Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Sen giderken solgun gülüşler düşüyordu,
çocuksu yüreğime.
Ve sensizlikte demleniyordu,
yokluğunun kasveti,
ve şimdi; kuytusuna düştüm.
bir gecenin,
ve en mahrem yerindeyim yalnızlığın,
Ellerin sıcaklığının uzağına düşerken

Devrik sevdalar kuşanan çocuk,
Yürü!
Yürü dikenleri kanatsa da dar patikaların,
düşe kalka,salına salına hiç durman menziline,
direnci kırılsa da gün ışığının içinde ki aydınlıkla yürü,
öksüz yurtların, güz bakışlı analarının koynundan emdiğin sütle yürü,
tarih sayfalarında yerini almamış bir coğrafyanın dudaklarına kondur,
en içten öpücüğünü, yağmur mevsiminden önce serpiştir barış tohumlarını,
Tanrılar savaşa tutuşmadan.

Kaybolmuşum gecenin karanlığında
Nereye baksam kapılar kapalı,pencereler örtük
İçim buruk,derman aramıyorum
Seviyorum seni ey hüzün,
Ey yan odada yatan yalnız sevgilim
Konuşamadığım boğazımdaki düğüm
Sarhoşluğum,özleyişlerim,mutsuzluğum...
                                (Mutluluğa Lanet)

En gizde kalmış masallardan anlat bana ,
Bir yolcuya eşlik etmekten
Başka bir şey değildi aşk cümlesi kurulurken
Üşüdüğün vakit tutuştur ellerini
Dolunay gölgesi vursun üstümüze
Ve Söndürme ateşimizi yalvarıyorum
söndürme
bilmek istersin belki yörüngesi
 sen olan umudumun
İlk bahar çığlıyla üşüdüğünü

...
Kimi zaman ellerim cepte yol yol dolaştım,
Kimi zaman köşe-bucak yağmurda ağlaştım,
Başkaları gibi olmayı denedim, çook uğraştım,
Çocukluğumu size bıraktım, bana da yazık, gidiyorum!
...

S.ORAK-CİH66
14.04.2013/Yozgat

güzelmiş baya yüreğinize sağlık öğretmenim

Çatlamış dudağımızı ıslatırdık tuz türküleriyle
Ardından
Kaldırım taşlarında uyuturduk düşlerimizi
Gün artığı  ağırlardı
,geceden tütsülenmiş bedenimizi
Kirlenirdik,
 geceye sızan birkaç damla göz yaşı ile,
acının yongası
batardı yüreğimize
gözden ırak serapta olsa
avuçlarımızda yanardı hicaz

Artık bilindik bütün söylenceleri
Kaldırırken yüreğimin tozlu rafına
Bir şiir çekiyorum ,
 firkat çarpmasıyla,
eylül nefesinde
Adı sensizlik
,üşüyen sesimin soğunda
 Martın  koynunda
 bölük -pörçük rüzgarlar topluyorum
Ayaz bakışlarının cemresine savurulurken
Kardelen gamzelerinin
şavkında sızlayan  umudun ,
küle dönüşünde kalan alazım…
Yüreği kan …
Yüreği hazan…
 Susuyorum sensiz bir kentin kuytusunda
Balyoz gibi iniyor yalnızlık benliğime,
 puslu gece karartması
Bozukluk cümleler sağıyor,
 gölgesi lal olan düşlerimden ,
vuslatın on beşi
yanarken ve yakarken,
 sağanak sağanak kubbemizi,
uyusun düşlerimiz kuş tüyü uykularda
uyusun

FARKINDASIN ARTIK

Yaslandım rüzgarın uğultusuna
Şarkı söyleyerek gözledim
Okyanusların derinliğinde
Balıkların nefesinde
Umudu aradım
Farkında olmalı
Düşen bir elma ile hayatın.

Dertler kagida yazilacak kadar acizler

Kırılır parmak uçlarında gecenin
 Fecr düşen ay çıkmazında
Ört üstünü sensizliğin
belki
 üstü kalır ayrılığın,
ah hasret kaldığım
yüzünü buruşturan kuruntularım var benim,
 göz bebeklerimden sürgün edilmiş sevdaların
kınında saklı özlemlerine biat eden yürekte

Kitabelere düşmüş bütün sorguların
Diblere bastırılmış tüm söylemlerin,avunurken
Bulut soylu masallar ile,
 yanıbaşına
çöreklenir hasret iklimi,
Nuh’tan kalma tufanın döşünde ,
Nafileydi son nefes son çığlık
Nemrut’un ateşinde yıkanırken
İbrahim..

Artık yürekler yorgun,
Bakışlar solgun mu?
Fani dünya yutuyor
Ölüme dargın mı?
Dertlerin rengi ,
Emeklerin tadı başka.
Boyun bükülmez olmuş
Ebedi gerçek aşka.

Gel
,üryan bir sarhoşluk olsun veda,
Bir eşkıya çığlığında
Yitirilmiş umudun goncası açsın
Kör düğüm olmuş gün inadına ,
özgür iklimlerde yanan  suskunluğumuz,
………………………………adına

asırlar sağılan ,
 vefalı yüreğinle
yeryüzü titresin,
can titresin,
öperken avuçlarını
 ışıksız yürekte
ziyan olan aş(k)..
kutsanmış yalnızlığın
körpe dudağına
zemzem olsun gelişin ,

Sessiz bir çığlık büyüyor
 içimde
 kendini dağlıyor
 bütün dönüşlere sürgün edilmiş
 bir yanılgının yangınında ,
tarihi tarumar coğrafyamda
adressiz satırlar doğuran
 yüreğim,
sahipsiz iklimler inadına
,geceler büyütüyorum
yıldızlara asıyorum hüznün goncasını
 tarifi imkansız acılarla suluyorum sol yanımı,
Gel….

,üryan bir sarhoşluk olsun veda,
Bir eşkıya çığlığında
Yitirilmiş umudun goncası açsın
Kör düğüm olmuş gün inadına,
özgür iklimlerde yanan suskunluğumuz,
…adına

Öpsün avuçlarını
ışıksız yürekte
ziyan olan aş(k) ..
kutsanmış yalnızlığın
körpe dudağına
zemzem olsun gelişin,