Sevdiğimiz Şiirler

Sen Sen Sen

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..

Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...........
 
Yavuz Bülent Bakiler

senden sonra 23 şehir gezdim.
9 kilo verdim.
saçlarımı 6 kez boyadım.
dünya bilmem kaç 365 günde bilmem kaç dönümünü tamamladı.
darbe oldu,
ihtilal oldu,
barış gelmedi,
savaş bitmedi,
seni özledim.
ıltica edecek tek yer bulamadım.
gittiğim her yerde senden bir nefes bıraktım.
belki yürürsün aynı sokakta.
ayak izime denk düşer ayak izin,belki saçına değer nefes,
belki sen de bir gün özlersin diye,
seni uzakta bıraktım.
seni uğurladım.
sana kavuştum.
seni terk ettim.
bilmem kaç kilometre yol gittim.
Evren kaydı
Sen göğüs kafesinden milim kaymadın.
         
                  Ezel Roz Manaz

Dile kolay seni unuttum demek,
Dile kolay gelir, yüreğime zor.
Kolay amma gülü kuruttum demek,
Kuru gülün kokusunu bana sor.
Gönül defterinde saklasam olmaz,
Dönüp dönüp her gün bakmasam olmaz,
Yüreğim el vermez,
Koklasam olmaz,
Kuru gülün kokusunu bana sor.
Unutmak değilmiş, özlemekmiş bu.
Denizden kaynağa geri döndü su
Bence sevmeyene yoktur kokusu,
Kuru gülün kokusunu bana sor.

Yıldız Kenter

YOLCU

Bir anadan dünyaya gelen yolcu
Görünce dünyayı gönül verdin mi?
Kimi büyük kimi böcek kimi kul
Merak edip hiçbirini sordun mu?

İnsan ölür ama ruhu ölmez
Bunca mahlukat var hiçbiri gülmez
Cehennem azabı zordur çekilmez
Azap çeken hayvanları gördün mü?

İnsandan doğanlar insan olurlar
Hayvandan doğanlar hayvan olurlar
Hepisi de bu dünyaya gelirler
Ana haktır sen bu sırra erdin mi?

Vade tekmil olup ömür dolmadan
Emanetçi emanetin almadan
Ömrünün bağının gülü solmadan
Varıp bir canana ikrar verdin mi?

Garip bülbül gibi feryad ederiz
Cehalet elinde küsm-ü kederiz
Hep yolcuyuz böyle gelir gideriz
Dünya senin vatanın mı yurdun mu?

               Neşet Ertaş

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenim bende bu türküyü çok severim. En sevdiğim bölümde ;
İnsandan doğanlar insan olurlar
Hayvandan doğanlar hayvan olurlar
Kısmı ...

GÖNÜL


Bu kadar hayali kurmak boşuna
Yaşaması bizden geçti be gönül
Bak işte ulaştık kemâl yaşına
Fırsat kervanları kaçtı be gönül

Daha ne isteğin bu arzu neden
Sen zindesin lâkin yorgun bu beden
Bir ayar koşardık yıllar önceden
O yıllar arayı açtı be gönül

Dünya sefasını sürsek ne olur
Gayrı bir murada ersek ne olur
Hedefi ortadan vursak ne olur
Gerilen yaydan ok uçtu be gönül

Hislerim nefsinle bir diyorsun da
Uslanmazsın hiç, beni duyarsın da
Sen her aşkı mübah sayarsın da
Çoğu amelimiz suçtu be gönül

Çileyi hoş ettim keyfin olmadı
Şu dünyada çekmediğin kalmadı
Hazan düştü senin gülün solmadı
Fakir ektiğini biçti be gönül

Otur bedenimde edeple otur
Oku, gör, ibret al, bir iki satır
Şu kabirler sana neyi anlatır
Ölmem sananlar hep göçtü be gönül

Vedat ÜNAL

Merhamet bilmeyen kalbinden öpüyorum, Benim seninle olan savaşım bitti
Gözlerin istediğine gülebilir… 

Beraber ağlamazsın, sonra, kör dersin, sağır dersin.
Bu hissizlikten insanlık hem iğrensin, hem ürpersin!
Ne ibret, yok mu, bir bilsen kızarmak bilmeyen çehren?
Bırak tahsili, evladım, sen ilkin bir haya öğren!

