Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Şiddeti büyük depremler var içimde
Yüreğim hasarlı,cümlelerim devrik
Hissediyorum sonun yaklaştığını
Takvim ecelden bir eksik

Kanlı giysilerime tutunuyorum
Çıplak, utangaç ve yaralı
Acıların kadar gercek satırlar kadar
Yalnız...

Güldükçe
Kusuyorum seni, içtikten sonra
Yediklerimi
Yaralarını üflüyorum parmak uçlarımın
Yazıldıkca acıtan
Acıdıkca kanatan...

Mevsimsiz ayazda
Çıplak
Bir yalnızlığa rastlıyorum
Modası gecmis aşkgillerden.
Hangimiz daha fazla yalan söylüyorduk,
Gerilen dudak kenarlarımızda
Issız bir sızıyla.

Sancıtan bir izsizlikle geçip gidiyor
Sessizliğine susuşumu koyarak...

Ardından yağmurlar yağıyor
Bir sehre
Suları en cok seni götürüyor
Ve bir şarkı dökülüyor gözbebeklerimden
Issız bir koro eşlik ederken
Takmış gidişini kanlı giysilerime...

Geride yarım kalmış ilkbahar gülüşümu
Bırakıyorum
Artık biliyorum bir aşktan digerine kac saatte gidilir.
En cok seni götürüyorum
Çok bilinmeyenli evcil acılarıma.

Yağmurlar yağıyor
Bir sehre
Kan revan saçlarımın uçları
Yağmurlar yağıyor
Bir sehre...
Acıların kadar gerçek,  satırların kadar yalnız...


S.U. Mayis 2014

Altın gibiydi saçların,
Bir muntazam bakışların,
Ülkemi sevdiren,
Ulu önderimdin sen...
 -6.sınıf öğrencisi

Yakınlar ırak olur,
Iraklar yakın.
Hey gençlik,aç yüreğini;
Biraz da kimliğini takın.

Ben eskiden de  böyleydim
Uçurtması tellere takılı
Yeşil topu patlak,dondurması erimiş
Şimdi çocukluğumdan farksız
Hayallerim ellere takılı,
Herkesin kaderi çocukluğuyla bir imiş

Hele diyorum bir gariplik var
Açmadı bu yıl akasyalar
Yağmurun kokusu yok
Islanmaktan korkuyor aşıklar
Elini tutup ıslanmışlığım yok daha
Elini tutup ısınmışlığımda yok
Beyaz kağıtlara yazılmış
Umutlar, hayaller, yitmelerden başka
Elde avuçta olan
Bol hasretin
Yüzlerce uykusuz güneş
Deftere sığmayan özlemeler.
Bıraktığın ben işte
Miniğim...

...
Zaman, yedi bitirdi beni.
Beni ben bilenler nerdesiniz?
Bir yanımda eski,
Bir yanımda yeni,
Gözyaşımı silenler nerdesiniz?

Bir anlaşılmaz bilmece,
Kaç gündür düşünüyorum,
Kaç gece!
Birde sen aklıma düşünce,
Hatır gönül bilenler nerdesiniz?
...
...

S.ORAK-CİH66
18 Haziran 2008/Yozgat

Ayrılık vakti geldi
Gidiyorum dostlar kahvesinden
Son bir çay alayım usta
Şöyle ağır kırmızı en demlisinden

Son kez seyredeyim dağını,denizini
Daha belirginleştireyim geçmişin izini
Bir resimde toplayayım herkesin yüzünü
Bir şarkı kaydedeyim herkesin sesinden

Veda vakti geldi hatta geçmekte
Çare bazen kalmakta,bazen göçmekte,
Her ayrılıştan sonra giden çökmekte
Parça parça en hassas yerinden

Bilirim unutulur zamanla hepsinin adı
sesi kaybolur önce sonra suratı
Yıllar geçse bile kalır o çayın tadı
Nemli eder gözleri  ah çektirir derinden

 

lüzumsuz şiir

bugün içime biraz kahve döktüm
biraz da beyaz pantalonuma.
bütün çamaşır suyu reklamlarında
oynayabilirdim bu halimle,
mutsuz ve lekeliydim.

bir tencere dolusu çorba yaptım sonra
karıştırırken dibi tutmasın diye
düşüncelerimi de karıştırdım.
tuzu az olmuş
düşüncesi fazla
olsun…

aynada gördüm kendimi
sevmediğim eski bir arkadaş gibiydim
görmemezliğe geldim
göz göze gelsem kendimle
yapmacık gülümseyecektim.
uğraşmadım.

inşirah okudum yine
düşündüm.
zorluğun yanında kolaylık var mı diye
gerçekten.
tanrıya sordum önce
sonra içime
zaten tanrı içimdeydi
tanrı beni ve bütün kelimeleri korusun.

bugün bekledim ki hayat
reddedemeyeceğim bir teklif sunsun bana.
en olmadı yolda bir bilet bulayım
bir tren bileti.
sevineyim beni duydu diye tanrı
ve biraz daha i̇nşirah okuyayım

nisan havası gibiyim bugünlerde
kırkikindi yağmurları yağıyor içime
öğleden sonraları aniden
ve sonra açılıyorum yine,,
sebebsiz yere.
tanrı bulutları ve kırkikindi yağmurlarını korusun.

zavallı kendim!
yaptığın en iyi şey canını sıkmak ve kahve içmek.
ve uzaklara bakmak ,
bir şey düşünüyormuş gibi yaparak.

