Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

10 yıl kadar önce gelseydin.
Sabahların şakaklarında,biriktirirdik suskunluklarımızı,
gözlerimizden akardı geceye sözcükler,
gelseydin,10 yıl kadar önce,
düşlerimi besleyen ayrılıklar acılar doğurmazdı

 ayrı yazılan
-de gibi
-mi soru eki gibiydi
 hayatımız...
 ayrı ayrı
 yaşıyorduk
 olanları...
 bitişik el yazısına inat
 birer sıra atlar gibiydik
 uzaktık mutluluğa..

Sen bilemezsin
Senden ötesinin acısını..

Hayat denge dedi,
Nesil bende
Hayat Hak dedi,
Nefis ben de.
Hayat gelecek dedi,
Mıh gibi saplandı yüreğine.

Bizim türkülerimiz vardı hani
Yürek yangınıydı
Bilmezdi başkaları
Can dayanmazdı...

BAKARSIN BİR GÜN...

Sabah olur akşam olur
Aylardan bir gün..
Ana, baba, eş-dost üzgün,
Bakarsın bir gün bizim de ismimiz okunur

Hatırlanır belki adımız,
Bir yerlerde iki satır yazımız..
Bizi okur oğlumuz kızımız,
Bakarsın bir gün bizim de sözümüz okunur..

Gelenler vardı bir de gidenler,
Her sayfada unutulmuş isimler,
Çok yazsam korkarım, elalem ne der?
Bakarsın bir gün bizim de yazımız okunur.

Kimisi iyi kimisi kötü diyecek,
Kimisi yaşıyordu kimisi öldü diyecek..
Kimisi güldü kimisi küldü diyecek,
Bakarsın bir gün bizim de nazımız okunur..

Rahmetlik Sedat gibi,
Adımıza bir sayfa açılır belki..
Hatimler indirilir dualar saçılır belki
Bakarsın bir gün bizim de toprağımız okunur

Çok söylemek Kur’an’a yakışır,
Konu-komşu, bacı gardaş herkes alışır,
Gün gelir koyun kuzuya karışır,
Bakarsın bir gün bizim de  adımız okunur..

Adamın biriyim, eğilmedim, dağ gibiyim,
Bağrında çocuk besleyen bağ gibiyim,
Müsaade edin de birkaç gün sağ gideyim,
Bakarsın bir gün bizim de salamız okunur..

Kaybettiğimiz Eğitimhaneli öğretmenlerimizin anısına..
S.ORAK-CİH66
22.07.2014/Sarıkaya

gece bugün de siyah tahtında...
az kaldı güneş sultanın sevgisiyle
kalkacak ihtişamla
vakit daralması yaşarken krallık
söz yine ışığın bak işte...

Kollar kırık,yürekler buruk
Tırmandığın hayata sevgiler doruk.
Var elbet içimizde inleten koruk,
Virane olmadan yürek dünyasını sil
Ey adem,sen de gönül almasını bil.

Sabahlara şükürle uyanan kaç kişidir,
Sabır,çaba Hak dostunun işidir.
İnsanı yoldan çıkaran nefsin leşidir,
Kerem olmadan kul olmaya bak,
Gözüne aşkın gözlüğünü tak.

Yaşadık sınırsız heves ile,
Yürek ağlar,söyletir dile,
Ucunda ateşi hep bile bile,
Niyetleri Rabbin rızasına yapmalı,
Dünyayı ayak altına alıp  Allah a tapmalı.

Ruhtan geriye et kemik kalır,
Korkudan dağlar çatır çatır yarılır,
Tek sevda ile Hakka varılır,
Ey akıl, iman, hoşgörü gerek,
Uçarız ebediyete kim bilir gülerek.

Şah olup makamlara aldandık,
Günlere sığmayıp yarına daldık,
Koskoca bedene sadece zevk saldık,
Aleme ibret gözüyle bakamadık,
Ruhumuza ihlas ışığını yakamadık.

   Biz nice sabah tükettik gülüm, gelmediğin
   O sabahların ki geceleri gözlerinden kara idi
   Biz nice hayali besleyip büyüttük gülüm
   En zoru da hepsini tek tek gömmek idi..
   
   Biz nice acı tattık gülüm, görmediğin
   O acılar ki gülüşlerinden zalım idi
   Biz nice Eylül’ü sensiz hazan eyledik gülüm
   En son ne zaman bahardı unuttu ömrümüz…

uyuşuk yüzümden akmakta
çirkin resimlerin yankısı.
ortası nerede ikilemlerin?
getirir zihnimi sorgu odama,
hatasını yazdığım işlerim...

Çocukluğumun arka bahçesiydi hüzün
,yalınayak koşardı hayallerim eskiyen yüzünde
zamanın,
zamansız çocukluğuydu,
büyümezdi
önce diz kapaklarımda açılan yaraları sevdim sonra karanlık bir dehlizde unuttum sesimi,ve büyüdükçe ufalandı çocukluğum
hiçbir renk örtemezdi artık saçlarıma düşen ilk akı…
kundakladığım yorgunlukları
taşıyorum şimdilerde döşümde
gün gün eksilen nefesimin kifayetimidir,
kirlenmiş günce,
kirlenmiş inançlar,
benliği darmadağın olmuş sol cebimde unuttuğum umudum
artık artık diyorum
bildiğim ne varsa,
savur gün bakışlı çocuk yüreklere…
savur aynadaki yalnızlık girdabına
durgun sular vururken yaşamın kıyısına
merdiven altlarında biriken öfkeye
tutunurken,
bir kuşun mahrur bakışlarına tutuştur bütün küfürlerini ,tarihi yargılayan ağıtlarını

Kabul etmiyorum,
Bugüne kadar çizilmiş haritaları
Hiçbiri geçmiyor gözlerinden
Hem bir tek yeşil olmalı
Boşuna onca renk israfı
SEN körüyüm ben
Solum yeşil,denizler yeşil,dağlar koyu yeşil.
Çok özlüyorum
Gözlerinle konuşmayı
Üstadın dediği gibi
Kapama gözlerini
Üşüyorum.
Miniğim...

Yüreği kadar doluydu gözleri,
Bulutlar kıskanmasın diye ,
Ağlamaktan utanırdı.
Rüzgara inat güçlü,
Kara inat sıcak,
Güneşe inat serin
Yine de kucaklardı dertleri,
Yorulmazdı bileği,
O zaman belki
Gerçekleşirdi dileği..

kokusuz pis çamura bastığımın
farkında fakat zevkindeyken
kof güzellikle yiğitlik içiyorum...
noldu şimdi susadım yine,
acaba çamurum kurumuş mudur?

Bu gün işim çok ağır,
Alnımda emeğin boncukları var.
Sevgisiz her şey sağır,
Hayat kaynağım çocuklar...