır beni gerçekten
Yoruldum, her bulduğum yerde seni kaybetmekten


Ümit Yaşar Oğuzcan

Aşktı O

Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
... Oydu, doludizgin gidişime dur diyen

Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Aşktı yine beni yıkayan, arıtan su
Böyle ak pak olacağımı bilir miydim?
İçimde açmasaydı o sevmek duygusu

Ben bir tutsağım şimdi sevgiye, gönüllü
Çözmeyin ellerimi, zincirlerim kalsın
Görsün prangalarım o doğacak günü

Ve bu dünyaya aşk dolu şiirlerim kalsın
Seninle her yerde güzel, her zaman yeni
İstemem, sensiz hatırlamasınlar beni.



Ümit Yaşar Oğuzcan

Ayna Zamanı

Hatıralar topluyorsun;
Yaşamaklar biriktirip.
Yıldızlar gözlerine doluyor,
Gece, serin bir elbise.

Hangi zamanlar en çok;
En çok takılıp kaldığın?!...
Senden izleri, gölgeler;
Söyler bir gün aynalar!

Ali Hakkoymaz

GÖZLERİN İSTANBUL OLUYOR BİRDEN

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin İstanbul oluyor birden.
Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen.
Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin.
Ellerim usulca ellerine değince
Kaybolup gideceksin
Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek.
Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek.
Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak iskelelerde.
Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin İstanbul oluyor birden.

YAVUZ BÜLENT BAKİLER