Mehmet Akif Ersoy

Sessiz oturabilir miyiz seninle
aramızda yaprakların hışırtısından
ve ceylanların hayata çıkışından
başka bir ses olmadan

beni sessiz de sevebilir misin
yağmur almış toprağı
ve üşüyen kâinatı dinlerken
araya dünya sözleri karışmadan

biliyor musun çekirgelerin
unutulmuş ülkelerin
kahrından kuruyan nehirlerin
diliyle konuşabilirim seninle

duyabilirim seni hiç konuşmadan
kalbinin atışlarını duyabilirim
içinde bir yaz gezmesine çıkan çocuğu
ve dudağın en uzak sokağında
biriken dilini hayatın
sökebilirim, öğrenebilirim
sözcükler bağırtılar klaksonlar
ona karışmadan

ay sesiyle, gün sesiyle, gül sesiyle
tırmanırım kalbinin tepesine ve işte
zakkumların diliyle konuşabilirim seninle
rüzgârın ve acının bildiği dilde
acelesiz, hiç yarışmadan
sessiz oturabilir miyiz seninle

Kemal Sayar

Siyah Gözlerine Beni de Götür

Daha dokunmadan kurudu irem
Çöllere bir türlü yağamıyorum
Yeni bir koşunun başlangıcında
Biraz deprem sonrası
Biraz şehir hülyası
Bir kalp yangınından geriye kalan
Siyah gözlerine beni de götür
Artık bu yerlere sığamıyorum

 
Pembe uçurtmalar yolladığından beri
Sarardı tiryaki menekşeleri
Sonbaharın tozlu kafeslerinde
Sevgi turnaları yakalıyorum
Turnalar gidiyor; ben kalıyorum
Avareyim, asudeyim, yorgunum
Bilmiyorum neden sana vurgunum
Erzurum garında, banklar üstünde
Uyku tutmuyor karanlıkları
Yitik düşlerimi kovalıyorum
Gölgeler gidiyor; ben kalıyorum


Bin bir türlü kokuyorsa yaylalar
Siyah gözlerine beni de götür
Baharın koynundan koparıp sana
İpek bir mendile sardığım yüreğimle
Şehzade gülleri gönderiyorum
Umutlar kalıyor; ben gidiyorum
 

Bütün yelkenlileri, deniz fenerlerini
Kaptanları sorgulayan
Yanından geçen küheylanların
Korku tufanına yakalandığı
Siyah gözlerine beni de götür

Güneş ülkesinden gelen yiğitler
Benzeri olmayan bir dünya kursun
Cellât, ayrılığın boynunu vursun
Usul usul intizarı çürüten
Bu hercai diken, bu çılgın arzu
Sürüklüyor imkânsız muştuların
Eşiğine gönül vadilerini
Bir ağaçtan düşen yapraklar gibi
Düşüyorum tanyerine
Ya topla yaralı kırlangıçları
Ya da bu vefasız şarkıyı bitir
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi
Siyah gözlerine beni de götür

Nurullah GENÇ

İşaret
Ne zaman yandi elin
Ne zaman yakti ellerini hatiram
Ne zaman bir yuzuk gibi takti hatiram
Bu gizli ve aci isareti, gelin
Sezai Karakoç ( Ölüm yıl dömünde anısına)

Sen geldin ve benim deli köşemde durdun
Bulutlar geldi ve üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin
Merhamet saçlarını ıslatan sessiz bir yağmurdu
Bulutlar geldi altında durduk

Konuştun güneşi hatırlıyordum
Gariptin yepyeni bir sesin vardı
Bu ses öyle benim öyle yabancı
Bu ses saçlarımı ıslatan sessiz bir kardı

Ve güldün rengârenk yağmurlar yağdı
İnsanı ağlatan yağmurlar yağdı
Yaralı bir ceylan gözleri kadar sıcak
Yaralı bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardı

Sen geldin benim deli köşemde durdun
Bulutlar geldi üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin

Sezai Karakoç (Allah rahmet eylesin)

Bitti
Tek tek söndü yildizlar geceye hicran düştü
Küllendi yanan ocak ates bitti köz bitti
Sustu bütün şlirler heceye hicran düştu.
Kalem sonsuz sükūtta kelam bitti söz bitti

YALNIZLIK


Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.

Su olsan kimse içmez,

Yol olsan kimse geçmez,

Elin adamı ne anlar senden?

Çıkarsın bir dağ başına,

Bir ağaç bulursun tellersin,

Pullarsın gelin eylersin.

Bir de bulutları görürsün,

Bir de bulutları görürsün,

Bir de bulutları görürsün.

Köpürmüş gelen bulutları.

Başka ne gelir elden?

Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde

Şu dünyanın ıssızlığı.

Tanrı kimsenin başına vermesin

Böyle bir yalnızlığı!


             Yaşar Kemal