Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

ben;
ya sondaki karanlığı severim
ya da başlangıçtaki serinliği...

fakat bugün;
her an öğlen vakti...

şüphe ve hüzün...
hüznün tortusu yorgun gözlerde...
çiğnenip tükürülmüş şüpheler...
ve sönmek üzere olan umut vardı...
kulaklarda yankılanan
haykırılmış özgürlüğün sadeliği
biraz da kuş kanadı, deniz kokusu
çökmüştü odanın içindeki bir sabah öğlenine...

periler ve cinler
kayan yıldızlar vardı o gözlerde...
yutulmuş galaksiler
ve aç gözlü kara delikler vardı...
belki bize ''göre'' zamanın durduğu
evrenin çiğ dokusu
biraz da insani denklemler
esneyip bükülmüştü benliğin sonsuzluğu...

bir kederli sessizlik çınlarken
kesik, kısa ve irade dışı...
bir attosaniyede dolu dolu
sıradışı...

akıp giden şeylere bıraksam diyorum içimi

zamana bırakmanın da bir zamanı var elbet..'

denizler nasıl 
köpürürse hasretle beyaz
sen içimde hem düşeYaz
mış 
gibi
beklenen 
hem geçmiş 
hem gelecek 
zaman
dur
muş 
gibi.."

Hani herşey eskiden güzeldi derler ya
Eskiden de güzel değildi
Aşklar,sevgiler efsaneymis
Hep eksikliği bulaşmış yüreğimize
İçimizde durulmayan kadrolu ruhsal yalnızlıklarımiz var
Hiç unutamadığımız yaralarimiza,asikligimiz
Sevdaya sadikligimiz eskiden geliyor.

Bütün çekilen acılar
Serin bı rüyanın
Sıcacık bı umudun hatrina değilmi?

Evet şimdi biz
Kıraç kalplerin, çöl yorgunuyuz artik

Anlatsam kim anlar
Sussam kim bilir
İçimde kopan fırtınayı
Bilseler elden ne gelir
Sorsalar ne olur
Bir ateş ki yüreğimde
Ancak yakan söndürür...

Aradığın,
Emek verdiğindedir değerin
Yokuşa ancak sabredenler tırmanır.
Vefadaysa yüreğin
Her şükürde hızlanır.

Umutların gelecek diye
Hiç karamsar olmadın
Hayallerinle gerçeği
Karıştırıp yolmadın.
Şu fani dünyanın
İyisini de gördün
Kötüsünü de..
Seveni de övdün
Sevmeyeni de.
Eline bir hakikat kaldı
Doğru yüreğine koşup;
Karanlıkları yardı..

Kırgın hislerimin ardına saklanmış
Bilmediğim o umutlar
Kalbimin gölgesine sığınmış
Sensiz geçen anılar
Saymadığım yokluk gecelerinde
Sabah olmazmış benliğimde.

Bir düş görür bedenim senin yokluğunda,
Senden habersiz süsler gecemi
Gözlerindeki manalı bakış okşar kalbimi.
Uyandığımda yok olup gideceksin aslında
Açmasam gözlerimi kalır mısın hep yanımda
Rüyalarımı süsleyen umutlarımda..

Bir merhaba demeni bekliyorum günlerdir
Sesin uzakta duyamıyorum seni
Uzaklardayım sen de sesimi duyamıyorsun....
Beni görmek istemeni bekliyorum gecelerdir
Gözlerin uzakta gözlerimin hüznünü görmez
Göremiyorum gözlerini gece daha da karanlık oluyor korkuyorum...
Biliyorum yazamazsın bana sana yazamadığım gibi
Özlüyorsun özlediğim gibi
Kendine bile söyleyemiyorsun bunu
Suçluyum takılıp kaldım
Ellerine....
Gözlerine....
Kokuna....
Özlemine....
Bekliyorum okul açılsın
Sıradan birkaç kelimeyle konuşacağız
Mutlu olacağım önce seni gördüğüm için
Sonra derinlerine düşeceğim kalbimin
Neden neden neden diye kırılıp incineceğim...
(Ne senden ayrılabiliyorum ne de senin yanında olabiliyorum
Çaresizim çaresiz
Korkuyorsun korktuğum gibi kendimden)

Aslında bu kadar gereksiz kelimeye gerek yok
Sadece özledim ve acı çekiyorum durmadan Bitsin istiyorum bitmiyor....
Bunları sana yazamıyorum
Belki bir gün okursun ve anlamaya çalışırsın beni
Ben kendimi anlayamazken....
                  (Başka bir dünya mümkün)
                  (Sevgiliye isimsiz mektup)

Sabır taşlarını taşıyanlar vardır;
Üşenmeden,gücenmeden
Hep kendini sorumlulukta iijm
Ücrette geri...
Yanînda

Her ayrılığın
Öncesi sessizlik
Sonrası acılar yumağı
Daha sonrası
İki göz
İki dudak arası,
Bir ömür sürer.
Acı bı hayat hikayesinin kalbe yazimi
Aklının köşeleri acılarla
Kalbinin kaldırımları izlerle oluşur
Her harf bı gözyaşına bedel olur
Yazarsın,kaçar
Cizersin acır

Yarına umut,umuda acı damlar.....

Her ayrılığın
Öncesi sessizlik
Sonrası acılar yumağı
Daha sonrası
İki göz
İki dudak arası,
Bir ömür sürer.
Acı bı hayat hikayesinin kalbe yazimi
Aklının köşeleri acılarla
Kalbinin kaldırımları izlerle oluşur
Her harf bı gözyaşına bedel olur
Yazarsın,kaçar
Cizersin acır

Yarına umut,umuda acı damlar.....

++++++++ 😞😥😥

Yokluklar içinde şu sıra sevinçlerim
Göğsün tam ortasını delen yaralarla
Kaçtıkça çoğalan yuvarlanan çığ misali
Soluğun içinde hapsolduğu
Hikayesi acı bir zaman
Kıyısına vurduğum
Yaslar içinde şu sıra bildiklerim
Ucu açık sorularla derinleşen
Cevapsız hıçkırıklarla palazlanan
Benliği yakan bir ateş
Suyundan pınarından çok uzakta
Boşluklarca kazınan bir zaman
Kaç enkaz birikmiş yaralı ruhumda
Merhemini yitirmiş
Hayatın anlamsızlığında
Yaşamın aması
Ruhunun lali olmuşum
Çıkmaz sokaklarımda
Gözlerim olay yeri
Bir sevdanın katline tanık
Günbegün solmakta

Bir yanım birşeyler yazıyor
Okumakta zorlanıyorum
Yalnızlıktan kelimelerim birbirine sarılmış...
Bir yanım uzanmış
Gözlerini hatıralara dikmiş
Bir umut ışığı arar
Derin karanlıklarda ilerlerken...
Bir yanım kırık ezgiler dinliyor
Dolup boşalan kadehler eşliğinde
Ararken kaybettiğim gülüşünle...

              (Vakti geldi mi?)

ruhum, yüreğim, dilim, şiirim mest...
kıyısız bir denizin kıyısında durmuşum...