Sabah
Okula gelince
Ekmeğim hep aklımdaydı
Beslenme saatinde ye demiştin ya
Bekledim, yemedim
Yalansam
Ekmek çarpsın be anne
İlk ders
“Hayat Bilgisi” ydi
Ekmeğin öyküsünü öğrendik
Topraktan, sofraya kadar
Çok çile çekermiş
İçim acıdı
Ekmeğime dokundum, sevdim
Hemencik kızma
Öğretmenim görmedi
Ekmek çarpsın be anne
Sonra
Zil çaldı,
Beslenme saati dedi öğretmen
Yiyeceklerimizi, sıraların üzerine çıkardık
Bir görseydin
Herkesin her şeyi vardı
Benim tekçe ekmeğim
Ve
Gazoz sansınlar diye
Şişeye doldurduğun suyum
Arkadaşlarım bana baktı
Ekmek çarpsın be anne
Gizem
Sadece Gizem,
Bir parça peynir verdi
Sana da bir parçasını ayırmıştım
Dayanamadım
Hepsini yedim
Söz
Billahi söz
Yarın yine verirse
Hepsini sana getireceğim
Ekmek çarpsın be anne
Şeyyy anne,
Bizim ekmeğimizin katığı neden yok?
Yoksa ceza mı verdiler bize?
“Derslerini yapmazsan, öğretmenin ceza verir.”
Diyorsun ya bazen
Öyle ceza mı?
Öyleyse,
Bize ceza verenleri
Ekmek çarpsın be anne!
Sıtkı Özkaya
Çook güzel bir şiir. Öğretmenim tebrik ederim.