şimdi…

seçim yapmalıyım
şiir yazmakla mutlu olmak arasında
mutlu şiirler yazamam
ki zaten kimse okumaz ilkbahar sabahı gibi kokan şiirleri.
bütün güzel şiirler
çocuğunu kaybetmiş bir anneye benzer
çoğu zaman.

kelimeleri atıp tutuyorum durmadan
yeşil elmalar gibi kelimeler
hokkabazın elindeki
ve sihirbaz gibi şapkadan kelime çıkartıyorum.

annem derdi sıkıntıdan ölmez kimse diye
hakkı varmış.
kimse ölmüyormuş da sıkıntıdan
en fazla şiir yazıyormuş
hiç luzümü yokken.

tanrı beni sıkıntıdan korusun!

sevoşş öğretmnim şiiriniz çok anlamlı olmuş.yüreğinize sağlık

    Babama...
1 Mayıs sabahı kaybettik babamızı
O acıyı anlatmak mümkün değil,
Sardılar , sarmaladılar ,götürdüler canımızı
Yaşamın o an durduğunu söylemek yalan değil.

Sanki evimiz yıkıldı,dağıldı.
Yaşadığımız mutluluklar eksik kaldı.
Boynu büküldü anamın,
Yükü gitti omuzlarından  yorgunluğu kaldı.

Hep yatağa bağlı vücudu,uçtu gitti.
Hep gülümseyen yüzü soldu gitti.
Yıllar geçti ,acısı yüreğimi sızlattı.
Canım babam bizi öksüz bıraktı.

(İlk şiirim diyebilirim,diğerleri küçük denemelerdi...devamı gelir inşallah)

Rabbim rahmet eylesin babanıza,sabrınızı bol versin öğretmenim.

Memur Karısı

Memur karısıydı annem
Olmazdı tek metelik cebinde
Sitemkar da sayılmazdı
Yalnız
Gelince arkadaş günleri vakti
Bir giyeceğim yok derdi babama
‘Al’ derdi babam ’al’ ama
Deftere yazdır ha!
Almazdı annem, alamazdı
Ona kıyamazdı
Siyah puantiyeli elbisesini giyer
Havilland kremini sürer, giderdi
Çünkü;
Vefakar bir memur karısıydı annem
‘Ah‘ derdi Aliye Teyze
Falanca dükkana çok güzel kumaşlar gelmiş
Annemin
Hep bir bahanesi vardı;
Ya temizlik yapacağı tutardı, ya yaprak saracağı
Çünkü;
Cefakar bir memur karısıydı annem
Gelince ayın başı
Açardı da borç defterini babam
Bakkal, kasap, manav filan
Kuruş kalmazdı ya elinde
Bir de ‘’Borç yiğidin kamçısıdır’’
Derdi de
‘’Böyle borcun, böyle yiğidin’’
Diyesi gelirdi de annemin
Demezdi
Çünkü;
Olgun bir memur karısıydı annem
Gün geldi, aybaşı kalmadı
Üç ayın bir başı var ama
Annem aynı anne
Babam aynı baba
Tek farkla
Artık borç yazdıracağı bir bakkalı bile olmayan
‘’Emekli memur’’ karısı annem

F.Ö

Aynadaki benler,
Bize benzemiyor.
Gülüp geçmek dünyada
Sıkıntıyı ezemiyor.
Yollara kurulmuş
Binlerce oyun,tuzak,
Ah insanlık,
Gerçeğe uzak mı uzak..

Sırılsıklam yine üstüm başım
Sağanaklar sardı dört bir yanımı
Ağladım...
Yaralı yarasiz sevdalardan geçtim
Üstüne basarak aşkzederin...
Bölük pörçük aşka düşen hayallerimin
Geceden kalma yorgunluğunu
Can kırıklarımın üstüne örttüm...
Yenildim
Kaybettim
Ağladım...
Seslendim
Duymadın,
Ardınsıra yumdum ask kapaklarimi
Ağladım...
Oncesini düşünmediğim sonrası meçhul bir askti
Tum yaşadığımız...
Güldüm
Menekşeler boynunu büktü...
Gittin..
Gitmedi gözümün önünden
Dudaklarının arasındaki sigara
Ve çektiğin her nefesin
Ardındaki tutun kokusu...
Ağladım...
Damlalarla aynı dili konuştum
Derine çekmesin beni özlemin diye
Çırpındım...
Gök delindi.
Hasretinin sağanağı yeryüzüne iniyordu
Sustum...
Terkettin...
Uyandırdın bende ki seni...
Ağladım...
Bak ayaklarım üşüdü...

S.U Haziran 2014